maandag 17 juli 2023

Oude bekenden

24/06 hebben Seppe en Randy een nieuwe poging gedaan om de Croisiers met de Bellevaux te verbinden. Ze werden echter verrast door een vreemde kleur water. Bij aanvang die dag was er niets aan de hand. Tot Seppe in het tweede duikgedeelte plots in zeer troebel water terecht kwam. Dat water moet afkomstig zijn van de Vesdre. De thermale rivier bleef de hele tijd helder.

Ook de buitenrivier is gedurende de dag veranderd van kleur. We kunnen dus spreken van een geslaagde kleurproef Croisiers-Bellevaux, al hadden we natuurlijk liever een menselijke verbinding gemaakt. Uitstel is geen afstel. In afwachting van meer water zijn Seppe en ik overeengekomen om eens iets anders te doen. Het is belangrijk dat we het ‘vrijetijdsgevoel’ in onze activiteiten niet verliezen. Het laatste stukje lijn zouden we graag in de best mogelijke omstandigheden kunnen leggen.

Het voorstel was om nog eens naar de hypothetische verbinding van de Galerie des Sources en de Trou de la Loutre te gaan kijken. Zie voorgaande verslagen. We zouden met overtuigende middelen tot in de Salle Kasper willen gaan. Een zaal vol blokken voorbij een mooie sifon, om daar de mogelijkheden eens grondig te bekijken.

Helaas, we hebben moeten afzien van het plan. De straat: Rte des Aiguilles de Chaleux is namelijk enkele voor ‘Riverains en Fournisseurs’. Tegenwoordig houdt de politie regelmatig controle. Je zou ev nog kunnen parkeren aan de ingang van het natuurpark van Furfooz, en dan te voet naar de grotten gaan als droge speleoloog, maar als duiker is dat toch een brug te ver. Iemand een idee hoe we miss een uitzondering kunnen krijgen als speleoloog in de toekomst? Zou het verbond ev iets kunnen regelen bij de gemeente Houyet?

Plan B: Naar de bronnen van Signy l’Abbaye. Ook een beetje thuiskomen. Ik wil de toestand van de twee bronnen kennen na hier verschillende jaren niet meer geweest te zijn. De bron van de Vaux is al enige tijd onderaan de put versperd. De zaak lijkt stilletjes aan op te lossen, maar het is nog verre van penetrabel. Er is nog heel wat los materiaal die gevaarlijk kan schuiven. Graafwerk.

De Gibergeon bron. De gemeente heeft er tegenwoordig een bordje geplaatst met het resultaat van onze werken. Tot m’n grote verbazing is ook hier de ingang gevaarlijk onstabiel geworden door recente crues. Jammer! Het gaat om grote blokken die de weg versperren. Je daar tussen wringen lijkt me geen goed idee zonder grondige opkuis en inspectie. Enkele mooie zoetwaterkreeften bewonen nu de verschillende holen.

Ik heb afgesproken met Seppe voor een funduik in een leisteengroeve. Het vrijetijdsgevoel weet je nog. Er was nog tijd om te gaan zien in de mini canyon van de Pille. Het ensemble van enkele watervallen bevat alles om de canyontechnieken op te frissen of aan te leren. We hebben er een tijd geleden enkele brochen geplaatst, en die zijn nog steeds in goeie doen. De plaketten daarentegen, niet door ons geplaatst hebben hun beste tijd gehad. Zie foto. 

Moraal van het verhaal: vast equipement altijd controleren alvorens te gebruiken, en bedenk steeds een B (C) plan alvorens de deur uit te gaan.

Stijn


dinsdag 2 mei 2023

Dag van de arbeid.

05u45 gaat de wekker. Op het programma: de Bellevaux, of de hoofdperte van het systeem Bellevaux-Surdents-Croisiers.

De sifon van Bellevaux is voor het eerst gepasseerd in de zomer van 2021. Ook de post sifon is toen getopografeerd. Daarna is dit deel niet meer bezocht geweest.

In het vorige blogbericht kan je lezen dat de verbinding met Croisiers nakend is. Het leek ons nuttig om enkele voorbereidingen te treffen, want we dromen eigenlijk al luidop van een doorsteek van het systeem.

Start duik

Om de verbinding te vergemakkelijken hebben we aan de verste sifon een ankerpunt geplaatst. Ook de duck/VM op het parcours is voorzien van een lijn.

