Een exploweekend Signy stond vorig weekend op de kalender. Bruine bronnen, maar een 5man sterke ploeg om te graven.
Op het programma een auditieve verbinding leggen in de PDM aan de hand van een fluitsignaal. Helaas hebben we elkaar niet gehoord. Een morele opdoffer dus in de nu ruim 10m lange graafgang (de 'Gang van de Drie Mollen'). Maar, de tocht, en het feit dat we in crue ooit een waterval hebben horen dreunen aan de andere kant blijft ons doen geloven.
Op het programma een auditieve verbinding leggen in de PDM aan de hand van een fluitsignaal. Helaas hebben we elkaar niet gehoord. Een morele opdoffer dus in de nu ruim 10m lange graafgang (de 'Gang van de Drie Mollen'). Maar, de tocht, en het feit dat we in crue ooit een waterval hebben horen dreunen aan de andere kant blijft ons doen geloven.
De volgende dag, na een zomerse BBQ-avond en vleermuis-detectie aan de Gibergeon, opnieuw de koele ondergrond in. In onze nieuwste werkplaats: weer tegenslag. Die bestaat namelijk voor de helft uit vaste rots, en een ander helft uit klei, boomwortel en gedumpte weideafrastering. Het meest akelige deel was met de wakte dan ook zeer onbetrouwbaar en deels ingestort. Een oplossing zou een gigantische gegraven trechter kunnen zijn langs de vaste rots. Wie weet ooit...
We hebben de dag gered met een prachtige wandeling/aanval in een grot die eerder onze aandacht kreeg. We zijn toen vervroegd vertrokken omdat ik toen, wat later bleek, mijn meniscus scheurde, met operatie als gevolg. Pijnlijke affaire. Met een dubbel gevoel werd de gang comfortabel gemaakt. Na enkele uren kregen we zicht op een parallelle gang met een ruimte in de verte. Verder leek de grot, bij momenten, lucht aan te zuigen.
Leerrijk, maar vooral een gezellig weekend!S.