Ook boven water zijn we vorige keer voor een open einde komen te staan. In de brede, lage gang lijkt het aan alle kanten verder te lopen. Aangepaste kledij en liefst ook postuur zijn noodzakelijk.
Sanne kreeg de kans om de gekende grot te verkennen. Tijdens een eerder bezoek was ze namelijk pijnlijk ten val gekomen. Gelukkig is ze toen op eigen krachten weer naar buiten kunnen duiken. De blokken van de Salle des Castors moeten met de nodige voorzichtigheid worden genomen. Zeker wanneer we met de extra lasten zeulen die we van het ene duikgedeelte naar het andere dienen te dragen. Een parcours in het water, onder de blokken door met duikuitrusting is voorlopig nog niet mogelijk. Wie weet ooit na het maken van enige aanpassingen.
Seppe werd nu zo veel als mogelijk ontlast van portage om zich daarna volledig te kunnen focussen op de te verkennen put in de S5bis.
Na een klein uur duiken in het tweede duikgedeelte is hij terug. De put lijkt onderaan meer op een zaal. De woord kathedraal valt ook. Bij het helikopteren in de put kan hij nergens nog wanden bespeuren. Het onderwaterzicht is ongeveer 2m en op -21m bereikt hij de bodem. Hij kan opnieuw een stijgende gang vinden die hij tot op -16m volgt. In totaal heeft hij nu 55m lijn uitgelegd. De opening lijkt passeerbaar, maar stof en klei dalen op hem neer. Hij besluit om hier te stoppen. Bij het snijden van de lijn raakt de reel zoek. Spannend.