Anker aan verste sifon

Op drie plaatsen is voor het eerst een O2 meting gedaan. Dat is 17% gebleken. Of dit gezond is kan je in vraag stellen. Ook de mazoutgeur is nog steeds waarneembaar in de lucht. 

https://www.remtech.no/wp-content/uploads/2017/11/Rapport-veilig-zuurstofpercentage.pdf

Voor de Bellevaux sifon is het zuurstofniveau 19,5%.

Tussen duck en verste sifon

Verder waren we ook voorzien om de achtergebleven plastiek te verzamelen en mee te nemen naar buiten. Het zijn tenslotte meer dan 3 speleozakken vol geworden van goed gestapelde potjes en dekseltjes. De jager-verzamelaars van dienst: Randy en Stijn.
Ondertussen duikt Herman ter verkenning de Bellevaux sifon. Na een stukje postsifon keert hij tevreden weer.

Restanten van de grote crue

Grote steun hebben we gekregen van tal van sherpa’s, waarvoor dank: Geert, Jos, Ewout, Paul VI, en Patrice. 

Om af te sluiten hebben de duikers het recent vrijgemaakte réseau des Barquettes bezocht nabij de ingang.

Aangetrokken door de waterpartijen zijn we op onderzoek uitgegaan, en wat bleek: de stroomaf geeft toegang via een VM met de grot voor de sifon. Daarmee is de derde toegang vanuit de porche een feit. Een watervlak iets meer stroomop is 2m verder te smal bevonden.

Seppe, de voorzet is gegeven. We duimen voor een vlotte verbinding!

S.

De grote afwas


De vangst

Foto's Stijn en Paul VI.

donderdag 20 april 2023

Een vruchtbare dag voor Croisiers.

Herman en ik (Seppe) spreken op een regenachtige zondagochtend af aan de oever van de Vesder. De ploeg is klein, maar uitgeslapen en enthousiast. Het doel helder; de recent ontdekte Puits de Farfouiller equiperen en een vervolg richting Bellevaux trachten te duiken.

Het water staat hoog, hierdoor verloopt de portage door S1 vlot. Ook de portage over het blokkenstort in de Salles des Castors gaat vlotter dan ooit dankzij een aantal strategisch gepositioneerde steunbeugels, die Stijn tijdens een vorige sessie vakkundig heeft geïnstalleerd. Dit komt het comfort, efficiëntie en bovenal de veiligheid ten goede.

Ik laat de 7L’s waarmee ik de S1 doorgedoken heb achter in de Salles des Castors. 

Herman en ik transporteren het nodige materiaal over het blokkenstort en met twee goed gevulde 11L’s vertrek ik richting S5bis. Een prachtig en inmiddels gekend duiktraject doorheen de warme (15°C) en koude (9°C) rivier.

S2

S2
Eens aangekomen in S5bis, duik ik meteen de diepte van de Puits de Farfouiller in. De eerste meters bestaan uit een massieve witte plaat, welke onder een hoek van 45° afhelt richting de lager gelegen verticale schacht. Bovenaan deze schacht bevindt er zich een rotsbrug, waar ik overheen duik. Bovenop deze brug ligt een pakket zand. Toekomstige duiken zullen aantonen dat het gunstiger is om onder de brug door te duiken. Om de zichtbaarheid in de Puits Farfouiller langer te kunnen behouden is een kleine aanpassing van het huidige equipeerwerk aangeraden. 

Na de schuine wand transformeert het profiel tot een ruime verticale schacht en ik daal verder af. De bodem op -20m bestaat uit een dikke horizontale zandlaag. Het zicht in de put is inmiddels sterk gereduceerd. Na een korte zoektocht, vind ik onder een laag plafond een vervolg. Eens onder het plafond door gedoken klaart het weer op. Met enige opluchting kan ik op -16m de reel die tijdens een vorige duik verloren geraakte weer recupereren. 

Vervolgens brengt een aaneenschakeling van ruime kamers en mooie gangen mij tot een eerder lage en zanderige passage op -3m. Met een lege reel in handen zie ik op enkele meters van mij een steile knik richting oppervlakte. Ik realiseer mij dat de connectie met de S2 van de Bellevaux nog nooit zo dichtbij was. Geleidelijk aan reduceert de zichtbaarheid tot 0m en besluit ik mijn kar te keren. 

duikprofiel en temperatuur

Geert maakt een topografische inschatting van het gedoken tracé en ik kan met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid bevestigen dat de connectie tussen Crosiers en Bellevaux nabij is. (cyaankleurige lijn) 



Wordt vervolgd.

