Samen met de SC Les Fistuleuses en de SC Rochefortois werken we aan een topo-ensemble van het systeem Fosse aux Ours. Compleet is het nog niet, maar een eerste overzicht is meer dan noodzakelijk dezer dagen (studie en publicatie). Er werden twee toposessies georganiseerd in de meest extreme regionen van de grot, zeg maar een hel voor de Distox, en sommige topografen...
Bij deze gelegenheid zijn er ook foto’s genomen van de samenvloeiing van de twee hoofdrivieren, 'Echo Beach' genaamd.
Wat we echter niet zagen aankomen was een première van een 25 tal meter! Op een plaats waar iedereen voorbij komt, werd een zwart gaatje gespot. Vijftien minuten later werd het een gat, en floep, we zijn geëindigd in een relatief grote ruimte met mogelijkheden. Er is hoop meer te vinden, temeer er al twee geventileerde werkplaatsen in de buurt zijn. Ook de richting van het réseau’tje staat ons geweldig aan; oost, richting Rochefort centrum, een blinde vlek op onze topo.
Na de inspanning was het tijd voor ontspanning en verbroedering in de carrière van Villers le Gambon met de club.
Onderweg zijn we nog op verkenning geweest in de vallei van de Hilan. Daar bleek de bron piepklein te zijn, en de dassen heer en meester over de grootste grot daar.
Op zondag hebben we de canyoningtechnieken van onder het stof gehaald. Eerst met dry-training in de groeve, en daarna the real thing in de ‘gloednieuwe’ afdaling van de Pille. Deze werd een jaar geleden door ons voorzien van broches, maar is sindsdien nooit bezocht geweest. Daar aangekomen waren we aangenaam verrast bij het zien van nieuwe, onbekende ankerpunten. Er heeft ook een grote opkuisactie van een boom plaatsgevonden, waardoor er nu een waterval is vrij gekomen. Mooi! Alle mogelijke technieken kunnen er nu ingeoefend worden, in een realistisch kader.
Stijn
Bij deze gelegenheid zijn er ook foto’s genomen van de samenvloeiing van de twee hoofdrivieren, 'Echo Beach' genaamd.
Wat we echter niet zagen aankomen was een première van een 25 tal meter! Op een plaats waar iedereen voorbij komt, werd een zwart gaatje gespot. Vijftien minuten later werd het een gat, en floep, we zijn geëindigd in een relatief grote ruimte met mogelijkheden. Er is hoop meer te vinden, temeer er al twee geventileerde werkplaatsen in de buurt zijn. Ook de richting van het réseau’tje staat ons geweldig aan; oost, richting Rochefort centrum, een blinde vlek op onze topo.
Na de inspanning was het tijd voor ontspanning en verbroedering in de carrière van Villers le Gambon met de club.
Onderweg zijn we nog op verkenning geweest in de vallei van de Hilan. Daar bleek de bron piepklein te zijn, en de dassen heer en meester over de grootste grot daar.
Op zondag hebben we de canyoningtechnieken van onder het stof gehaald. Eerst met dry-training in de groeve, en daarna the real thing in de ‘gloednieuwe’ afdaling van de Pille. Deze werd een jaar geleden door ons voorzien van broches, maar is sindsdien nooit bezocht geweest. Daar aangekomen waren we aangenaam verrast bij het zien van nieuwe, onbekende ankerpunten. Er heeft ook een grote opkuisactie van een boom plaatsgevonden, waardoor er nu een waterval is vrij gekomen. Mooi! Alle mogelijke technieken kunnen er nu ingeoefend worden, in een realistisch kader.
Stijn
