Weekend vol afwisseling

Voor zaterdagvoormiddag had Geert een presentatie voorbereid om op de Journées de spéléologie scientifique ten berde te bengen. Nadat iedereen weer op de hoogte is gebracht van de laatste nieuwtjes in de FAO werd de lokroep naar de grotten ons te groot. We zijn samen met Rudi d'Hoore van de groep La Corde op stap gegaan in de buurt van Furfooz. Zijn achtertuin zo ongeveer.
In totaal werden 5 grotjes aangedaan in een prachtig kader, 3 daarvan zijn werven van hen. De grootste grot die dag was de Puits de Vaux waar we zo goed als alle passages hebben verkend. Fijne grot.

Zondag rondleiding met opdracht in de FAO.

Geert heeft over de hele grot temperaturen genomen van de wanden. Benieuwd of we daar wijzer van worden. Bezoekers voor mijn eerste rondleiding waren onze vrienden van La Corde: Rudi, JC, Yves, en graafmachine Bibiche. Iedereen was dol enthousiast over de droomgalerij.
Voor sommigen waren enkele versmallingen over de limiet. Bijgevolg zijn we opgesplitst. Geert, Stijn en Bibiche hebben nog een duwtje gedaan aan de verbinding Entonnior-EB. (Echo Beach = ondergrondse Lomme, zie ook http://sc-cascade.blogspot.com/2010/10/stress-en-ontspanning.html ).

Dit keer werd aan de kant van de Entonnior gegraven. Resultaat is verbluffend dankzij een kwikke zestiger!
Het beginputje in de zaal was trouwens al wat groter geworden na de crue van 14 november, en dit wellicht door de werken langs de kant van Echo Beach. Het vervolg werd alsmaar duidelijker, maar er kwamen wel een aantal grote stenen roet in het eten gooien. Resultaat is nu een put van 1,6m diep. Het vervolg is echter niet in de verhoopte richting, horizontaal, maar wel schuin naar beneden. Misschiens staan ons dus nog verassingen te wachten wanneer we hier verder graven. Voorlopig kunnen we nog een metertje of 2 verder zien. Nog geen verbinding dus. Wie weet volgende keer.

Bibiche gaf ons ook de raad om van het vaste parcours een 'autostrade' te maken. Niet alleen voor de bezoekers maar vooral om het jezelf zo gemakkelijk mogelijk te maken. Gelijk heeft hij.
Stijn

Over het bezoek kan je ook meer lezen op :
http://speleodinant.blogspot.com/2010/12/la-fosse-aux-ours.html
http://dsobeur.blogspot.com/2010/12/visite-de-la-fosse-aux-ours-rochefort.html

Kaas en topo

Vorige zaterdag organizeerden we onze jaarlijkse kaas- en wijnavond, een initiatief dat beide een gezellig samenzijn en de nodige werkingsbudgetten wat aandikt. We maken van deze gelegenheid ook gebruik om een kleine informatiestand aan te bieden aan de deelnemers.

Tijdens deze editie van de kaasavond werd de eerste versie van de volledige topo van de FAO geafficheerd. Deze 'draft' versie zal dan verder worden uitgewerkt. Voorlopig een puzzel van 8 A3 bladen en de basisversie op grote schaal is 2m lang.

Geert

Grand Crue FAO

We zijn te weten gekomen dat de FAO perfect toegankelijk blijft bij een gemiddelde crue. Had de grot in Vlaanderen gelegen hadden we waarschijnlijk natte voeten gekregen. De rivier mag er dus gerust ruim 10m stijgen zonder voor problemen te zorgen.

We zijn op verschillende plaatsen gaan neuzen en rommelen. Eigenlijk zijn we de laatste potentiele werkplaatsen aan het testen. Een instorting in de Champagne leek onbegonnen werk. Iets wat meestal het geval is met die puinhopen. Die dag zijn we eigenlijk niet veel verder geraakt dan de Champagne.



Van Champagne gesproken. Dirk mocht z'n eerste premiere induiken. Een schouw werd open gemaakt en leverde ruim 10m kruipgang op.

Daarna, voor insiders: het "gat van Melissa" werd ruim genoeg gemaakt voor de dikkerdjes. We konden alleen maar bevestigen wat Melissa al gezien had. Moeilijke werkplaats. Daar juist boven merkte ik een tweede niveau op. Kotter kotter en hop. Jammer dat het niet altijd zo gemakkelijk gaat. Slechts enkele blokken moesten wijken om een kleine 10m te kunnen verkennen. Einde op een geventileerd gat.
Zondag hebben we verder gewerkt op die plaats om te besluiten dat er nog veel werk aan is en eigenlijk de "verkeerde" richting uit nijgt.
Uiteindelijk dan maar de pijlen op een ander gat gericht in de galerij er naast maar dan in de "goede" richting.
Resultaat bleef uit door een falen van het wondermiddel.
Ondertussen had Geert en co de hele grot bezocht met clubleden.
Iedereen had blijkbaar genoten van deze gezonde brok speleo.