Seppe Meyvis


woensdag 1 maart 2023

Van horizontaal naar verticaal in Croisiers


Vorige keer is Seppe terecht gekomen in een blinde put onderwater in de S5bis. Deze verticale put is zeer atypisch in de overwegend horizontale riviergrot. Deze bruuske wijziging vraagt om onderzoek. Meer lucht en een dubbel drijfvermogen worden daarvoor aangewend. 

Ook boven water zijn we vorige keer voor een open einde komen te staan. In de brede, lage gang lijkt het aan alle kanten verder te lopen. Aangepaste kledij en liefst ook postuur zijn noodzakelijk.

Sanne kreeg de kans om de gekende grot te verkennen. Tijdens een eerder bezoek was ze namelijk pijnlijk ten val gekomen. Gelukkig is ze toen op eigen krachten weer naar buiten kunnen duiken. De blokken van de Salle des Castors moeten met de nodige voorzichtigheid worden genomen. Zeker wanneer we met de extra lasten zeulen die we van het ene duikgedeelte naar het andere dienen te dragen. Een parcours in het water, onder de blokken door met duikuitrusting is voorlopig nog niet mogelijk. Wie weet ooit na het maken van enige aanpassingen.

Seppe werd nu zo veel als mogelijk ontlast van portage om zich daarna volledig te kunnen focussen op de te verkennen put in de S5bis.

Na een klein uur duiken in het tweede duikgedeelte is hij terug. De put lijkt onderaan meer op een zaal. De woord kathedraal valt ook. Bij het helikopteren in de put kan hij nergens nog wanden bespeuren. Het onderwaterzicht is ongeveer 2m en op -21m bereikt hij de bodem. Hij kan opnieuw een stijgende gang vinden die hij tot op -16m volgt. In totaal heeft hij nu 55m lijn uitgelegd. De opening lijkt passeerbaar, maar stof en klei dalen op hem neer. Hij besluit om hier te stoppen. Bij het snijden van de lijn raakt de reel zoek. Spannend.


Ondertussen hebben Stijn en Randy zo veel mogelijk verkend van de Castors superieur. We topograferen tot aan een versmalling die we uiteindelijk ruim genoeg kunnen maken. Daar voorbij kan Randy nog een 12-tal meter verder kruipen zonder einde te bereiken. Ik meen ook een luchtstroom gewaar te worden in de relatief mooi gedecoreerde laminoir. De topo wijst uit dat we niet direct richting bronnen gaan, maar eerder in de berg blijven. Zou er dan toch een bovenniveau, en een verlengde bestaan in de richting van de Grotte de la Chantoire? Stel je voor! We nemen ons voor om verder te vermageren tegen een volgende.
S.



zondag 1 januari 2023

Tussen kerst en nieuw

Cascade zit traditiegetrouw tussen kerst en nieuwjaar 5 dagen in Fraipont. 

Het Natuurvriendenhuis te Fraipont, in de vallei van de Vesdre, leek ook voor het exploteam een ideale uitvalsbasis om verder te werken aan het project: Croisiers-CureDents-Bellevaux.

Verschillende dagen na elkaar aan hetzelfde project werken heeft als voordeel dat je het werk wat kan spreiden, en dat de spullen ter plaatse kunnen blijven. In geval van zwaar duikgerief een plus.

Er werd gekozen om een duikset te voorzien voor de S1, en een tweede, met grotere flessen voor de S2 en verder. Tussen die twee duikzones zit er een portage over het puin in de Salle des Castors. Deze aanpak laat ons toe om niet elke dag met zwaar materiaal te moeten klimmen en klauteren.

Stapsgewijs dus...

Dag één op de planning: Pertes open maken, etroiture in de Croisiers verbreden, en materieel ter plaatse brengen.

Aan de Perte van Bellevaux één blok verwijderd waardoor het water van de Vesdre, die licht gezwollen staat, vlot naar binnen loopt. Later deze week is er opnieuw een filter geplaatst want de vorige exemplaren verdwijnen op mysterieuze wijze. We hopen zo minder vast materieel binnen te krijgen in de grot.

