Vrijdag 16u, voor we op café gingen moest er eerst nog wat gewerkt worden.
Trou du Flair trok vorige keer al onze aandacht. De bewoner (vos) van dit hol weerhield ons echter om tot een grondig onderzoek over te gaan. Zie ook vorig verslag.
Die vos moet ondertussen een warmer grotje gevonden hebben. Wij maten nu een temperatuur van 4°C, koud dus. Ons vermoeden gaat uit dat er een verbinding is met de TEF (Trou En Formation). Die is waarschijnlijk ook de motor van alle luchtcirculatie in de doline en meteen ook een plaats waar koude wordt opgeslagen.
Trou du Flair trok vorige keer al onze aandacht. De bewoner (vos) van dit hol weerhield ons echter om tot een grondig onderzoek over te gaan. Zie ook vorig verslag.
Die vos moet ondertussen een warmer grotje gevonden hebben. Wij maten nu een temperatuur van 4°C, koud dus. Ons vermoeden gaat uit dat er een verbinding is met de TEF (Trou En Formation). Die is waarschijnlijk ook de motor van alle luchtcirculatie in de doline en meteen ook een plaats waar koude wordt opgeslagen.
De Flair is eigenlijk een proper gespoelde (riool)perte gevormd in een magnifieke breuk. De ontwikkeling valt reuze mee om er een tijdje in rond te neuzen.
Er werd een versmalling aangepakt die in stippellijnen op de topo van onze vrienden van de Fistuleuzen staat. Ultrasmalle Marc had dit reeds verkend. Een tweede opinie kan nooit kwaad dachten wij. De meander loopt 4m verder dood op blokken en fungeert waarschijnlijk als inlaat van het water. Jammer. Geen andere interessante werkplaatsen gevonden.
Er werd een versmalling aangepakt die in stippellijnen op de topo van onze vrienden van de Fistuleuzen staat. Ultrasmalle Marc had dit reeds verkend. Een tweede opinie kan nooit kwaad dachten wij. De meander loopt 4m verder dood op blokken en fungeert waarschijnlijk als inlaat van het water. Jammer. Geen andere interessante werkplaatsen gevonden.
Zondag FAO, deze keer niet in crue. Ideaal moment dus om eens naar het graafproject te gaan zien aan de rivier. Stilletje hoopten we dat de rivier een gat gespoeld ging hebben in de verbinding die we aan het graven zijn. Niet dus! Zelfs geen minuscule opening aan de kant van de rivier. De kant van de Entonnoir kreeg het vreemd genoeg harder te verduren met een verzakking van onze kleiopslag terug in de put.
De moed was dan ook ver te zoeken om te graven in de harde klei zonder enige aanwijzing. Geert is een compacte zender-ontvanger aan het prepareren om een meting te doen bij de volgende (ofwel volgens systeem ARVA). Zeker geen hopeloos project. Te horen aan het gestommel en geklop van elkaar aan beide zijden zullen we nog even op de tanden moeten bijten.
Tunnelwerken nabij rivier. Kan je de speleoloog vinden? |
In de G. de l’Affaissement werd de vorige keer duidelijk tocht gevoeld. De brutte desobstuctie lukte niet maar de zachtaardige ging vrij vlot. Toch was er twijfel. Uitsluitsel ging er pas komen na enkele sessies tenzij…we voorzichtig voorbij de gours kruipen die we nu trachten te omzeilen. Er werd voor de laatste optie gekozen.
Ontnuchtering. Minuscuul einde, beetje tocht, alles vast in de calciet. Moeilijke werkplaats tenzij je alles opoffert. Besloten om de boel te ontruimen.
We hadden de thermometer achter gelaten in de Ascenceur. Meer bepaald in ‘mijn gat’; een desobstructieproject dat al enige tijd aan de gang is. Er was opnieuw tocht. Iets minder dan de vorige keer maar nog steeds meer dan overtuigend. Niet onbelangrijk is de temperatuur: 8°C. Daar kunnen we mee leven! De koude rivier misschien? Lichte opwarming door de frigo van de TEF?
Liever één ‘goeie’ werkplaats dan tien halve. De keuze is dus gemaakt. Zal de Ascenceur het kruispunt van de grot worden in de toekomst?
De pijlen worden gescherpt. We zijn klaar om te richten.
Liever één ‘goeie’ werkplaats dan tien halve. De keuze is dus gemaakt. Zal de Ascenceur het kruispunt van de grot worden in de toekomst?
De pijlen worden gescherpt. We zijn klaar om te richten.
Stijn
Datum: 4 en 5 februari.
Deelnemers: Geert en Stijn
Trou du Flair op vrijdag en FAO op zaterdag