Enkele bevindingen:
-Voorlopig is er geen enkele werkplaats waar we voluit voor moeten gaan. Overal twijfels dus. Al blijft het natuurlijk aards moeilijk te beslissen om je ergens volledig op een gat te richten. Behalve van vele uren hard labeur, ben je jammer genoeg nooit zeker van wat de uitkomst zal zijn.
-Er moet een miniscule doorgang zijn van EB naar de Etonnoir. Het water weet die in alle geval zonder problemen te vinden. De zaal was dan ook veranderd
in een klein meertje. Eens zien of we daar de volgende geen luchtstroom kunnen volgen bij het graven.
-De ingang is dankzij iedereen weer volledig in orde. Hopelijk kan het nu voor altijd zo blijven!
-We moeten onze aandacht op het duiken richten.
Stijn

Enkele waarnemingen ivm. de waterstand:
-De Lomme aan de Nou Maulin liep over (zondagochtend), maar stond nog niet vol.
-De Trou de l'egout spoot met kracht water (loopt weg in de Grotte du Tier des Falizes).
-In de FAO stond het water zondagmiddag op 166mASL (boven zeeniveau).
-Laagwater in de FAO is 153mASL, dus het water was 13m gestegen.
-de EB zaal (echo beach, de ondergrondse Lomme) was volledig onder gelopen, ruw geschat een volume van 3000m³!
Geert



Datum: 13-14 nov. 2010
Deelnemers:
Zaterdag: Dirk, Geert, Stijn
Zondag: -Geert, Woody, Chris, John
            -Christel, Steven, Dirk, Stijn

Pille met broches

Enkele jaren terug ontdekte Stijn deze canyon in de ardennen nabij Revin (F). Meer informatie met de ligging en het profiel van de canyon kan je vinden in de Spelerpes 2009-1.

Vrijdag 5 november

Vast equipment aangebracht in de Pille onder de vorm van enkele broches. Deze mini canyon bevat nu eigenlijk alles om de honger te stillen. De bedoeling was ook om de mogelijkheid te bieden "alle" touwtechnieken te kunnen oefenen in een realistisch kader. Er kan gekozen worden om in het water te equiperen maar ook hors-crue met een looplijn. Een tyrolienne behoort ook tot de mogelijkheden.

Er zijn wel weer enkele bomen gevallen in de bedding. Deze zullen bij een volgende wat meer plaats moeten maken.

De batterijen van het boormachien waren sneller leeg dan verwacht. Bijgevolg is het equipement nogal basic. Bij de volgende fase gaan we verdubbelen en afwerken waar nodig. Zoals steeds moet iedere gebruiker zich vergewissen van de staat van het equipement!

De foto's zijn nu met een laag waterdebiet. Hors-crue kan hier echt wel noodzakelijk zijn!

S.

                                     
                                          
                        

                                                    

                                      

Fosse aux Ours

Zondag 24 oktober 2010
Deelnemers: Stijn, Geert, Joël
Speleotocht in FAO.

Na een goedgevulde zaterdag (zie blog La corde), werd het WE vervolledigd met een exploratie in de FAO.
Nu we met 3 zijn hebben we vooreerst de ingang van de grot nog eens onder handen genomen. Er lagen nog een berg stenen en enkele boomrolletjes te veel. Na een uurtje werk ziet dit er nu veel beter uit, maar vooral veiliger.
Achterin het fossiel deel plannen we te werken aan een spleet in het blokkenstort. Voor Joël is het echter de eerste tocht in de FAO en dus wordt er ook wat rondgekeken.
Nabij de douche hebben we al eerder wat blokken verlegd en zicht gekregen op enkele uitnodigende spleten. In een blokkenstort is het altijd weer spannend om te werken en we zijn niet van plan om grote risico's te nemen, dus wordt er uiterst overwogen gedesobstrueerd en gepuzzeld met blokken. Resultaat is een ruim zaaltje onder enkele reuzeblokken, met zicht op een spleet en ruimte, echter in de richting van de zaal en dus verder tussen de blokken. Onze hoop was eerder direct naar beneden te gaan, en tegen de vaste wand te blijven, hieronder verder werken vergt toch nog wat denkwerk... Aangezien de luchtstroming niet overtuigend is zullen we eerst trachten een eind verder te kijken zonder alles open te maken.

Blokken stapelen

Tenslotte nemen we ook nog een aantal overbodige spullen mee uit de ingangszaal en is de zondagnamiddag alweer gepasseerd.

Geert.

Stress en ontspanning

Verslag exploweekend van 9-10 okt

Deelnemers: Geert en Stijn

Zaterdag: Mortier, Duches, Ail
Zondag: FAO

Zaterdag van start gegaan met twee duikjes van 20'. Duik één was in de perte van de Mortier.

Hoogstwaarschijnlijk is dit de eerste duikpoging daar. De laminior versmalt na 13m. Maximale diepte is 2m. Daarna stijgt het opnieuw flink. Het is telkens zoeken naar de breedste passage in de laminior. Goede verankering gevonden voor de lijn tot op het diepste punt 13m ver. Het zicht is dankzij de stroming niet slecht te noemen. Enkele grote vissen hebben voor de nodige animatie gezorgd. Misschien bij een volgende de flessen in een pakketje mee sleuren en ruimte scharten met de voeten in de blubber.

De tweede duik werd gedaan is de overloop van Les Duches. Van zicht onder water was hier geen sprake. Het was ook moeilijk te zeggen of het water nu resurgeerde of verdween. Ongeveer na 5m semi sifon duikt de vrij comfortabele gang steil naar beneden. Na een tweede poging 10m diepte bereikt maar geen versmalling gevonden zoals op het plan. Lijn werd niet achtergelaten. Voor herhaling vatbaar.

Het zijn hoe dan ook spannende momenten voor de duiker maar Geert horende had die meer stress dan ik.

Genoeg dus van dat. Vervolg van de dag was een beetje van de ongewoon warme zon genieten en hier en daar nog een werkje doen.

Zo werd de Trou de l'Ail afgewerkt. In de PrePre werd een balisage aangebracht op twee plaatsen. Bij een rijk versierde doodlopende schouw werd eveneens een bordje aangebracht dat het niet nodig is die te besmeuren. Na de laatste opruiming werd ook het bordje dat we er werken mee genomen.

Zondag één missie in de FAO: graven.