De Perte van de Cure-Dents staat terug op z’n originele waterstand. Deze zomer hebben we gezien dat de perte niet stroomt, en de sifon dus langzaam zakt. We hebben er opnieuw een kitzak plastiek potjes verzameld. Er is een poging ondernomen om de Perte weer te laten lopen, maar voorlopig zonder resultaat.

Aan de Croisiers hadden we meer geluk. De overheid is er gestart met herstellingswerken aan het rioolstelsel. Deze gaat ter hoogte van een barrage onder de rivierbedding door. Om dat mogelijk te maken hebben ze de Vesdre een smallere doorgang gegeven. De andere helft van de bedding is nu een werf, maar ook een aangename toegang tot voor de bron. Tweede meevaller is ook dat het water van de Vesdre voor de bron nu gemiddeld 30cm hoger staat, net hetgeen wij nodig hebben om doorheen de grot te zwemmen. Geen gedoe dus met barrages zolang er gewerkt wordt.

In de bron zelf, start de S1 sifon met een versmalling. Het leek ons in veel opzichten niet slecht om die wat aan te passen. In het bijzonder in geval van een secours. De meest eenvoudige oplossing bleek om verder de bodem uit te graven. De etroiture is onderaan veel breder dan bovenaan. Heel wat blokken hebben een andere plaats gekregen.

Daarna flessen en toebehoren aangebracht en rust. Tegen 15u zaten we al soep te drinken in de hut. Wie durft nog eens te zeggen dat ik een slavendrijver ben?

Dag twee kwam Seppe ons versterken. Randy bleef achter in de Salle des Castors en heeft zich vooral ten dienste gesteld als porteur. Bedankt Randy! Iedereen duikt voor het eerst in droogpak in het systeem. Wetende dat de gemiddelde temperatuur van het water en omgeving 14°C is, is dit snel te warm. Maar op het programma staat ook de verkenning van de post S4bis, en dit is in de koude riviertak, het water is er afkomstig van Bellevaux, en dus rechtstreeks uit de Vesdre. Het verschil is enorm met de warmwaterbronnen in de andere riviertak. Al snel krijgen we het koud. 

Het eerste wat we samen doen, terwijl we nog van onze meegebrachte lucht ademen, is het meten van het zuurstofgehalte. We komen op 17% uit, en gaan van de uitrusting af. Na het plaatsen van een spit, in eerste plaats om de duiklijn beter te verankeren, maar ook om onze spullen deftig weg te hangen. Er is helaas nergens een strand te bespeuren.  Minimaal rijkt het water ons nog tot aan ons middel.

Eenmaal we deze zekerheden hebben kunnen we op verkenning. Het water wordt opnieuw dieper, bocht naar links, en 10m verder opnieuw sifon. Seppe is nog in goeie doen, en is kandidaat om een kijkje te gaan nemen in de S5bis. In afwachting neem ik enkele kompasrichtingen van de nieuwe klok. Ik hoor z’n lucht de hele tijd vrijkomen in de klok. Vreemd. Er zal toch niets aan de hand zijn? Bij z’n terugkomst wordt alles duidelijk. Het is een put! Het is een relatief ruime schacht waar hij de lijn 20m ver heeft afgeknoopt aan een rotspunt. Diepte tussen de -15 en -20m, en een open verticaal vervolg. Dat hadden we helemaal niet verwacht in een grot waar de gemiddelde diepte van de sifons -2m is. 

Het heeft geen zin om ons verder te focussen op dit obstakel. We hebben onvoldoende lucht, en niet de juiste uitrusting mee. 

De volgende dag komt Herman ons vervoegen. Het is voor hem een kennismaking met de grot. Gewoontegetrouw ga je dan als eerste naar binnen, om optimaal te genieten van het zicht onder water. Dit is belangrijk, want de terugweg is sowieso in beperkt zicht, en zoals vandaag krijgt iedereen ook een extra item aangeklikt om te transporteren naar buiten.

Op het programma, naast exit van alle spullen: Fun en videoduik door Randy in de S2, en daarna een stuk in de warme, en de koude rivier. Stijn daarentegen heeft opnieuw z’n vertrouwde neopreen aangetrokken, om een artificiële klim te kunnen doen in de Salle des Castors. Na twee spits kan ik mij voorbij de rand hijsen van een uitnodigende spleet in het dak van de zaal. Het gaat om een brede, lage gang die boven de rivier zit, in de richting van de bronnen. Ik kruip er een 15 tal meter ver in, en zie dat het zeker nog 10m verder loopt op hetzelfde elan. Ik heb het veel te warm, en puf en blaas me kapot. Niet vergeten dat we in deze zaal ook te maken hebben met meer CO2 en minder O2. We hebben er nu ruim 18% O2 gemeten.


