Verslag explo van 28-29 aug met Stijn
Zaterdag in de Trou des Renards.
Ik heb de looplijn met plaketten vervangen door beugels.Veel netter, degelijker en efficiënter op de koop toe. Het touw loopt opnieuw tot beneden in de put.Ook handig.
Onderaan de put heb je de L-passage naar de rivier met net daarvoor een lastige versmalling.Zeker met kitzak kom je daar in stokken. De passage is nu breder.
Nu we de juiste duikspullen hebben kunnen we misschien nog eens een blubberduik plannen.
Liefhebbers? Niet allemaal samen...
Stijn, zondag 29 aug. in de FAO
Echo Beach: Plaats die nog maar weinigen gezien hebben en eigenlijk blikvanger zou moeten zijn in de FAO.
Er liep een touw tot in het water. Ofwel één voor één bengelen of zwemmen natuurlijk om de ondergrondse Lomme te kunnen zien.Dit moest anders.
Het idee is om de etonnior aan de andere kant van onder te doorgraven zodat er een rondgang ontstaat in Echo Beach.Daarvoor moest een looplijn uitgespit worden in het onbekende.
6 goujons verder stond ik op een ruim "strand", lees kleihelling.Er vertrekken daar twee laminiors, vrijwel horizontaal en die na enkele meter volledig dicht zitten.De etonnior aan de andere kant loopt toe op een mini gaatje in de klei langs een verticale wand.Topo zal uitwijzen wat hier eventueel mogelijk is.
Hoe dan ook hebben we nu een waardig einde in de grot.
Een groep mensen kan de rivier nu droog bezoeken met klimspullen.Ook kunnen er nu eindelijk eens foto's gemaakt worden daar.
Er werd ook nog een klim overgedaan net voor het begin van het touw naar de rivier.15m hoger kan je zowel rechts als links, links was nog niet verkend.Dit is mogelijk gemaakt met de laatste 3 goujons.Het touw is blijven hangen om het de topografen gemakkelijker te maken.Alles samen gaat het toch over 40m ontwikkeling in die schouw.
Er hangt nu dus geen touw meer tot in de rivier.
Sorry geen foto's, volgende keer zeker.
Stijn
maandag 30 augustus 2010
dinsdag 24 augustus 2010
Cenotes in de Ardennen!?
Verslag 21 en 22 aug met Stijn
Zaterdag voor het eerst Warnant 2 gedoken.
Oppervlak ziet er troebel uit, maar enkele meter dieper is het kraakhelder.
Mooie put die zeer goed uitgelijnd is.
Achteraf gezien toch. Op het moment zelf weet je moeilijk kiezen.
Er zijn drie rondgangen en één heen en terug mogelijk.
Dit betekent zeer veel splitsingen.
Soms moet je ook oude leidingen volgen.
Alles is netjes aangegeven met bvb: Grande Galerie, Machina enz
Zeker voor herhaling vatbaar.
Volgens een waal is het de bedoeling die in de toekomst af te sluiten.
De sleutel is te bekomen als je lid bent natuurlijk.
Het was vollenbak aan Warnant 1.
Ik was dus genoodzaakt een ander slaapplekje te zoeken.
Op een weggetje in Denee werd ik aangetrokken tot enkele rood-witte linten.
Na heel het bos uitgekamt te hebben kwam ik op 11 oude mijn ingangen!!
Jammergenoeg was er overal wel vuilnis te bespreuren.
Bordjes dat dit niet toegestaan is zouden dit in de toekomst moeten vermijden.
In de twee grote "dolines" laat ons zeggen zijn er duikmogelijkheden.
Eén doline is beschreven door Welmoed.
Het zou gaan om Denee 2a en 2b.
De kleine poel zag er goed uit, zeer helder!
De grote iets minder. Miss beter op diepte?
In de andere doline, er juist naast is er een meertje en nog een groeve.
Die groeve fungeert als bron voor de lac en beide zijn dan ook glashelder.
Ongeveer 10m ver in de groeve is er een verticale schacht onder water. Ongeveer 2 op 10m breed.
Geen lijn aanwezig.
