3 weekends in een notendop

De gunstige weergoden van september lieten ons toe om onze duikwerkzaamheden te Signy l'Abbaye verder te zetten.

Het project dat onze speciale aandacht kreeg was de bron van de Vaux. In vorige verslagen kon je al lezen over de duikwerkzaamheden in deze bron. Nu de collecteur weer toegankelijk is, zijn de duikers actief in de 100-meter lange gang. We profiteren van het droge weer, de zichtbaarheid is dan goed en dit vergemakkelijkt de exploratie.

  Hierna een samenvatting van meerdere weekends:
Eerst werden de oude duiklijn vervangen door een beter equipement. De oude duiklijn bestond uit een allegaartje van lijnen en markeringen. Na het vervangen van 93 meter lijn in de collecteur (het eindpunt van de vroegere exploraties), kon dan de explo worden verder gezet. Een stijgende schacht geeft uiteindelijk oppervlak. De S1 werd zo door Stijn overwonnen op 4 oktober 2014! Tussendoor werd ook de onderwater- en bovenwatertopo opgenomen, zodat we nu een mooie topo hebben kunnen realiseren van de volledig S1.

  Samengevat: De S1 is 143m lang met een maximale diepte van -17m, de collecteurlijn is gemarkeerd elke 5m. Gemiddeld is de ruime tunnel ongeveer 2 hoog en 4m breed. Einde op een puinberg, dan een verticale schacht van 14m, en oppervlakte in een ruimte waar de rivier tussen de blokken stroomt. We zitten hier onder een grote oppervlaktedoline.
Verdere explo is voor het volgend duikseizoen.

In première, ontwerp van de topo van de Vaux (coupe)

Naast de Vaux trekt een verdwijnpunt van het systeem van de Gibergeon onze aandacht. De perte ligt boven een kilometers lang traject richting de Gibergeon resurgentie. In deze perte hebben we nu een buis geplaatst die de toegang veiliger (stabieler) maakt. Eenmaal dit kunstwerk is afgewerkt kunnen we dan verder graven in de diepte.

De buis mocht echter wel een maatje ruimer geweest zijn, want Stijn geraakte nog nauwelijks buiten ;-( , dus we gaan nog wat aanpassingen doen.

Wordt vervolgd.

 

Halloween te Han

De voorbije 2 dagen hebben we de S1 van de Chantoir de Bure nogmaals leeggepompt. Je kon al in een vorig verslag lezen over deze werkzaamheden. Na 2 uur pompen was de sifon opnieuw leeg. Het doel van deze onderneming is; om een klein spleetje nabij de sifon amont open te maken. Deze 'regard' kreeg van Stijn een -openmaakscore- van 9/10. Na wat timmer- en schepwerk is dan een tunneltje ontstaan van 2 meter lang, en ineens breed genoeg om er comfortabel te passeren. Eenmaal Stijn het vervolg kan gadeslaan hoor ik (Geert) een goedkeurend gegrom, en daarna 'Ik zeg nog niets, kom maar af...' Even later staan we met z'n twee in het ingangsportaal dat toegang geeft tot een ruime en mooi gedecoreerde zaal. We vervolgen onze ontdekkingstocht op rechts, en ontdekken er nog meer van dat moois, gordijnen, spagettis, excentrieken,... echter op de grond een slijktapijt. Waarschijnlijk komt het vloerniveau overeen met de hoogwaterstand in de grot. In het tweede deel van de zaal een mooie grote centrale zuil, en even verder loopt het dood, jammer... We verkennen nog enkele zijgangen, maar finaal vinden we het vervolg in de bodem, echter nog niet penetrabel. De ontdekte zaal is de grootste ruimte in de grot, en geschat op 35m lang, tot 8m breed en tot 5m hoog. De Hal-Loweenzaal is heel fragiel, maar permanent beschermd door de onduikbare S1. Een topo van deze grot dringt zich nu wel op, maar de bestaande blijkt onvindbaar. Bij deze een oproep aan diegenen die een topo incl. S2, S3 en S4 zouden bezitten, graag even doorsturen.
G.