Randy heeft onder z’n droogpak z’n speleopak aan. Na z’n transformatie gaat hij als tweede op verkenning. Hij slaagt erin om ongeveer dubbel zo ver te geraken, zonder een einde te bereiken. 

We zijn zeer tevreden met het resultaat. Twee open eindes. Eén richting Bellevaux, weliswaar met een verticale omweg. Een ander open einde richting Croisiers bronnen, of hebben we hier te maken met de aftakking richting Sottais (Grotte de la Chantoire)? Het veronderstelde traject zou heel wat extra speleoplezier kunnen opleveren…Een topo is voor de volgende keer.

De droge speleo’s hebben ook niet stil gezeten. Zij hebben onder leiding van Patrice nieuwe Arvametingen gedaan tussen Bellevaux en Cure-Dents. Aan de hand daarvan hebben ze de topofout uit de Surdents kunnen bepalen, en weten nu waar de eventuele verbinding kan verwacht/gemaakt worden. De technische uitleg ga ik je besparen, maar het eindresultaat staat op de bijgevoegde kaart. De zenderARVA lag in punt A, de eindfout is hoogstens enkele meter.

S.

Nog enkele foto-impressies en de verwerkte ARVA data:






zondag 20 november 2022

Indian summer

De Cuve, een project dat we in 2019 gestart zijn samen met enkele Franse speleoduikers, was onterecht ietwat op de achtergrond verdwenen.

Voorbije winter was er een boom in de plas gevallen. Ondertussen is die door de gemeente vakkundig verwijderd. De Franse collega’s wisten te vertellen dat de ingang er gelukkig niet onder geleden had. Het signaal voor ons om zelf ook eens een kijkje te gaan nemen. De omstandigheden, lees het zicht onder water belooft goed te zijn. Ook de afstand samen met de brandstoprijzen spelen hier natuurlijk een rol. Weinig neerslag afgelopen weken in combinatie met de voorspelling van een bijna zomers weekend voor eind oktober gaven het startschot.


Het is de eerste keer dat we verschillende duiken willen maken. Het is onzeker of er voldoende zicht zal zijn als tweede duiker. 

De eerste dag werd de ingangszone herzien. Een lijn vertrekt nu van het oppervlak, gaat over in een speleotouw door de ingang en smalste zone van de grot. Waar mogelijk werd de ingang ruimer/veiliger gemaakt.


De rest van de dag neem ik tijd om enkele pertes in detail te bekijken. Eén daarvan houdt me al een tijdje bezig. Het is een smal tunneltje waar ik voorlopig geen eindpunt, of een plaats heb kunnen bereiken om te draaien. Het is er claustrofobisch. Ik kruip er nu een 20 tal meter ver in. Er is duidelijk luchtstroom naar binnen. Daarna achteruit terug. Liefhebbers kunnen zich melden!? 

Ondertussen vliegen er honderden en honderden kraanvogels over richting Afrika. Heerlijk om zien!


Net voor ik in slaap val komt Herman toe. De volgende dag maakt hij een verkenning van de ingangszone en komt met een grote smile boven. We zijn het beiden eens. Dit is een mooie grot!


Mijn beurt. Ik duik naar het einde van de lijn, nu 362m ver. Zwem ook de lus die mogelijk is. Er is heel wat werk aan de lijn. Het is een hele tijd geleden dat er gedoken is in de grot, en de crues kunnen zichtbaar lelijk huishouden. Er zijn verschillende lussen ontstaan in de lijn doordat blokken waar de lijn aan vastzit verschoven zijn. De laatste 70m werd al knutselend en voor het eerst getopografeerd. Het eindpunt, op -6m is nog steeds 2 op 2m en loopt gewoon verder. En dat op een afstand van 362m, geen plaats voor improvisatie. Wordt vervolgd.

We raken aan de praat met de eigenaar van een aanpalend park met vijver. Het komt aan onze oren dat er een bron is in de vijver. Meer is niet nodig om ons te triggeren. We gaan een kijkje nemen en op -3m vinden we een zandfonteintje. 