Aan de Echo Beach zijn we aan een gang beginnnen graven in de richting van de Salle de Etonnior. Er is alvast een auditieve verbinding gemaakt. Topo beweert dat er niet meer dan 4,6m tussen de twee topopunten zit. We hebben goed ons best gedaan met 3m comfortabele gang uit te graven. Het moet gezegd worden dat de klei nu een stuk moeilijker graaft deels omdat de gang volledig opgevuld zit. Hopelijk kunnen we bij een volgende sessie ons schup afkuisen. Dit zou ervoor zorgen dat er geen klimmateriaal nodig is om de rivier te kunnen zien. Alles in teken van de bezoekers dus.

S.

Een lang en afwisselend weekend

9-10-11-12 sept

Deelnemers:
9 sept: Stijn
10 sept: Stijn, Dries en Isabel
11 sept: Stijn en Geert
12 sept: Stijn, Dirk, Kris en Geert

Awan is een kleine ondergrondse groeve die ik voor het eerst bezocht. Veel lac, weinig sifon.

Parking voor de ingang en directe toegang tot het water. Luxe dus.

Er zou naar het schijnt een achtergebleven wagonnetje in gestaan hebben dat nu mysterieus verdwenen is....

Nu trokken twee goudvissen alle aandacht naar zich ;-))

Canyoning in de ardennen met een zeer aangename afdaling van de Tolifaz. Vorige keer viel me vooral het vele huisvuil op in de bedding. Op internet heb ik gelezen dat verschillende mensen zich hebben ingezet de beek te zuiveren. Het resultaat mag er echt wezen, Chapeau!

Het canyongevoel werd compleet gemaakt met enkele glijbanen in de Ninglingspo. 

Al blijft het natuurlijk toch altijd uitkijken, lees tasten, of de bassins diep genoeg zijn om je te laten gaan, zo is de waterval van Diane versperd door een boom. Het gelijknamige bad waar vroeger een klein sprongetje gemaakt kon worden is nu volledig opgevuld met stenen.

In de vooravond nog tijd gevonden om een eerste duikpoging te wagen in de perte van de Mortier. Eerdere testen in neopreen en tentstok deden vermoeden dat dit een krappe bedoening is en bijgevolg tijdverlies. Ons materiaal en techniek is ondertussen verbeterd en de eerste onderwatertest is positief bevonden. Volgende keer ziet die sifon een compleet uitgeruste sifonduiker a la anglaise.

FAO Réseau Annexe

Er leek maar geen einde aan te komen maar zaterdag bereikten Geert en Stijn uiteindelijk toch de finishlijn in de FAO, topogewijs wel te verstaan. Er werden nog ongeveer 120 meter opgemeten en mee naar huis genomen. Ik waag me nog niet aan eindcijfers want de grot is nog in volle exploratie. We kunnen wel al zeggen dat een lengte van 1130m ( in de FAO alleen wel te verstaan) een feit is en de diepte op 73m komt. Op naar de twee kilometer!

Verder werden ook twee passages ruimer gemaakt op het parcours.

  

In het Réseau Annexe

Geen woorden maar daden bij Cascade, en om onze zinnen te verzetten (met een trappist bij de hand) zijn we een nieuw graafproject gestart. Na een tiental megabakken bosgrond zijn we tegen een laag van stenen en klei op gebotst. We spreken hier over de Trou B. waar we hopen een missing link te vinden.

Een blaasgat in de Mortier lag al enkele weken geduldig te wachten op meer dan één speleo-graver. Er zijn minimum 3 man nodig om de bakken "vlot" af te voeren. De grot moet een supercrue te verduren hebben gehad want er was ongewoon veel slijk in de grot. Ook sporen op het plafond en materiaal dat voetjes gekregen heeft doet ons dat vermoeden. Slijk is al niet om te juichen en zeker niet als het zo stinkt als daar. Bah!
Er werd toch zeker twee meter verder gegraven en we zijn opnieuw aanbeland in natuurlijke gangen. Er kan zelfs voor het eerst gedraaid worden in de nu ruim 10m lange tunnel. Tot nu toe de zotste desobstructie van de werkgroep. Vervolg in hetzelfde elan. Het ziet er niet slecht uit, maar hoe krijg je dat verkocht?
Bij deze: Dirk sprak van een alcoholische beloning voor de gravers....
Eens zien wat daar van komt;-))

Einde in de l'Ail waar we twee netten en twee buizen mee naar huis namen.
Opgeruimd staat netjes!

Stijn

Exit Gouffre aux Mortier

Topografie weekend FAO

4-5 september

Stijn en Geert berichten

Om enige duw te geven aan een schijnbaar 'never ending story' hebben nog eens twee dagen aan de topografie van de FAO besteed. Deze twee dagen zijn niet voldoende om af te ronden, maar we komen toch al aardig in de buurt.

Schouw nabij EB

Zaterdag beginnen we vanaf Champagne II richting water te topograferen. Eigenlijk was dit al eens opgenomen, maar ondertussen zijn er nog enkele lussen bijgekomen. Juist vóór echo beach (EB) had Stijn vorige week de schouw voorzien van koorden, en dus nemen we deze topo eerst op. Dit deel is uitbundig gedecoreerd, het ligt dan ook boven het hoogwaterniveau (zie ook verslag vorig WE). Het touw werd daarna weggenomen omdat dit deel niet meer bezocht moet worden (zeer mooi maar fragiel en geen vervolg).

Het touw werd dan herbruikt als looplijn, aan de afdaling naar het venster van EB, en verder tot aan de nieuwe looplijn die Stijn vorige week heeft geïnstalleerd aan het EB meertje (de ondergrondse Lomme). Einde is nu op een licht afhellende zandplaat, een balkon, met uitzicht op het meer (schitterend!!!!!!!!).