Ik had een vermoeden dat er wel eens een groeve verborgen zou kunnen zitten in het meer ook.
M'n eerste werk de zondag morgen was een verkenningsduik in het meer.
Ik kwam niet verder dan 3m diepte.
Er is dan ook geen sprake van een goeve in de lac.
Wel fotogeniek. Hier en daar is er ook leven te bespeuren.
Als afsluiter heb ik een duik gemaakt in Denee1 met de nieuwe 7L flessen.
Die liggen trouwens perfect. Ook de vernieuwde borstgordel is goedgekeurd.
Grote boosdoener was net als vorige keer m'n inlaat voor het droogpak.
Die heeft duidelijk een revisie nodig.
Melissa vroeg meer foto's.
Awel voila.
Jammer dat je er niet op staat ;-))
Groeten en tot blubs
Zaterdag voor het eerst Warnant 2 gedoken.
Oppervlak ziet er troebel uit, maar enkele meter dieper is het kraakhelder.
Mooie put die zeer goed uitgelijnd is.
Achteraf gezien toch. Op het moment zelf weet je moeilijk kiezen.
Er zijn drie rondgangen en één heen en terug mogelijk.
Dit betekent zeer veel splitsingen.
Soms moet je ook oude leidingen volgen.
Alles is netjes aangegeven met bvb: Grande Galerie, Machina enz
Zeker voor herhaling vatbaar.
Volgens een waal is het de bedoeling die in de toekomst af te sluiten.
De sleutel is te bekomen als je lid bent natuurlijk.
Cenotes? |
Ik was dus genoodzaakt een ander slaapplekje te zoeken.
Op een weggetje in Denee werd ik aangetrokken tot enkele rood-witte linten.
Na heel het bos uitgekamt te hebben kwam ik op 11 oude mijn ingangen!!
Jammergenoeg was er overal wel vuilnis te bespreuren.
Bordjes dat dit niet toegestaan is zouden dit in de toekomst moeten vermijden.
In de twee grote "dolines" laat ons zeggen zijn er duikmogelijkheden.
Eén doline is beschreven door Welmoed.
Het zou gaan om Denee 2a en 2b.
De kleine poel zag er goed uit, zeer helder!
De grote iets minder. Miss beter op diepte?
In de andere doline, er juist naast is er een meertje en nog een groeve.
Die groeve fungeert als bron voor de lac en beide zijn dan ook glashelder.
Ongeveer 10m ver in de groeve is er een verticale schacht onder water. Ongeveer 2 op 10m breed.
Geen lijn aanwezig.
Ik had een vermoeden dat er wel eens een groeve verborgen zou kunnen zitten in het meer ook.
M'n eerste werk de zondag morgen was een verkenningsduik in het meer.
Ik kwam niet verder dan 3m diepte.
Er is dan ook geen sprake van een goeve in de lac.
Wel fotogeniek. Hier en daar is er ook leven te bespeuren.
Als afsluiter heb ik een duik gemaakt in Denee1 met de nieuwe 7L flessen.
Die liggen trouwens perfect. Ook de vernieuwde borstgordel is goedgekeurd.
Grote boosdoener was net als vorige keer m'n inlaat voor het droogpak.
Die heeft duidelijk een revisie nodig.
Melissa vroeg meer foto's.
Awel voila.
Jammer dat je er niet op staat ;-))
Groeten en tot blubs
woensdag 18 augustus 2010
Klein verslagje van het weekend van 14-15 aug
Deelnemers van Cascade: Geert en Stijn
Zaterdag duiken in de Lac de l'Eau d'Heure.
Voor de duikers onder ons: de parking aan de overkant of La Rochette is nu niet meer toegankelijk!??
Weer een spot minder of een tijdelijke ingreep?
Geert voelde zich na 6 jaar nog steeds een vis in het water ;-))
Zondag afgesproken met de Fistuleuzen. (Marc, Kris, Willy, Juliën)
Marc had toegang tot de grot van Lorette.
Voor Geert was dit een eerste keer en dus was de keuze snel gemaakt.
Het werd een mengeling van foto's nemen, graven en exploreren.
De Lomme piekte die dag naar 80cm.
In de Lorette hadden we er weinig last van.
De Mortier ging andere koek zijn...
Zaterdag duiken in de Lac de l'Eau d'Heure.
Voor de duikers onder ons: de parking aan de overkant of La Rochette is nu niet meer toegankelijk!??
Weer een spot minder of een tijdelijke ingreep?
Geert voelde zich na 6 jaar nog steeds een vis in het water ;-))
Zondag afgesproken met de Fistuleuzen. (Marc, Kris, Willy, Juliën)
Marc had toegang tot de grot van Lorette.
Voor Geert was dit een eerste keer en dus was de keuze snel gemaakt.
Het werd een mengeling van foto's nemen, graven en exploreren.
De Lomme piekte die dag naar 80cm.
In de Lorette hadden we er weinig last van.
De Mortier ging andere koek zijn...
maandag 9 augustus 2010
Gouffre au Mortier
Verslag exploweekend van 7-8 aug
Deelnemers:
Zaterdag: Stijn.
Zondag: Marc, Willy en Stijn.
Het is een Trou Mortier weekend geworden.
Gestart met de rommel van de vorige keer tot in de rivier te sleuren.
Er kon ook heel wat uitgegraven worden.
Het resultaat waren weer ettelijke bakken die tot aan de rivier moesten geraken.
Dit is toch zeker 10m ver en absoluut geen vlak terrein.
Ik was kapot!
Einde op een smalle rots.
Zondag van start gegaan met een zwemtje in de Trou de l'Hotel.
Eerst natuurlijk nog een lading steentjes op de trappen gekieperd.
Ik had het stroomop gedeelte nog niet gezien.
En de VM van een dikke 5m lang is natuurlijk niet altijd open.
Na de voute kom je in een galerij van gemiddeld 2 op 2m en dat toch 40m lang.
Echt mooi! Mooi geërodeerde wanden en hier en daar een badje.
Einde op een blokkenstort waar de rivier hem opsplitst.
Ik ben niet voorbij de etroitures geweest.
Toen ik te horen kreeg dat Marc en Willy daar zelf maar twee keer gaan zien zijn kreeg ik veel goesting dat eens over te doen.
Van een riviertje was nu weinig sprake. De sifon aval zag er dan ook zeer troebel uit.
Een duikpoging zal raar maar waar zijn voor als er wat meer water is.
Bedoeling was met Marc en Willy te werken in de Trou Muret.
Stijn had een alternatief die eigenlijk niet veel beter, Trou Mortier.
Vele bakken verder, het verdict. Het gaatje blijkt een gat.
Nog niet penetrabel, maar met een beetje graven komt dat goed.
De spleet is 150cm hoog en ik denk er gemakkelijk 40cm breed van te kunnen maken.
2m verder in de spleet zit een opening en een bocht naar rechts.
Ook Marc was onder de indruk van de tocht.
En we hebben alvast een ontdekking gedaan:
Er stroomt ook water uit de spleet.
Het moet ongeveer een 2L per sec zijn.
Het kleine sifonnetje met helder water is ons al van in het begin opgevallen en deed ons dit vermoeden.
De vraag is van waar komt de water?
Water en goeie tocht. We hebben in elk geval troeven in handen om iets te vinden.
Maar van een een doorbraak kunnen we nog niet spreken.
Minimum 3man nodig!!
Het was ondertussen beginnen regenen buiten.
De Lomme stond op 10cm te Jemelle die dag en piekte naar 20cm.
Toen Willy zei dat z'n strand onder water kwam te staan en dat hij het water zag stijgen wisten we eerst niet wat we moesten geloven.
In een mum van tijd is ook de ondergrondse rivier met zeker 10cm gestegen waardoor een passage nat werd.
Meteen werd het nut bewezen van de onlangs gemaakte shunt om die voute te vermijden.
Indien de ondergrondse rivier niet tijdig kan slikken en het water er 150cm stijgt komen we in problemen.
Te zien aan de wanden komt dit voor!
Ook de verschillende pertes veranderen constant.
We hebben een versteviging aangelegd buiten, maar we mogen dit toch niet blind vertrouwen.
Het gaat hier om zeer veel water dat ondergronds verdwijnt.
Verder heb ik m'n helm vergeten in de grot.
Ik besefte dit toen ik net op de autostrade kwam...merde.
Slijkbazaar weer aan en in looppas om die pot.
Blijkbaar hadden we ook een schopje vergeten aan de ingang.
Maar het is in goeie handen M&W ;-))
Foto van Marc van de buis waar we nu al ontelbare keer voor en achteruit in gekropen hebben.
Hopelijk is dit binnenkort niet meer zo.
Duimen!
Stijn
Deelnemers:
Zaterdag: Stijn.
Zondag: Marc, Willy en Stijn.
Het is een Trou Mortier weekend geworden.
Gestart met de rommel van de vorige keer tot in de rivier te sleuren.
Er kon ook heel wat uitgegraven worden.
Het resultaat waren weer ettelijke bakken die tot aan de rivier moesten geraken.
Dit is toch zeker 10m ver en absoluut geen vlak terrein.
Ik was kapot!
Einde op een smalle rots.
Zondag van start gegaan met een zwemtje in de Trou de l'Hotel.
Eerst natuurlijk nog een lading steentjes op de trappen gekieperd.
Ik had het stroomop gedeelte nog niet gezien.
En de VM van een dikke 5m lang is natuurlijk niet altijd open.
Na de voute kom je in een galerij van gemiddeld 2 op 2m en dat toch 40m lang.
Echt mooi! Mooi geërodeerde wanden en hier en daar een badje.
Einde op een blokkenstort waar de rivier hem opsplitst.
Ik ben niet voorbij de etroitures geweest.
Toen ik te horen kreeg dat Marc en Willy daar zelf maar twee keer gaan zien zijn kreeg ik veel goesting dat eens over te doen.
Van een riviertje was nu weinig sprake. De sifon aval zag er dan ook zeer troebel uit.
Een duikpoging zal raar maar waar zijn voor als er wat meer water is.
Bedoeling was met Marc en Willy te werken in de Trou Muret.
Stijn had een alternatief die eigenlijk niet veel beter, Trou Mortier.
Vele bakken verder, het verdict. Het gaatje blijkt een gat.
Nog niet penetrabel, maar met een beetje graven komt dat goed.
De spleet is 150cm hoog en ik denk er gemakkelijk 40cm breed van te kunnen maken.
2m verder in de spleet zit een opening en een bocht naar rechts.
Ook Marc was onder de indruk van de tocht.
En we hebben alvast een ontdekking gedaan:
Er stroomt ook water uit de spleet.
Het moet ongeveer een 2L per sec zijn.
Het kleine sifonnetje met helder water is ons al van in het begin opgevallen en deed ons dit vermoeden.
De vraag is van waar komt de water?
Water en goeie tocht. We hebben in elk geval troeven in handen om iets te vinden.
Maar van een een doorbraak kunnen we nog niet spreken.
Minimum 3man nodig!!
Het was ondertussen beginnen regenen buiten.
De Lomme stond op 10cm te Jemelle die dag en piekte naar 20cm.
Toen Willy zei dat z'n strand onder water kwam te staan en dat hij het water zag stijgen wisten we eerst niet wat we moesten geloven.
In een mum van tijd is ook de ondergrondse rivier met zeker 10cm gestegen waardoor een passage nat werd.
Meteen werd het nut bewezen van de onlangs gemaakte shunt om die voute te vermijden.
Indien de ondergrondse rivier niet tijdig kan slikken en het water er 150cm stijgt komen we in problemen.
Te zien aan de wanden komt dit voor!
Ook de verschillende pertes veranderen constant.
We hebben een versteviging aangelegd buiten, maar we mogen dit toch niet blind vertrouwen.
Het gaat hier om zeer veel water dat ondergronds verdwijnt.
Verder heb ik m'n helm vergeten in de grot.
Ik besefte dit toen ik net op de autostrade kwam...merde.
Slijkbazaar weer aan en in looppas om die pot.
Blijkbaar hadden we ook een schopje vergeten aan de ingang.
Maar het is in goeie handen M&W ;-))
Foto van Marc van de buis waar we nu al ontelbare keer voor en achteruit in gekropen hebben.
Hopelijk is dit binnenkort niet meer zo.
Duimen!
Stijn
dinsdag 3 augustus 2010
Mortier en Hotel - tweede duik
Zaterdag 31juli
Deelnemer: Stijn
Stijn heeft zaterdag gewerkt in de Mortier.
Kleine voorgeschiedenis:
De Trou Mortier is een kleine grot in de flank van de Fayt en is momenteel de grootste actieve perte van de Lomme.
In deze grot werden onze eerste doorbraakjes van betekenis gemaakt.
Eén daarvan is de "Castratie".
Nog steeds is dit het beste blaasgat van de volledige flank.
Vooral in de zomer waai je er bijna weg. s'Winters ontsnapt de druk op de ketel door minuscule spleten hogerop.
Deze plek werd het toneel van verschillende werksessies al dan niet met succes.
Een voute werd omzeild via een altijd droge passage en het claustrofobisch gevoel bleek best haalbaar in de zomer.
De buis werd over 5m verbreed en we stranden op een opening van 20 bij 20cm waar geen einde aan leek te komen.
De moed zonk...maar werd weer opgevist.
De ene helft van de gang kan uitgegraven worden. Er werd zaterdag een formidabele 2m opgeschoven.
Puin zal in twee fazen in de rivier gesleurd moeten worden wegens gebrek aan mankracht.
De oude voute zit dan ook nu volledig verstopt.
Einde op een hardnekkig stuk muur.
Vervolg ziet er goed uit:
Nog twee meter hetzelfde liedje en dan een verandering. Eindelijk!
De gang dropt in een zwart "gat" of is het een gaatje?
We blijven nog steeds in dezelfde breuk.
Zondag 1 augustus
deelnemers: Marc, Willy, Stijn
Zondag was de Trou de l'Hotel weer aan de beurt.
De put werd uitgerust met vaste touwen en dit alles uitgetest.
We mogen trots zijn op het resultaat!
26m touw tot beneden met twee pompiersteken en een kleine vire, allemaal voorzien van maillons.
Een touw voor materiaal in de buis en een touw om lasten te torsen in de grote put.
Dit alles afgewerkt met de nodige voetsteunen aan de vire en een verstevigd plateau en trappen in het slijk onderaan.
Als dessert van dit menutje is Willy is nog een volledige dag in de weer geweest met de ingang, de nodige paadjes en trappen hakken in het bos.
Het hoofdstuk duiken kan nu echt wel van start gaan.Dat dit niet van de poes is werd nogmaals bevestigd.
Er was zo goed als geen stroom in de rivier van de l'Hotel.
Zicht onder water verdween en kwam dan ook niet meer terug.
De lijn werd aaneengeknoopt in het zaaltje waar we geëindigd waren en werd verder op de tast verkend.
Uiteindelijk een lage passage gevonden op -11m.
De 2m lange laminior wordt daarna weer breder.
Hier heb ik gedraaid omdat ik zeer ongemakkelijk tegen het plafond hing.
En dat met de voeten omhoog na een versmalling en geen zicht.
Achteraf bleek dat m'n borstgordel de ganse tijd op de inflator van m'n droogpak aan het drukken was.
De nieuwe lijn werd niet achter gelaten maar afgebroken tot het oude einde.
Die ervaringen zijn zeer nuttig om materiaal en techniek bij te sturen in de toekomst.
Twee 7L flessen zijn in de maak en ik denk erover na om nat te duiken.
Betekend ook niet meer verkleden in de grot en een zak minder sleuren.
Om af te sluiten heb ik Marc geholpen om de meeste van de plaketten en musquetons te vervangen aan de vire boven de sifon.
De meer duurabele modellen kwamen in de plaats van die met splinters en wit haar erop.
Op het eind daarvan werd er kort een beetje gekrabt.
Onze meningen bleken unaniem njet.
Een droge verbinding tussen de Hotel en de Muret is niet voor morgen.
Marc heeft afgesloten met het opmeten daarvan.
De echte afsluiter kwam er onder vorm van een file en een uur of twee slijkbazaar kuisen.
Wordt vervolgd!!
Stijn
Deelnemer: Stijn
Stijn heeft zaterdag gewerkt in de Mortier.
Kleine voorgeschiedenis:
De Trou Mortier is een kleine grot in de flank van de Fayt en is momenteel de grootste actieve perte van de Lomme.
In deze grot werden onze eerste doorbraakjes van betekenis gemaakt.
Eén daarvan is de "Castratie".
Nog steeds is dit het beste blaasgat van de volledige flank.
Vooral in de zomer waai je er bijna weg. s'Winters ontsnapt de druk op de ketel door minuscule spleten hogerop.
Deze plek werd het toneel van verschillende werksessies al dan niet met succes.
Een voute werd omzeild via een altijd droge passage en het claustrofobisch gevoel bleek best haalbaar in de zomer.
De buis werd over 5m verbreed en we stranden op een opening van 20 bij 20cm waar geen einde aan leek te komen.
De moed zonk...maar werd weer opgevist.
De ene helft van de gang kan uitgegraven worden. Er werd zaterdag een formidabele 2m opgeschoven.
Puin zal in twee fazen in de rivier gesleurd moeten worden wegens gebrek aan mankracht.
De oude voute zit dan ook nu volledig verstopt.
Einde op een hardnekkig stuk muur.
Vervolg ziet er goed uit:
Nog twee meter hetzelfde liedje en dan een verandering. Eindelijk!
De gang dropt in een zwart "gat" of is het een gaatje?
We blijven nog steeds in dezelfde breuk.
Zondag 1 augustus
deelnemers: Marc, Willy, Stijn
Zondag was de Trou de l'Hotel weer aan de beurt.
De put werd uitgerust met vaste touwen en dit alles uitgetest.
We mogen trots zijn op het resultaat!
26m touw tot beneden met twee pompiersteken en een kleine vire, allemaal voorzien van maillons.
Een touw voor materiaal in de buis en een touw om lasten te torsen in de grote put.
Dit alles afgewerkt met de nodige voetsteunen aan de vire en een verstevigd plateau en trappen in het slijk onderaan.
Als dessert van dit menutje is Willy is nog een volledige dag in de weer geweest met de ingang, de nodige paadjes en trappen hakken in het bos.
Het hoofdstuk duiken kan nu echt wel van start gaan.Dat dit niet van de poes is werd nogmaals bevestigd.
Er was zo goed als geen stroom in de rivier van de l'Hotel.
Zicht onder water verdween en kwam dan ook niet meer terug.
De lijn werd aaneengeknoopt in het zaaltje waar we geëindigd waren en werd verder op de tast verkend.
Uiteindelijk een lage passage gevonden op -11m.
De 2m lange laminior wordt daarna weer breder.
Hier heb ik gedraaid omdat ik zeer ongemakkelijk tegen het plafond hing.
En dat met de voeten omhoog na een versmalling en geen zicht.
Achteraf bleek dat m'n borstgordel de ganse tijd op de inflator van m'n droogpak aan het drukken was.
De nieuwe lijn werd niet achter gelaten maar afgebroken tot het oude einde.
Die ervaringen zijn zeer nuttig om materiaal en techniek bij te sturen in de toekomst.
Twee 7L flessen zijn in de maak en ik denk erover na om nat te duiken.
Betekend ook niet meer verkleden in de grot en een zak minder sleuren.
Om af te sluiten heb ik Marc geholpen om de meeste van de plaketten en musquetons te vervangen aan de vire boven de sifon.
De meer duurabele modellen kwamen in de plaats van die met splinters en wit haar erop.
Op het eind daarvan werd er kort een beetje gekrabt.
Onze meningen bleken unaniem njet.
Een droge verbinding tussen de Hotel en de Muret is niet voor morgen.
Marc heeft afgesloten met het opmeten daarvan.
De echte afsluiter kwam er onder vorm van een file en een uur of twee slijkbazaar kuisen.
Wordt vervolgd!!
Stijn
Abonneren op:
Posts (Atom)