Cascade zit traditiegetrouw tussen kerst en nieuwjaar 5 dagen in Fraipont.
Het Natuurvriendenhuis te Fraipont, in de vallei van de Vesdre, leek ook voor het exploteam een ideale uitvalsbasis om verder te werken aan het project: Croisiers-CureDents-Bellevaux.
Verschillende dagen na elkaar aan hetzelfde project werken heeft als voordeel dat je het werk wat kan spreiden, en dat de spullen ter plaatse kunnen blijven. In geval van zwaar duikgerief een plus.
Er werd gekozen om een duikset te voorzien voor de S1, en een tweede, met grotere flessen voor de S2 en verder. Tussen die twee duikzones zit er een portage over het puin in de Salle des Castors. Deze aanpak laat ons toe om niet elke dag met zwaar materiaal te moeten klimmen en klauteren.
Stapsgewijs dus...
Dag één op de planning: Pertes open maken, etroiture in de Croisiers verbreden, en materieel ter plaatse brengen.
Aan de Perte van Bellevaux één blok verwijderd waardoor het water van de Vesdre, die licht gezwollen staat, vlot naar binnen loopt. Later deze week is er opnieuw een filter geplaatst want de vorige exemplaren verdwijnen op mysterieuze wijze. We hopen zo minder vast materieel binnen te krijgen in de grot.
De Perte van de Cure-Dents staat terug op z’n originele waterstand. Deze zomer hebben we gezien dat de perte niet stroomt, en de sifon dus langzaam zakt. We hebben er opnieuw een kitzak plastiek potjes verzameld. Er is een poging ondernomen om de Perte weer te laten lopen, maar voorlopig zonder resultaat.
Aan de Croisiers hadden we meer geluk. De overheid is er gestart met herstellingswerken aan het rioolstelsel. Deze gaat ter hoogte van een barrage onder de rivierbedding door. Om dat mogelijk te maken hebben ze de Vesdre een smallere doorgang gegeven. De andere helft van de bedding is nu een werf, maar ook een aangename toegang tot voor de bron. Tweede meevaller is ook dat het water van de Vesdre voor de bron nu gemiddeld 30cm hoger staat, net hetgeen wij nodig hebben om doorheen de grot te zwemmen. Geen gedoe dus met barrages zolang er gewerkt wordt.
In de bron zelf, start de S1 sifon met een versmalling. Het leek ons in veel opzichten niet slecht om die wat aan te passen. In het bijzonder in geval van een secours. De meest eenvoudige oplossing bleek om verder de bodem uit te graven. De etroiture is onderaan veel breder dan bovenaan. Heel wat blokken hebben een andere plaats gekregen.
Daarna flessen en toebehoren aangebracht en rust. Tegen 15u zaten we al soep te drinken in de hut. Wie durft nog eens te zeggen dat ik een slavendrijver ben?
Dag twee kwam Seppe ons versterken. Randy bleef achter in de Salle des Castors en heeft zich vooral ten dienste gesteld als porteur. Bedankt Randy! Iedereen duikt voor het eerst in droogpak in het systeem. Wetende dat de gemiddelde temperatuur van het water en omgeving 14°C is, is dit snel te warm. Maar op het programma staat ook de verkenning van de post S4bis, en dit is in de koude riviertak, het water is er afkomstig van Bellevaux, en dus rechtstreeks uit de Vesdre. Het verschil is enorm met de warmwaterbronnen in de andere riviertak. Al snel krijgen we het koud.
Het eerste wat we samen doen, terwijl we nog van onze meegebrachte lucht ademen, is het meten van het zuurstofgehalte. We komen op 17% uit, en gaan van de uitrusting af. Na het plaatsen van een spit, in eerste plaats om de duiklijn beter te verankeren, maar ook om onze spullen deftig weg te hangen. Er is helaas nergens een strand te bespeuren. Minimaal rijkt het water ons nog tot aan ons middel.
Eenmaal we deze zekerheden hebben kunnen we op verkenning. Het water wordt opnieuw dieper, bocht naar links, en 10m verder opnieuw sifon. Seppe is nog in goeie doen, en is kandidaat om een kijkje te gaan nemen in de S5bis. In afwachting neem ik enkele kompasrichtingen van de nieuwe klok. Ik hoor z’n lucht de hele tijd vrijkomen in de klok. Vreemd. Er zal toch niets aan de hand zijn? Bij z’n terugkomst wordt alles duidelijk. Het is een put! Het is een relatief ruime schacht waar hij de lijn 20m ver heeft afgeknoopt aan een rotspunt. Diepte tussen de -15 en -20m, en een open verticaal vervolg. Dat hadden we helemaal niet verwacht in een grot waar de gemiddelde diepte van de sifons -2m is.
Het heeft geen zin om ons verder te focussen op dit obstakel. We hebben onvoldoende lucht, en niet de juiste uitrusting mee.
De volgende dag komt Herman ons vervoegen. Het is voor hem een kennismaking met de grot. Gewoontegetrouw ga je dan als eerste naar binnen, om optimaal te genieten van het zicht onder water. Dit is belangrijk, want de terugweg is sowieso in beperkt zicht, en zoals vandaag krijgt iedereen ook een extra item aangeklikt om te transporteren naar buiten.
Op het programma, naast exit van alle spullen: Fun en videoduik door Randy in de S2, en daarna een stuk in de warme, en de koude rivier. Stijn daarentegen heeft opnieuw z’n vertrouwde neopreen aangetrokken, om een artificiële klim te kunnen doen in de Salle des Castors. Na twee spits kan ik mij voorbij de rand hijsen van een uitnodigende spleet in het dak van de zaal. Het gaat om een brede, lage gang die boven de rivier zit, in de richting van de bronnen. Ik kruip er een 15 tal meter ver in, en zie dat het zeker nog 10m verder loopt op hetzelfde elan. Ik heb het veel te warm, en puf en blaas me kapot. Niet vergeten dat we in deze zaal ook te maken hebben met meer CO2 en minder O2. We hebben er nu ruim 18% O2 gemeten.
Randy heeft onder z’n droogpak z’n speleopak aan. Na z’n transformatie gaat hij als tweede op verkenning. Hij slaagt erin om ongeveer dubbel zo ver te geraken, zonder een einde te bereiken.
We zijn zeer tevreden met het resultaat. Twee open eindes. Eén richting Bellevaux, weliswaar met een verticale omweg. Een ander open einde richting Croisiers bronnen, of hebben we hier te maken met de aftakking richting Sottais (Grotte de la Chantoire)? Het veronderstelde traject zou heel wat extra speleoplezier kunnen opleveren…Een topo is voor de volgende keer.
De droge speleo’s hebben ook niet stil gezeten. Zij hebben onder leiding van Patrice nieuwe Arvametingen gedaan tussen Bellevaux en Cure-Dents. Aan de hand daarvan hebben ze de topofout uit de Surdents kunnen bepalen, en weten nu waar de eventuele verbinding kan verwacht/gemaakt worden. De technische uitleg ga ik je besparen, maar het eindresultaat staat op de bijgevoegde kaart. De zenderARVA lag in punt A, de eindfout is hoogstens enkele meter.
S.
Nog enkele foto-impressies en de verwerkte ARVA data:
