De omvang van de operaties + het bijkomende gevaar heeft ervoor gezorgd dat we nu even moeten terugschakelen. Om veilig achteraan de Croisiers grot te kunnen duiken dienen we een oplossing te vinden voor de dichtslibbende versmalling in de S6.
Initieel was het plan om alleen naar achter te gaan. De tweede duiker zou de versmalling open maken bij terugkomst op een afgesproken uur, en materieel aanpakken. Maar, bij het tekenen van de topo kwam ik tot de vaststelling dat er misschien wel een droge shunt te graven is aan de S6. Halverwege de S6 zit een ruime klok met een ‘T’ passage op het droge, die moeten we herzien.
Gezien het plan last minuut gewijzigd werd waren we vrijdagavond vrij. Er werd van de gelegenheid gebruik gemaakt om te funduiken in Goffontaine. Dat is geen nieuws natuurlijk, is het niet dat het water er voor het eerst minder helder is. Iets wat zeer ongewoon is voor deze site. Zelfs wanneer alles in megacrue staat blijft de bron gewoonlijk zeer helder. Zou er misschien sprake zijn van een lek in het naburige zuiveringsstation? Opvolgen!
Kleurproeven zouden ons kunnen helpen.
In dat opzicht werd de S2 aval voor het eerst geprobeerd. De S2 amont kent ook zo z’n moeilijkheden, zijnde; slechte lucht, langdurige versmallingen, blubber,…
Ook de aval blijkt geen cadeau te zijn. Er is een smalle knik gevolgd door krap bochtenwerk, stijgend en ondiep. Het passeert dus, maar een dikkere duiklijn is echt wel noodzakelijk om verder te gaan. Een mogelijk alternatief werd vorige keer al ingezet. We zijn beginnen graven aan een gang die ¾ opgevuld is. De richting; tussen de S2 amont en aval. Deze werkplaats is in de zomer ook bereikbaar voor niet duikers. Waterratjes kunnen zich dus aanmelden.
Hoofddoel; de mogelijke shunt in de S6: Na het bekijken van de schouwen aan de ‘T’ is besloten om een opvulling op de meest evidente plaats uit te scheppen. Na twee meter te hebben uitgegraven kunnen we ervan uitgaan dat we een oude passage van de rivier aan het volgen zijn. Het sediment is zeer gelaagd. We volgen een vast plafond met hier en daar een ‘mes’. Ook de richting klopt. Volgens de topo nog een 2 à 3 m te gaan. Als deze verbinding slaagt kunnen we weer veilig met twee naar achter.
Vaderdag: duik twee in de perte van Bellevaux. Eerder is het parcours naar de sifon aangepast, en de perte ruimer gemaakt.
Er is momenteel meer water dan bij de eerste poging. Meer waterdruk is echt wel noodzakelijk wil je graven onder water. Er is uiteindelijk geen vordering gemaakt. Na de VM, nu een mini sifon, volgt een hoge klok. Daarna de sifon, ondiep, en te smal om te passeren. Na een hele tijd woelen kon ik opnieuw 3m ver m’n been tot aan m’n knie boven water steken. Geen plafond voelbaar. Omringd door hopen sediment en vlokken krijgen de ademautomaten het vaak lastig. Als vader heb ik besloten een beter moment af te wachten om door te duwen. Ooit!
S.
