Verandering van spijs...

 In de Echo de l'Egout van 2000 staat een verslag van de Résurgence du Tahaux met finaal een uitnodiging voor al wie zin heeft om te komen helpen. Na enig mailverkeer met daarin ook een beschrijving van het eindpunt zijn we 'full ops' vertrokken richting Tahaux. Klaar om te boren en te werken onder water staan we op de afgesproken plek. Ik had me die dag eerlijk gezegd net iets anders voorgesteld: Bij het verkennen van de grot werd snel duidelijk dat duiken in de eindsifon niet voor vandaag zou zijn. Na een check van het plafond net voor de sifon viel prompt een blok voor m'n neus die de hele passage versperde.

Het indrukwekkend aantal speleotoeristen heeft de dag verder mooi ingevuld met tal van interessante karstsitebezoeken in de omgeving.

Aan de bron van Tahaux

 Op de todo lijst van de explogroep van Cascade stond natuurlijk nog iets te blinken in de regio.
Wij naar Walzin.

Enkele weken terug is er een snorkelsessie aan vooraf gegaan op zoek naar de sifon in de Lesse, in een porche net onder het kasteel. In de CWEPPS staat te lezen dat er een sifon zou zitten die een 40 tal meter lang, en een 24 tal meter diep is. Er gaat zelfs een hypothese de ronde dat het zou kunnen gaan om een derde meanderafsnijding van het systeem van Furfooz. Echter heeft er nog nooit een kleurproef plaatsgevonden om dat te bewijzen. Tijdens het snorkelen leek het of ik het vertrek van de sifon had gevonden, al ontbrak er helder grotwater, maar misschien werd dat dieper wel zichtbaar want de Lesse stond in een lichte crue. Eenmaal aan het duiken kon ik tal van holtes vinden in de porche en in de omtrek, maar van een sifon of een résurgence was er geen sprake.

Mysterie! Heb ik geen ogen in m'n kop of hebben we te maken met fantasie?! Is er iemand die kan duiden?

 Na een inspirerend avondmaal ten huize Bibiche zijn we de volgende dag vertrokken naar Tahaux, met net iets minder entourage.

De clan van SCAIP heeft ons de toestemming gegeven om verder te werken in de bron, waarvoor dank! (de bron is afgesloten en onder beheer van SCAIP)
Geert en ik zijn gestart met het hele parcours in detail te bekijken om accidenten te vermijden. Eenmaal voorbij het lastig blok van de dag voorheen, bleek de sifon best pittig. Een smalle spleet verdwijnt in de diepte. Duiken lijkt me geen prioriteit gezien de opties boven water. We hebben dan ook het werk verder gezet dat de SCAIP's in de tijd hebben ingezet. Voorbij de sifon gaat de gang over in een versmalling waarachter stromend water te horen is.

Wij zijn alvast gemotiveerd om in deze aquatische omstandigheden verder te doen!
 S.