Nabij balkon EB

De topografie kon worden doorgetrokken tot aan twee mousquetons, net boven de waterlijn. De ene vormt het vertrek van de duiklijn van de stroomopwaardse sifon, en de andere van de stroomafwaardse sifon.

Nu dit alles is ingeblikt beginnen we aan het reseau annex. Dit is een geheel van zaaltjes met meerdere niveaus en verbindingen met de naastliggende gang naar EB. De eerste zaal is die van de entonnoir. Mogelijk komt hier nog een extra verbinding met het balkon aan EB, dit zal de topo moeten uitwijzen. Naar boven volgt een tweede zaal met veel sporen van dieren. Nog hoger, via een etroiture, komen we in een nog hoger gelegen zaaltje. Alle hebben ze verbindingen met de gang naar EB en ook met een hogergelegen niveau. 

Luchtbel bij hoog water

De aansluiting met het vast topopunt in Champagne II sluit de twee dagen topografie af. In totaal 13 uur gegrot.

De topo-teller van de petard (FAO) staat nu op 1008m, dit is dan zonder de sifon.

Wat rest er nu nog te topograferen? Het deel Champagne II aval en de bovenliggende delen van de annex. We vermoeden dat dit in één dag is in te blikken.

Geert

FAO en Fayt

Verslag explo van 28-29 aug met Stijn

Zaterdag in de Trou des Renards.
Ik heb de looplijn met plaketten vervangen door beugels.Veel netter, degelijker en efficiënter op de koop toe. Het touw loopt opnieuw tot beneden in de put.Ook handig.

Onderaan de put heb je de L-passage naar de rivier met net daarvoor een lastige versmalling.Zeker met kitzak kom je daar in stokken. De passage is nu breder.
Nu we de juiste duikspullen hebben kunnen we misschien nog eens een blubberduik plannen.
Liefhebbers? Niet allemaal samen...

Stijn, zondag 29 aug. in de FAO

Echo Beach: Plaats die nog maar weinigen gezien hebben en eigenlijk blikvanger zou moeten zijn in de FAO.
Er liep een touw tot in het water. Ofwel één voor één bengelen of zwemmen natuurlijk om de ondergrondse Lomme te kunnen zien.Dit moest anders.
Het idee is om de etonnior aan de andere kant van onder te doorgraven zodat er een rondgang ontstaat in Echo Beach.Daarvoor moest een looplijn uitgespit worden in het onbekende.
6 goujons verder stond ik op een ruim "strand", lees kleihelling.Er vertrekken daar twee laminiors, vrijwel horizontaal en die na enkele meter volledig dicht zitten.De etonnior aan de andere kant loopt toe op een mini gaatje in de klei langs een verticale wand.Topo zal uitwijzen wat hier eventueel mogelijk is.
Hoe dan ook hebben we nu een waardig einde in de grot.
Een groep mensen kan de rivier nu droog bezoeken met klimspullen.Ook kunnen er nu eindelijk eens foto's gemaakt worden daar.

Er werd ook nog een klim overgedaan net voor het begin van het touw naar de rivier.15m hoger kan je zowel rechts als links, links was nog niet verkend.Dit is mogelijk gemaakt met de laatste 3 goujons.Het touw is blijven hangen om het de topografen gemakkelijker te maken.Alles samen gaat het toch over 40m ontwikkeling in die schouw.

Er hangt nu dus geen touw meer tot in de rivier.



Sorry geen foto's, volgende keer zeker.
Stijn

Cenotes in de Ardennen!?

Verslag 21 en 22 aug met Stijn

Zaterdag voor het eerst Warnant 2 gedoken.
Oppervlak ziet er troebel uit, maar enkele meter dieper is het kraakhelder.
Mooie put die zeer goed uitgelijnd is.
Achteraf gezien toch. Op het moment zelf weet je moeilijk kiezen.
Er zijn drie rondgangen en één heen en terug mogelijk.
Dit betekent zeer veel splitsingen.
Soms moet je ook oude leidingen volgen.
Alles is netjes aangegeven met bvb: Grande Galerie, Machina enz
Zeker voor herhaling vatbaar.
Volgens een waal is het de bedoeling die in de toekomst af te sluiten.
De sleutel is te bekomen als je lid bent natuurlijk.

Cenotes?

Het was vollenbak aan Warnant 1.
Ik was dus genoodzaakt een ander slaapplekje te zoeken.
Op een weggetje in Denee werd ik aangetrokken tot enkele rood-witte linten.
Na heel het bos uitgekamt te hebben kwam ik op 11 oude mijn ingangen!!
Jammergenoeg was er overal wel vuilnis te bespreuren.
Bordjes dat dit niet toegestaan is zouden dit in de toekomst moeten vermijden.

In de twee grote "dolines" laat ons zeggen zijn er duikmogelijkheden.
Eén doline is beschreven door Welmoed.
Het zou gaan om Denee 2a en 2b.
De kleine poel zag er goed uit, zeer helder!
De grote iets minder. Miss beter op diepte?

In de andere doline, er juist naast is er een meertje en nog een groeve.
Die groeve fungeert als bron voor de lac en beide zijn dan ook glashelder.
Ongeveer 10m ver in de groeve is er een verticale schacht onder water. Ongeveer 2 op 10m breed.
Geen lijn aanwezig.

Ik had een vermoeden dat er wel eens een groeve verborgen zou kunnen zitten in het meer ook.
M'n eerste werk de zondag morgen was een verkenningsduik in het meer.
Ik kwam niet verder dan 3m diepte.
Er is dan ook geen sprake van een goeve in de lac.
Wel fotogeniek. Hier en daar is er ook leven te bespeuren.

Als afsluiter heb ik een duik gemaakt in Denee1 met de nieuwe 7L flessen.
Die liggen trouwens perfect. Ook de vernieuwde borstgordel is goedgekeurd.
Grote boosdoener was net als vorige keer m'n inlaat voor het droogpak.
Die heeft duidelijk een revisie nodig.

Melissa vroeg meer foto's.
Awel voila.

Jammer dat je er niet op staat ;-))

Groeten en tot blubs

Klein verslagje van het weekend van 14-15 aug

Deelnemers van Cascade: Geert en Stijn

Zaterdag duiken in de Lac de l'Eau d'Heure.
Voor de duikers onder ons: de parking aan de overkant of La Rochette is nu niet meer toegankelijk!??
Weer een spot minder of een tijdelijke ingreep?
Geert voelde zich na 6 jaar nog steeds een vis in het water ;-))

Zondag afgesproken met de Fistuleuzen. (Marc, Kris, Willy, Juliën)
Marc had toegang tot de grot van Lorette.
Voor Geert was dit een eerste keer en dus was de keuze snel gemaakt.
Het werd een mengeling van foto's nemen, graven en exploreren.
De Lomme piekte die dag naar 80cm.
In de Lorette hadden we er weinig last van.
De Mortier ging andere koek zijn...

Gouffre au Mortier

Verslag exploweekend van 7-8 aug

Deelnemers:
Zaterdag: Stijn.
Zondag: Marc, Willy en Stijn.

Het is een Trou Mortier weekend geworden.

Gestart met de rommel van de vorige keer tot in de rivier te sleuren.
Er kon ook heel wat uitgegraven worden.
Het resultaat waren weer ettelijke bakken die tot aan de rivier moesten geraken.
Dit is toch zeker 10m ver en absoluut geen vlak terrein.
Ik was kapot!
Einde op een smalle rots.

Zondag van start gegaan met een zwemtje in de Trou de l'Hotel.
Eerst natuurlijk nog een lading steentjes op de trappen gekieperd.
Ik had het stroomop gedeelte nog niet gezien.
En de VM van een dikke 5m lang is natuurlijk niet altijd open.
Na de voute kom je in een galerij van gemiddeld 2 op 2m en dat toch 40m lang.
Echt mooi! Mooi geërodeerde wanden en hier en daar een badje.
Einde op een blokkenstort waar de rivier hem opsplitst.
Ik ben niet voorbij de etroitures geweest.
Toen ik te horen kreeg dat Marc en Willy daar zelf maar twee keer gaan zien zijn kreeg ik veel goesting dat eens over te doen.
Van een riviertje was nu weinig sprake. De sifon aval zag er dan ook zeer troebel uit.
Een duikpoging zal raar maar waar zijn voor als er wat meer water is.

Bedoeling was met Marc en Willy te werken in de Trou Muret.
Stijn had een alternatief die eigenlijk niet veel beter, Trou Mortier.
Vele bakken verder, het verdict. Het gaatje blijkt een gat.
Nog niet penetrabel, maar met een beetje graven komt dat goed.
De spleet is 150cm hoog en ik denk er gemakkelijk 40cm breed van te kunnen maken.
2m verder in de spleet zit een opening en een bocht naar rechts.
Ook Marc was onder de indruk van de tocht.
En we hebben alvast een ontdekking gedaan:
Er stroomt ook water uit de spleet.
Het moet ongeveer een 2L per sec zijn.
Het kleine sifonnetje met helder water is ons al van in het begin opgevallen en deed ons dit vermoeden.
De vraag is van waar komt de water?
Water en goeie tocht. We hebben in elk geval troeven in handen om iets te vinden.
Maar van een een doorbraak kunnen we nog niet spreken.
Minimum 3man nodig!!

Het was ondertussen beginnen regenen buiten.
De Lomme stond op 10cm te Jemelle die dag en piekte naar 20cm.
Toen Willy zei dat z'n strand onder water kwam te staan en dat hij het water zag stijgen wisten we eerst niet wat we moesten geloven.
In een mum van tijd is ook de ondergrondse rivier met zeker 10cm gestegen waardoor een passage nat werd.
Meteen werd het nut bewezen van de onlangs gemaakte shunt om die voute te vermijden.
Indien de ondergrondse rivier niet tijdig kan slikken en het water er 150cm stijgt komen we in problemen.
Te zien aan de wanden komt dit voor!
Ook de verschillende pertes veranderen constant.
We hebben een versteviging aangelegd buiten, maar we mogen dit toch niet blind vertrouwen.
Het gaat hier om zeer veel water dat ondergronds verdwijnt.

Verder heb ik m'n helm vergeten in de grot.
Ik besefte dit toen ik net op de autostrade kwam...merde.
Slijkbazaar weer aan en in looppas om die pot.
Blijkbaar hadden we ook een schopje vergeten aan de ingang.
Maar het is in goeie handen M&W ;-))

Foto van Marc van de buis waar we nu al ontelbare keer voor en achteruit in gekropen hebben.
Hopelijk is dit binnenkort niet meer zo.
Duimen!

Stijn

Mortier en Hotel - tweede duik

Zaterdag 31juli

Deelnemer:  Stijn

Stijn heeft zaterdag gewerkt in de Mortier.
Kleine voorgeschiedenis:
De Trou Mortier is een kleine grot in de flank van de Fayt en is momenteel de grootste actieve perte van de Lomme.
In deze grot werden onze eerste doorbraakjes van betekenis gemaakt.
Eén daarvan is de "Castratie".
Nog steeds is dit het beste blaasgat van de volledige flank.
Vooral in de zomer waai je er bijna weg. s'Winters ontsnapt de druk op de ketel door minuscule spleten hogerop.
Deze plek werd het toneel van verschillende werksessies al dan niet met succes.
Een voute werd omzeild via een altijd droge passage en het claustrofobisch gevoel bleek best haalbaar in de zomer.

