Ik was een beetje bevreesd omtrent de neerslag van de laatste dagen, en zie de waterstand in de Magne was erg laag, één van de laagste die ik al gezien heb.
De grot is nu droog, dus die afdamming van vorige keer is heel erg doeltreffend. Dus dat treft voor het werk. We zijn beginnen graven aan de stop. Na 34 bakken was de prop doorgebroken, dus iedereen de grot in om het vervolg te gaan bezien. Alle gangetjes daar zijn smal en er zijn passages met wat water en blubber, een echte beproeving. De centrale gang is eigenlijk een verticale spleet (beetje oblique), met verschillende versmallingen, soms op de grond, en soms hogerop. Onder de Magne drupt een beetje water naar binnen, maar verder ok. Toch een hele uitdaging om daar te gaan duiken...
De grot is veel slijkeriger geworden tov vroeger, en ook aan de sifon is er een pak slijk bij gekomen, waardoor de toegang kleiner is geworden. De sifon is er echter nog, het water is helder (als je er niet aan komt).
In de ingangspassage was veel wind (naar binnen), aan het eindpunt (sifon) is geen wind, die blijkt ergens halfweg in een spleet naar boven te verdwijnen.
Iedereen is nu gedreven om daar eindelijk eens door te breken, maar het zal niet vanzelf gaan.
In het begin van de grot zijn nog enkele 'linke' passages die nog moeten verstevigd worden.
De ingang zelf/buiten is mooi gedaan.
G.
