Zaterdagmorgen, parking Nasproue: Ik (Randy) ben vroeg van de partij. Het landschap ligt er wit, koud en verlaten bij, het heeft goed gevroren deze nacht. Het ochtendgloren ontwaakt een mooie lentedag, en ondertussen is het team compleet. We zijn deze maal met 3 duikers. Het klikt al vanaf de eerste minuut, wanneer we Seppe in ons team verwelkomen.
We hebben veel werk dit weekend, dus we gaan
aan de slag. De eerste dag staan een meting aan de S6, recuperatie van het
materiaal aan de S7 en een kleine verkenning stroomafwaarts van de zogenaamde
S2 op het programma. We maken ons klaar en trekken richting het dorp, waar we sinds
de overstromingen mogen gebruik maken van het terrein van een afvaldepot om de
Vesder te bereiken. Vanaf hier moeten we enkel de rivier oversteken naar de
tunnel in de spoorwegmuur die toegang geeft tot de Croisiers grot.
Het rivierwater is ijskoud, maar het water dat
uit de tunnel stroomt voelt heerlijk warm. We maken ons klaar en weg zijn we.
Seppe op kop, zodat hij voor de eerste keer wat kan genieten van het zicht, en
een impressie heeft van de S1. We passeren vlot het blokkenstort en sleuren ons
kapot in de shunt richting S3 (nu S4). Een 100-tal meter kruipen in te lage
passages met 2 duikflessen en een speleozak achter je aan is moordend, zelfs
voor de meest-getrainde onder ons kost het zweet en tranen.
Even uitrusten aan de S4 om op adem te komen.
Ik doe een korte verkenning stroomafwaarts in de ‘S2’ (nu S3). Voor de juli-waterbom
was het onmogelijk om hier te passeren, door een dikke laag blubber in
combinatie met een lage passage. De overstroming heeft de grot goed gespoeld,
waardoor veel slijkdepots zijn verdwenen, of zich hebben verplaatst. Dit is ook
hier het geval, waardoor ik makkelijk kan passeren. Ik passeer de lage passage
terwijl ik nieuwe lijn leg, en merk dat het direct terug naar boven gaat, dit
blijkt slechts een korte sifon te zijn die uitkomt in een ruime tunnel die
terug sifoneert na een paar meter. Enthousiast keer ik terug, dit was mijn
eerste duikpremière, en ook al betreft het slechts een paar meter, trots doe
ik mijn verhaal.
Daarna beslissen we om eerst de meting aan de
S6 te doen. We passeren makkelijk tot aan de klok in de S6. Ik neem hier plaats
met een arva meettoestel terwijl Stijn zich begeeft naar de
versmalling/rotsboog in de S6. Deze passage heeft ons in het verleden al
moeilijkheden bezorgt waardoor we een shunt aan het graven zijn tussen de klok
in de S6 en postsifon S6. Met de geplande meting willen we de afstand bepalen,
hoe ver nog te graven. Na een paar minuten komt Stijn terug: er is geen
passeren aan. Waar op andere plaatsen het effect van de overstromingen gunstig
is geweest, hebben we hier minder geluk. Een dik pak modder bij de rotsboog
maakt de passage onmogelijk. We beslissen dan maar om verder te graven in de
klok. Afwisselend, en hard zwoegend slagen we erin om opnieuw een meter op te
schuiven in de goede richting.
Daarna keren we terug naar de S3, waar Stijn
nog wat nieuwe lijn legt. Hij passeert er 3 sifons en bereikt er de lang
verwachtte samenvloeiing afkomstig uit de Bellevaux grot! Seppe profiteert van
het moment en gaat snel ook even op verkenning. Ja, dat beloofd een leuke dag
te worden voor jullie morgen zegt hij wanneer hij glunderend boven komt. Het
zit erop voor vandaag, moe maar voldaan keren we terug. We reflecteren nog even
op de dag in de warme mobilhome, waar we onszelf voorzien van een hapje en een
drankje. Jammer genoeg moeten we afscheid nemen van Seppe, die ons enkel de zaterdag
kon vergezellen.
Zondagmorgen zijn ook Geert, Patrice en
Charlotte van de partij. Met hun team gaan ze verder graven aan een shunt in de Cure-Dents.
De planning voor de duikers was ‘glijdend’ en
vooral afhankelijk van het resultaat zaterdag: enthousiast trekken de duikers
terug naar de Croisiers, we zijn namelijk benieuwd naar wat de S2 nog voor ons
in petto heeft.
We duiken door de S1, zwemmen naar de Salle
Des Castors en dragen ons materiaal over het blokkenstort naar de S2. Deze
sifon is 45m ver verkend tot wanneer het
te laag werd. We vermoeden dat de veranderingen ook hier eerder positief van aard zullen
zijn. Stijn duikt, en gaat een poging
doen om de S4 te bereiken. Zelf kruip ik door de beruchte laminoir om hopelijk
Stijn op te wachten aan de S4. Zelfs zonder een caravaan aan duikgerief achter
me aan merk ik hoe lastig deze is. Onderweg maak ik wat beelden terwijl ik
uitrust en wacht daarna geduldig aan de S4.
Een 40-tal minuten later komt Stijn aan bij de S4 met meer dan goed nieuws: Er ligt nu 120m lijn, in een gang die ongeveer 135m
lang is. In totaal zijn er 7 sifons, terwijl de intersifons gemakkelijk
overgezwommen kunnen worden. Uit eerdere ervaring gaan we ervan uit dat de
klokken niet adembaar zijn. Om daarover zekerheid te hebben zijn we van plan een
multigasmeter aan te schaffen. Enkele ademteugen van het verkeerde gas kunnen
namelijk fataal zijn. Naast het wegvallen van de portage in de laminoir, wat we
ten zeerste appreciëren, is de toevoer van koud en groenig water vanuit de
Bellevaux waarschijnlijk wel het grootste nieuws. Deze op het eerste gezicht ondiepe sifon en laat zich vermoedelijk vlot passeren….
Alvast een schematische voorstelling van het
syteem, zoals het nu is. Daarbij hebben we de nummering van de sifons herzien.
Achtereenvolgende sifons, waar de lijn meestal boven water verder loopt zien we
als één sifon, maar we voorzien wel een tweede nummer. Bvb; 1.1, 1.2, enz. In
de rivier richting Bellevaux zullen we in de toekomst spreken van 3.1 Bis, enz…
Momenteel zijn er los van elkaar al 23 sifons gedoken in dit systeem!
Ook ik duik even het nieuwe traject heen en terug, en ben aangenaam verrast.
We keren terug en ontmoeten het ander team nog
even op de parking. Zij hebben de shunt verder kunnen vrijmaken, en zijn
daarbij herschapen als slijkduivels. De allersmalsten kunnen reeds passeren, maar
voor het gros is er nog wat werk aan. Na nog even na te genieten ruimen we op
en gaan we huiswaarts. Moe maar voldaan…
Waar we even hebben moeten terugschakelen zitten we nu weer 2 versnellingen hoger. Een nieuwe Croisiers episode is aangebroken…