De buis werd over 5m verbreed en we stranden op een opening van 20 bij 20cm waar geen einde aan leek te komen.
De moed zonk...maar werd weer opgevist.
De ene helft van de gang kan uitgegraven worden. Er werd zaterdag een formidabele 2m opgeschoven.
Puin zal in twee fazen in de rivier gesleurd moeten worden wegens gebrek aan mankracht.
De oude voute zit dan ook nu volledig verstopt.
Einde op een hardnekkig stuk muur.
Vervolg ziet er goed uit:
Nog twee meter hetzelfde liedje en dan een verandering. Eindelijk!
De gang dropt in een zwart "gat" of is het een gaatje?
We blijven nog steeds in dezelfde breuk.

Zondag 1 augustus
deelnemers: Marc, Willy, Stijn

Zondag was de Trou de l'Hotel weer aan de beurt.
De put werd uitgerust met vaste touwen en dit alles uitgetest.
We mogen trots zijn op het resultaat!
26m touw tot beneden met twee pompiersteken en een kleine vire, allemaal voorzien van maillons.
Een touw voor materiaal in de buis en een touw om lasten te torsen in de grote put.
Dit alles afgewerkt met de nodige voetsteunen aan de vire en een verstevigd plateau en trappen in het slijk onderaan.

Als dessert van dit menutje is Willy is nog een volledige dag in de weer geweest met de ingang, de nodige paadjes en trappen hakken in het bos.

Het hoofdstuk duiken kan nu echt wel van start gaan.Dat dit niet van de poes is werd nogmaals bevestigd.

Er was zo goed als geen stroom in de rivier van de l'Hotel.
Zicht onder water verdween en kwam dan ook niet meer terug.
De lijn werd aaneengeknoopt in het zaaltje waar we geëindigd waren en werd verder op de tast verkend.
Uiteindelijk een lage passage gevonden op -11m.
De 2m lange laminior wordt daarna weer breder.
Hier heb ik gedraaid omdat ik zeer ongemakkelijk tegen het plafond hing.
En dat met de voeten omhoog na een versmalling en geen zicht.
Achteraf bleek dat m'n borstgordel de ganse tijd op de inflator van m'n droogpak aan het drukken was.
De nieuwe lijn werd niet achter gelaten maar afgebroken tot het oude einde.
Die ervaringen zijn zeer nuttig om materiaal en techniek bij te sturen in de toekomst.
Twee 7L flessen zijn in de maak en ik denk erover na om nat te duiken.
Betekend ook niet meer verkleden in de grot en een zak minder sleuren.

Om af te sluiten heb ik Marc geholpen om de meeste van de plaketten en musquetons te vervangen aan de vire boven de sifon.
De meer duurabele modellen kwamen in de plaats van die met splinters en wit haar erop.
Op het eind daarvan werd er kort een beetje gekrabt.
Onze meningen bleken unaniem njet.
Een droge verbinding tussen de Hotel en de Muret is niet voor morgen.
Marc heeft afgesloten met het opmeten daarvan.

De echte afsluiter kwam er onder vorm van een file en een uur of twee slijkbazaar kuisen.
Wordt vervolgd!!

Stijn

Trou de l' Hotel - duikvoorbereidingen

Klein verslagje van een werk in de Trou de l'Hotel op 24 juli

Tussen het klimmen en de MTB door, toch de tijd gevonden om de put te equiperen in de l'Hotel.

Eerst nog een nieuwe lading briceljon gestort op de bodem.
Daarna de vier steuntjes aangespannen waar nodig.
Beneden heb ik de duiklijn verhangen aan een nieuwe goujon boven de plas.
Dat zorgt voor weer iets meer ruimte op het droge.
Ander voordeel is ook dat je niet eerst onder de lijn door moet boven water en daarna over de lijm onder water.
Nee, gewoon te water nu en de lijn volgen op links over de hele afstand.

De ziel van de afdaling was het plaatsen van 3 broches bovenaan de put.
Eén voor de looplijn. Twee voor de pompiersteek.
Het touw van SCF werd meegedaan voor een poetsbeurt.
Er werd ook een musqueton vervangen aan de vaste looplijn met de musqueton van het touw.
Die heeft namelijk betere tijden gekend.

Bedoeling zou zijn bij de volgende een nieuw touw te equiperen van ik schat 28m tot beneden.
Aan de twee pompiersteken (één looplijn, ander put) stel ik voor om maillons te gebruiken ipv musquetons.
Er is nu nog een kort touw aanwezig in de buis die zou kunnen dienen om materiaal te zakken daar.
En het gepoetste touw zou eventueel voor hetzelfde doel kunnen ingezet worden in de grote put.

Dan rest ons nog een datum af te spreken voor de volgende duik.
Wie kan een handje toesteken? Eén is voldoende twee is beter.

Bedankt aan m'n broer Dries voor het geduld en de service boven gronds.

Stijn

Topografie weekend FAO

10-11 juli
Deelnemers : Geert en Stijn

TOPO weekend. 

Er werd twee dagen vlijtig opgemeten en genoteerd in de FAO.

Bovenreseau en Champagne zijn volledig afgewerkt.

In totaal werd er 360m opgemeten waarvan er 316 nieuwe meters zijn.

Dit maakt dat de grot momenteel 812m lang is.

Ook de diepte bleef niet onveranderd.

Dankzij de duik naar -8 en een schouw van + 13 is de grot nu 74, 2m diep.

De verbinding met de Muret zou minimum 36m zijn en de Muret zelf zou om en bij de 307m moeten meten.

De optelsom daarvan zou de teller op 1155m brengen.

Dit blijft uiteraard een voorlopig resultaat.

We hebben namelijk nog minimum twee dagen topowerk in de FAO voor de boeg en de kans is ook zeer groot dat we ook de Trou de l'Hotel gaan kunnen verbinden.

Dit zou betekenen dat we richting 1500m gaan en dieper duiken lijkt voor de hand te liggen.

In de grot zelf werd de artificiele klim opgemeten en afgebroken.

Daar moest niet veel langer me gewacht worden want de musquetons waren alles behalve gezond!

De goursprocedure werd als volgt gedaan:

Zonder sokken en in speleobotten.

Sokken lijken me te omslachting en miss gevaarlijk om grip te verliezen.

Zeker wanneer je weet dat je er staat de kruimelen in je overal zijn sokken overboding.

Slijk valt er sowieso is en de oplossing lijkt mij: tijdig verwijderen.

We later er een zakje achter bij de volgende.

De sokjes e.d. werden meegenomen want er stond al haar op.

Overal in kotteren om op te meten betekend dat je op verschillende werkplaatsen komt.

Het viel ons op dat de tocht aanzoog in de ingang wat normaal is bij warme temperaturen.

Vreemd is dat op de plaatsen waarvan je verwacht dat ze zouden moeten zuigen ze overal blazen.

Voor mij betekend dit dat het blokkenstort richting Rochefort iets te verbergen heeft.

Zondag werden er ook een 10 tal meter bijgevonden onderaan in het blokkenstort van de Champagne.

We lieten ook ons oog nogmaals vallen op de instortingszaal op het eind van het bovenreseau.

Ook hier willen we in de toekomst een poging wagen.

Om af te sluiten werd de Trou en formation zo goed en zo kwaad mogelijk opgemeten.

Een vliegende, ijskoude wind uit de grot dat wel, maar echt wel GEEN roche fort boven je hoofd.

De toegang voorbij de stuts is dichtgevallen en te klein nu om te passeren.

Fayt, de grote schoonmaak en trou de l'hotel (=Auberge)

Verslag explo zaterdag 3 juli

Deelnemers: Marc en Stijn

Marc heeft Trou Parain bezocht.
Minder bekende, gesloten grot met een zo te horen weerbarstig slot.
De grot ligt tussen de FAO en Eprave en zou te vergelijken zijn met de grotte de Fayt!

Stijn heeft de Fayis afgelopen en opkuis gehouden.
Een overzicht:
-Duches geeft water. Ideaal om een duikpoging te doen.
-Renards: 5 bakken, twee poken, een omheiningsdraad, een rechthoekige steun en drie stuts verzameld.
Voor de sifon zouden we toch eens moeten overwegen kleinere flesjes aan te kopen. 4L's lijken ideaal. 
-l'Ail: Bezoek gebracht aan de Prépré. Geen goede werkplaats gevonden.
Ik vind wel dat we de verantwoordelijkheid hebben enkele balisages aan te brengen daar. Eén rond een witte blok en een ander om de schouw te beschermen achteraan. Bij die laatste ook een bordje plaatsen dat er geen vervolg is boven.
Er liggen twee rollen kippendraad klaar om mee te nemen. Onze voorgangers lieten deze achter.
Ook twee poken in de ingang kunnen niet blijven liggen.
-Mortier: Stut van in de "Geboorte" gaan halen en meegenomen.
Twee bakken achter gelaten om aan de "Castratie" te werken.
Dit is en blijft het beste blaasgat van de hele berg.
Het is dan ook het enige waar ik in de toekomst nog aan wil verder werken.
Comfortabel werken is er mogelijk.
Jammergenoeg nog vele meters.
Momenteel schiet er 20 op 20cm over. Daarachter lichtjes breder.
Ook de sifon in de mortier zou eens een duiker moeten zien.
Water is er aangenaam warm. Zo hangt er ook een mist in de grot nu.

Binnenkort zien de grotten er dus wat meer presentabel uit.
Met kleinere duikflessen kan het zijn dat er ook nog een staartje aan komt. Wie weet.

Tegen half5 afgesproken met Marc aan de Auberge.
Ik had het strand onderaan de put herschapen toen ik plots m'n naam hoorde.
Ondertussen had ik een halve kitzak glas verzameld en was het tijd om eens buiten te loeren.
Dat gedumpte glas in de put is een echte pest.
Zeker wanneer je er in een droogpak rondhuppelt met 50kg extra aan je lijf.

We hebben beide onze autokoffer opengetrokken om te zien wat voor ijzerwerk kon dienen.
Uiteindelijk voor 4 voetsteunen van Marc gekozen om in de put te monteren.
Twee dienen om op te staan bij het takelen.
De ander twee voor de traversé en om vlot op het palier te komen.
Bij de volgende moeten er enkel nog broches geplaatst worden.
Wat ik ook gedaan heb en eingenlijk nog eens herhaald mag worden is steengruis op het strand (lees blubber) kieperen.
Zorgt er voor dat je niet telkens wegzakt.
Zeer aangenaam wanneer je staat te trappelen op twee vierkante meter.

Lange, maar vruchtbare dag.
Twee sfeerbeelden na het spoelen in de rivier.
Stijn

Verslag explo van 20 juni - eerste duik in de Auberge (Hotel)

Eerste duik in de Auberge

Deelnemers: Marc, Willy, Geert, Dirk, ET, Meli, Stijn.

Veel volk.

Normaal heb je ook veel volk nodig om een grotduiker te lanceren.

Dit keer niet.

We hebben een eerste duik gemaakt via de Trou Auberge of "l'Hotel"

De ingang bestaat uit een buis van een 6 tal meter diep. 

Verder kom je in een verticale spleet van ruim 10m diep.

Deze geeft uit op een helling gevolgd door een lac.

Veel beter dus dan een trip van etelijke uren door de FAO of een benepen en slijkerige tocht door de Muret.

Al snel werd duidelijk dat de lac eigenlijk een ruime sifon is waar het water in verdwijnt.

Het debiet is er eerder klein. Ongeveer 2L per sec volgens Marc.

Als duiker krijg je dan ook maar een klein venster om te verkennen en de lijn te verankeren.

Daarna gebeurt alles op de tast.

Een eerste maal geeindigd op 6m diepte. Een tweede ronde ging tot -9m

Er werd 30m lijn uitgerold.

Einde op niets, vervolg is ruim.

Wel werd de hoofdrivier nog niet gevonden.

Via deze hopen we de verbinding met de Muret en de FAO te kunnen maken.

Deze zou ook verdere exploratie stroomop en stroomaf kunnen toelaten.

Er werd veel geoefend als duiker.

Dit keer werd dan ook side mount gedoken met twee maal 10L.

Op die manier hebben we een zekere autonomie en kunnen we toch overal relatief vlot passeren.

Wel vergat de duiker op z'n kompas te kijken om de richting van de gang te bepalen.

Beginnersfout zeker? 

Maar we kunnen we zo goed als zeker zeggen dat we richting Muret gaan.

Met andere woorden een geslaagde missie.

De andere mensen moesten zich gelukkig niet vervelen

Zij hebben met Willy de ingang wat helpen verbouwen.

Marc had nog twee extra segmenten voorzien om op de buis te plaatsen.

Het resultaat ziet er netjes uit!

In de toekomst willen we het equipement in de put wat aanpassen en er ook een platform installeren.

Dit zou er voor zorgen dat het laten zakken en takelen van de spullen uiterst relaxed gaat.

Ook het strand gaan we tegen de volgende keer wat bijwerken zodat verkleden in de blubber daar een feest wordt.

Groeten Stijn

Verslag weekend 23-24 mei

Deelnemers: Dirk, Christel, Steven één dag. Marc, Geert, Stijn twee dagen.

Zondag 23mei:

Twee groepjes in de FAO.

Dirk, Steven en Stijn hebben desobstructie gedaan in de accenseur.

Een klein metertje kunnen opgeschuiven.

Vervolg ziet er niet aanlokkenlijk uit. Het blijft enkele tientalle centimeter breed voor de volgende meters.

Ook de tocht bleef achterwege.

Te herbekijken.

Topo heeft nu voorrang. Nog zeker vier sessies topo in het verschiet....

Groep twee: Geert, Marc en Christel hadden zin in een cadeautje en hebben dit ook gekregen:

Gat uitgegraven in het bovenniveau van de (Galerie de Gyps).

Verbinding gemaakt met de faille van de Gyps waar trouwens mooie exentieken te zien zijn.

Doorgang gevonden op hoogte en kunnen doorstoten tot aan het venster ongeveer boven het vertrek van de put naar Echo Beach.

Een splitsing op rechts werd akoestisch verbonden met de Etonnior in de Reseau Annex.

Een totaal van ongeveer 40 nieuwe meter die het de topografen niet gemakkelijk zal maken.

Marc was al moe maar Dirk en Stijn wilden zeer graag de sifons nog zien in de Muret en hebben Marc nog wat meer afgemat.

Sportieve, slijkerige grot die zo bleek in verbinding staat met de FAO via de sifon 4 of de Salle d'Arc.

Grappig is dat ik de zaal gevonden heb de 17e okt via een duik in de FAO en Marc en Bruno de 18e okt via de Muret.

Nu meer dan een half jaar later is het verdikt gevallen.

 

Maandag 24mei:

Marc, Geert en Stijn zijn opnieuw in de Muret gaan zien.

Bedoeling was ankerpunten te plaatsen om veilig en droog klimwerk te garanderen.

Er is zelf een mogelijkheid tyroliennes te spannen over de sifon 3 voor een gemakkelijk transport van eventueel duikmateriaal.

Want materiaal laat je best niet vallen in de diepe sifon tussen de mega blokken wist Marc ons te vertekken met een voorbeeld uit het verleden.

Niet veel later vielen de goujons en maillons pardoes in het water.

Gedaan met spelen.

Gelukkig konden die een half uur later eruit gevist worden en werd alles afgewerkt.

Er werden ook twee ankerpunten geplaatst in de Salle d'Arc voor de duiklijn.

Op het parcours tenslotte werden scherpe kanten verwijderd en enkele passages eenvoudiger gemaakt.

Ondertussen had Marc nog enkele visees gemaakt in passage "crac" waarlangs de meeste tocht lijkt te komen.

Een werkplaats daar is moeilijk te bepalen in de wirwar van blokken.

Om duikspullen tot is de Salle d'Arc te krijgen zijn weer heel wat bereidwillige mensen nodig.

Het parcours is minder lang dan in de FAO maar is zeker niet gemakkelijk te noemen.

Als afsluiter is Stijn nog is de Trou de l'Auberge afgezakt om daar de sifon van ongeveer 8 vierkante meter te gaan bekijken.

Trou de l' Auberge (Hotel)

We Hebben een groot vermoeden dat we ook hier een verbinding met de rivier en dus het systeem kunnen maken.

De sifons liggen namelijk op éénzelfde lijn en de Auberge ligt sowieso slechts enkele meter van de Muret.

Ook een droge verbinding tussen die twee behoort tot de mogelijkheden.

Vooral voor de duikers en de porteurs zou de Auberge een droom kunnen zijn.

Namelijk een P15 die uitgeeft op een ruim strand en de sifon.

Dit zou ideaal kunnen worden mits enkele aanpassingen in de put.

Er zou een platform of enkele voetsteunen moeten komen en het equipement moet verdubbeld worden.

Het ziet er trouwens ook een leuke grot uit voor wie van zwemmen en voutes houd.

Stijn