De grotduikbacterie ☺

Enkele vrienden zijn gebeten door de grotduikbacterie. Dat ze goed besmet zijn bleek nogmaals tijdens een omzwerving. Elke mogelijke aanwijzing op een groeve in de vallei werd onderzocht. Een groeve is natuurlijk niet genoeg, liefst zien we die dan nog tot de rand gevuld met glashelder water.

Bij enkele oude leisteenexploitaties bleek dat het geval te zijn. Eens bij het watervlak is het gissen wat er onder water verborgen zit. Verkennen van het onderwatergedeelte was dan ook de reden van ons bezoek.

Om de beurt werd er her en der te water gegaan. Jammer genoeg bleek geen enkele groeve groot genoeg om nog eens terug te komen. De eeuwige zoektocht, die meestal start voor een kaart of met enkele tips van broodnodige contacten is nog geen garantie voor een prettige duik. Dat heeft ons natuurlijk niet belet om te genieten van een zonnige dag in een heerlijke vallei.

Bij deze een oproep aan alle grotduikers, ongeacht welke club of strekking: laat ons samenwerken en info en contacten delen. We kunnen er allemaal wel bij varen.  Hoe kunnen we bijvoorbeeld onze hobby en vooral de erg gevoelige locaties veilig stellen.

Stijn

Lomme in Crue

Zaterdag 7 januari 2012

Nou-Maulin in crue

Ja, we hebben de ondergrondse rivier gevonden waar we nu al enkele maanden naar op zoek zijn. Alleen, niet in de vorm die we gehoopt hadden. Door het aanhoudende slechte weer van de voorbije dagen stond de Lomme in een zware crue. De Nou-Maulin was veranderd in een meer, en het bos tussen de Trou Muret en de Grotte de Thiers de Falise stond volledig blank. Bijzonder spectaculair was de Trou Muret, waar het water met een indrukwekkend debiet naar buiten spoot.

Trou Muret

Al dat watergeweld had ook zijn gevolgen voor de FAO. In de Réseau Champagne merkten we tot onze verrassing dat het water tot 40 cm onder de rand van de Leeuwenkuil stond. Na de megacrue van vorig jaar hadden we al kunnen afleiden dat de put opnieuw onder water kan komen, maar tot op heden hadden we hier nog nooit met eigen ogen water in zien staan. De Leeuwenkuil is een opvallende put van zo’n anderhalve meter diameter en diepte in de voor de rest biljarteffen Réseau Champagne. De verklaring voor deze anomalie kennen we sinds Stijn enkele maanden geleden de (vermoedelijke) ondergrondse Lomme ontdekte. In de droge galerijen post-sifon zag Stijn enkele hoge cheminées. Volgens de topo komt de top van een van deze cheminées in de bodem van de Leeuwenkuil uit. Nu er water in stond, is ons vermoeden nog gesterkt. Met een crue die het water 15,5 meter opstuwde, hebben we dus wellicht het water van de ondergrondse Lomme gezien, maar slechts in de vorm van insijpelingswater…

Leeuwenkuil

De bedoeling was om verder te werken in de uiterst smalle kruipgangen van de Serpente, op zoek naar de top van het hoge blokkenstort dat Stijn bij zijn verkenningen post-sifon zag. De hoge waterstand in de Réseau Champagne speelde ons ook hier echter parten. De crue had de toegang tot onze werf zo goed als afgesloten. Een speleoloog laat zich hier echter niet door tegenhouden. Al lange tijd kennen we in de Champagne Amont een blaasgat tussen de blokken. Ondanks de hoge waterstand stond er nog altijd tocht. Met zijn drieën (Stijn, Christel en Kris) besloten we deze plaats aan te vallen. Enkele uren kap- en breekwerk leverden ons vier meter passage tussen de blokken op, met zicht op verder opkuiswerk. Een doorbraak zal hier niet voor morgen zijn, maar zo naïef waren we nu ook weer niet om dat te denken.

Alles samen waren we acht uur onder de grond. Onze goesting om bij de ondergrondse Lomme te geraken, wordt er alleen maar groter op.

Kris

Knutselproject vleermuisdetector

Voor wie het aandurft om een stukje elektronica in mekaar te steken staat in het novembernummer 11/2011 van elektor (het meest bekende hobby elektronicablad) een vleermuisdetector. De elektronica zet het ultrasone geluid van een (jagende) vleermuis om in een hoorbaar signaal.

Een vleermuis produceert, afhankelijk van het type een pulserend signaal van tussen de 20 en 120kHz, met een maximum rond de 40kHz. Een vleermuisdetector zet zo een signaal om naar een audio signaal in een, voor ons, hoorbare frequentie onder de 5kHz. Er zijn eigenlijk twee detectieprincipes: ofwel wordt het signaal elektronisch gedeeld, ofwel wordt het signaal omlaag getransformeerd en behoudt het z'n volle inhoud (toon en volume). Deze detector maakt gebruik van de eerste techniek, en deelt het ontvangen 40kHz signaal door 16. Het vleermuissignaal is dan hoorbaar als pulsen van 2...3kHz. Volumeverschillen zijn in dit geval niet meer te horen, maar deze detector is wel bijzonder gevoelig, zodat de pulsen van vleermuizen kunnen waargenomen worden op grote afstand. Ik heb nog geen  praktische ervaring met de detector, maar de tekst spreekt van waarneming op 30m afstand in de open lucht.

Voor wie het zelf wil bouwen kan ik aanraden om niet te lang te wachten met de aankoop van het printplaatje zie:
http://www.elektor.nl/products/pcbs/pcbs-in-stock/110550-1-simple-bat-detector.1971848.lynkx

De componenten kan je allemaal vinden bij de elektronicashop om de hoek, ofwel via postorder bv. bij de firma conrad. Het is daar wel even zoeken om de juiste componenten terug te vinden.
www.conrad.be

Alle componenten

Het geheel is zo gemaakt dat het volledig past in een plastic afvoerbuisje van 33..35mm, dus ideaal om mee te nemen in de grotten.

Het geheel na assemblage

Nog een opmerking omtrent de gebruikte microfoon. Het ontwerp maakt gebruik van een ultrasoondetector (zoals die gebruikt werden in de eerste afstandsbedieningen en ook in goedkope afstandsmeters). De sensor heeft een maximale gevoeligheid rond de 40kHz, een perfecte frequentie om vleermuizen te detecteren, alhoewel er vleermuizen zijn die het meeste 'kabaal' produceren buiten deze frequentieband.
Ik testte 3 types US detectors, en er was een duidelijk verschil in gevoeligheid. In volgorde van gevoeligheid van links naar rechts op de foto:
- de open metalen sensor is de beste
- ietsje minder maar ook heel goed, een open plastic type
- de minst gevoelige is een gesloten metalen type.

Nu het geheel nog inbouwen en in de praktijk testen. Zodra ik een audio-opname heb zal ik die publiceren.

Verder lezen bv. op:
http://www.vleermuis.net/
http://www.vleermuizen.be/    

 G.