Herman focust zich daarna op de rondgang tot op 170m. Het is ondertussen bijna 3u geleden dat ik gedoken heb. Het zicht is aanvaardbaar maar niet optimaal. Dit is dus geen site om een clubduik te organiseren.

Op zondag hebben we met verschillende mensen afgesproken om te gaan klimmen in Beez. We hangen er verschillende keren 70m touw uit. Fantastisch! De zon doet ons deugd. Hopelijk is dit geen vaarwel tot na de winter.

Stijn



zaterdag 13 augustus 2022

Jonction

Wat vooraf ging:

In april ’21 duiken we voor het eerst de verst gelegen sifons in de Croisiers. Volgens onze telling is dit de S7 en de S8. In de S8 vinden we een diaklaze waar oppervlakte gemaakt kan worden, echter zonder vervolg. Het onderwaterzicht was ondertussen dermate slecht geworden dat verder zoeken geen zin meer had.

We beslissen om de flessen en het lood achter te laten aan de S7 voor een volgende keer. Die volgende poging is er echter nooit gekomen door het geleidelijk verzanden van de S6. Een poging om een droge shunt te graven voorbij de S6 is ingezet, maar tot op vandaag nog niet gerealiseerd.

Eind ’21 doen we een poging om de perte van de Surdents te duiken. Na een eerdere positieve ervaring in de perte van Bellevaux hadden we ook hier succes. Uiteraard bijgestaan door de effecten van de waterbom. Einde op een S3. Op het eerste gezicht duikbaar, maar luguber van aard. Op dat moment hadden we te maken met water van enkele graden warm en zeer donker van kleur. Overal sporen van troep, meegespoeld door de overstroming.

                          £££££££££££££$$$$$$$$$$$$££££££££££££££££

De zomer van ’22 en de eerste hittegolf van het jaar bracht ons opnieuw samen. Het doel, een nieuwe poging via de perte om de verbinding met de Croisiers te maken, en het achtergebleven materiaal te recupereren.

Zo gezegd, zo gedaan. In de S3 kom ik na een 10 tal meter aan een venster in een diaklaze. Op de bodem van de diaklaze komt me een passage zeer bekend voor. Ook de volgende versmalling voelt vertrouwd aan. En plots: lijn! Yes. Niet veel later maak ik oppervlakte in een zaal van de Croisiers, en daarmee is de verbinding een feit.

Snel terug om het goeie nieuws te melden, en daarna is het de beurt aan Randy om een poging te wagen. Randy houdt het voor bekeken na twee pogingen. Dit is een brug te ver voor hem, maar geen enkel probleem hoor. Ik duik opnieuw voorbij de 4 sifons. De 2de en de 4de sifon zijn momenteel herschapen tot VM’s door de lage waterstand. Dus gemakkelijkheidhalve spreken we nu van 4 sifons van aan de perte, en niet meer van een S7-8 vanuit de Croisiers. Ook de rivier post sifon is nu een droge bedding. De eerstvolgende plas is die van de Croisiers S6, waar een duiker helaas niet meer passeert.

Ik doe een poging om te graven in de richting van de droge shunt, maar ik ben niet geheel overtuigd? Dit moeten we herzien, want het lijkt niet evident. Eén van de twee duikflessen neem ik mee naar buiten. 

We maken de dag compleet met een bezoek aan de resurgence Croisiers waar we een natuurlijke barrage afbreken om de progressie als duiker in de toekomst te verbeteren. Ook de toegangsweg is opnieuw veranderd. We hebben een aangenaam gesprek met de eigenaars van de tuin die we sinds de waterbom hebben kunnen doorkruisen. Helaas Is deze tuin opnieuw omheind.

De tweede dag is een herhaling van de eerste. Met andere woorden, transport van spullen naar buiten, maar er is ook tijd genomen voor enkele foto’s, en topo.

Na de inspanning volgt ontspanning, en daarvoor trekken we met deze temperaturen naar de bron van Goffontaine. Dankzij een nieuw aangelegd kiezelstrand, is deze plek ook uitgelezen om onze spullen te spoelen. We doen een verkoelende funduik, en daarna volgt een ellenlange autorit naar huis in een oververhitte wagen.

Op naar een volgende verbinding!

-Stijn-

Een filmimpressie: LINK

Een foto-impressie: