Deelnemer: Stijn
Stijn heeft zaterdag gewerkt in de Mortier.
Kleine voorgeschiedenis:
De Trou Mortier is een kleine grot in de flank van de Fayt en is momenteel de grootste actieve perte van de Lomme.
In deze grot werden onze eerste doorbraakjes van betekenis gemaakt.
Eén daarvan is de "Castratie".
Nog steeds is dit het beste blaasgat van de volledige flank.
Vooral in de zomer waai je er bijna weg. s'Winters ontsnapt de druk op de ketel door minuscule spleten hogerop.
Deze plek werd het toneel van verschillende werksessies al dan niet met succes.
Een voute werd omzeild via een altijd droge passage en het claustrofobisch gevoel bleek best haalbaar in de zomer.
De buis werd over 5m verbreed en we stranden op een opening van 20 bij 20cm waar geen einde aan leek te komen.
De moed zonk...maar werd weer opgevist.
De ene helft van de gang kan uitgegraven worden. Er werd zaterdag een formidabele 2m opgeschoven.
Puin zal in twee fazen in de rivier gesleurd moeten worden wegens gebrek aan mankracht.
De oude voute zit dan ook nu volledig verstopt.
Einde op een hardnekkig stuk muur.
Vervolg ziet er goed uit:
Nog twee meter hetzelfde liedje en dan een verandering. Eindelijk!
De gang dropt in een zwart "gat" of is het een gaatje?
We blijven nog steeds in dezelfde breuk.
Zondag 1 augustus
deelnemers: Marc, Willy, Stijn
Zondag was de Trou de l'Hotel weer aan de beurt.
De put werd uitgerust met vaste touwen en dit alles uitgetest.
We mogen trots zijn op het resultaat!
26m touw tot beneden met twee pompiersteken en een kleine vire, allemaal voorzien van maillons.
Een touw voor materiaal in de buis en een touw om lasten te torsen in de grote put.
Dit alles afgewerkt met de nodige voetsteunen aan de vire en een verstevigd plateau en trappen in het slijk onderaan.
Als dessert van dit menutje is Willy is nog een volledige dag in de weer geweest met de ingang, de nodige paadjes en trappen hakken in het bos.
Het hoofdstuk duiken kan nu echt wel van start gaan.Dat dit niet van de poes is werd nogmaals bevestigd.
Er was zo goed als geen stroom in de rivier van de l'Hotel.
Zicht onder water verdween en kwam dan ook niet meer terug.
De lijn werd aaneengeknoopt in het zaaltje waar we geëindigd waren en werd verder op de tast verkend.
Uiteindelijk een lage passage gevonden op -11m.
De 2m lange laminior wordt daarna weer breder.
Hier heb ik gedraaid omdat ik zeer ongemakkelijk tegen het plafond hing.
En dat met de voeten omhoog na een versmalling en geen zicht.
Achteraf bleek dat m'n borstgordel de ganse tijd op de inflator van m'n droogpak aan het drukken was.
De nieuwe lijn werd niet achter gelaten maar afgebroken tot het oude einde.
Die ervaringen zijn zeer nuttig om materiaal en techniek bij te sturen in de toekomst.
Twee 7L flessen zijn in de maak en ik denk erover na om nat te duiken.
Betekend ook niet meer verkleden in de grot en een zak minder sleuren.
Om af te sluiten heb ik Marc geholpen om de meeste van de plaketten en musquetons te vervangen aan de vire boven de sifon.
De meer duurabele modellen kwamen in de plaats van die met splinters en wit haar erop.
Op het eind daarvan werd er kort een beetje gekrabt.
Onze meningen bleken unaniem njet.
Een droge verbinding tussen de Hotel en de Muret is niet voor morgen.
Marc heeft afgesloten met het opmeten daarvan.
De echte afsluiter kwam er onder vorm van een file en een uur of twee slijkbazaar kuisen.
Wordt vervolgd!!
Stijn
