Topoweekend

Het wordt zo een traditie, en we zijn dan ook vorig weekend naar Rochefort getrokken. Aangezien we een distox hebben aangeschaft willen we dit 'speeltje' graag uitproberen, en dus hebben we er een topoweekendje van gemaakt.

Geert met nieuw speelgerief

Het eerste grotje op het programma is de Trou en Formation (TEF). Deze grot helemaal onderin de doline van de Fosse aux Ours, is wellicht de belangrijkste 'souffleur' in de streek van Rochefort. Deze grot ontstond in de jaren '60, en is daarna in de vergetelheid geraakt. Een topo bestaat niet, en niemand kan een goede beschrijving geven, misschien is de oorsprong zelfs een mijn? Onze voorgangers hebben er een tunnel gemaakt tussen de blokken, maar de condities zijn er zeer extreem. De ingang bestaat uit een woud van stutten, en verderop is alles van 'snotkwaliteit', bovendien waait er meestal een stormwind en de temperatuur was dit weekend 2,5°C. Dus ideaal om een verkoudheid op te doen. (ofwel voor een stage 'alpijns grotten' ;-) Tot zover de achtergrond.

TEF - 'voluit'

In de loop van de jaren zijn allerlei blokken zich beginnen verzetten, en de grot was eigenlijk niet meer toegankelijk (rem. ik zou dit geen grot noemen, maar eerder een ruimte tussen blokken). In een vorige sessie werd al een wegversperrend blok opgeruimd en nu zijn we voor de eerste keer tot achteraan geweest. Eigenlijk niet zoveel verder dan de vorige keer, want er is opnieuw een instorting die het onmogelijk maakt om nog verder te gaan. Uiteindelijk hebben we de topo afgesloten op een ontwikkeling van 31m, terwijl gezegd wordt dat de grot 50m lang zou zijn. Leuk dat we deze grot nu ook kunnen toevoegen aan de overzichtstopo van het 'ensemble' van grotten in de dolines (6) van de Thier de Falises.
Na dit polair avontuur zijn we nog wat kleine grotjes gaan verkennen en hebben we ook een beetje genoten van het zomerse weer.

Op zondag heeft Stijn een afspraak gemaakt om een grotje te bezoeken dat in een privé tuin ligt. Stijn kent de eigenaar, maar dat is een verhaal om eens tussen pot en pint te vertellen... Volgens de eigenaar is het minstens 30 jaar geleden dat er nog iemand in is geweest en er is geen topo van. Dus profiteren we van het bezoek om eens rond te neuzen en een topo te maken. Op twee plaatsen elimineren we een blokje, en hoera we vinden een nieuw en vrij mooi zaaltje. 

Mooie paddestoelachtige afzettingen moeten de naam geven aan dit zaaltje. Maar wellicht zit de 'clou' van deze grot niet op die plaats, maar wel op het diepste punt van de grot. De grot braakt in de winter een enorme ruikpluim uit. Ze ligt dan ook op het veronderstelde traject van de ondergrondse Lomme of Wamme rivier. Resultaat, een topo van een kleine 50 meter in een voornamelijk verticale grot, met onderin een eboulie en een geconcretioneerde vaste wand.

Hier is't...

Mmm.. toch smalletjes

In nog een ander grotje demonstreerde Stijn tenslotte eens z'n graafkwaliteiten, en maakte binnen de twee uur tijd van een kleine 'regard' een tunnel van 8 meter diep, proficiat! Spijtig dat er geen vervolg is, maar eigenlijk wisten we dit al, want het staat op de bestaande topo, maar een 'second opinion' kan toch geen kwaad hé.

Geert

Meten is weten

Enkele droge weken zijn voldoende geweest om zo vroeg in het jaar een duik toe te laten in het systeem FAO.
De speurtocht naar het gedeelte post sifon van de ondergrondse Lomme vordert niet als verhoopt. Onder het motto: "meten is weten" kwam opnieuw een heel team in beweging. Kris, Geert, Fabien, Jean-Luc, Marc, Steven en Stijn veranderden in geen tijd in moeilijk te onderscheiden slijkduivels. Er werd voor het eerst in neopreen gedoken, en de duikers lieten hun materiaal leveren. Weinig plooibaar en lichtelijk oververhit werden de sherpa's op de hielen gezeten door de duikers.
Na de levering van het duikmateriaal vormden zich drie subgroepjes: duikers, gravers en toeristen. 4 uur later kwamen die opnieuw samen om de ondertussen loodzware en onherkenbare spullen naar buiten te sleuren.
De opzet: het topograferen post-sifon en het maken van enkele filmbeelden zijn goed gelukt. Tegenvaller is misschien dat we verder stroomop opnieuw in een, op het eerste zicht, ondoordringbaar blokkenstort zijn terecht gekomen. Een shunt lijkt bijna noodzakelijk willen we die blokken beter kunnen bestuderen. Of die shunt er ooit komt en waar die zich zou kunnen bevinden is iets waar we hopelijk in de toekomst beter zicht op zullen krijgen.

Na de nachtrust volgt op zondag de afwas. Alle materiaal werd ontdaan van een dikke laag slijk.
Na een bezoek aan een klein grotje te Forrière zijn we nog wat verder gaan werken aan de FAO2. Buiten waait er een forse wind en we voelen deze tot binnen. De werken vorderen goed, maar we zijn nu aanbeland op een punt dat het blokkenstort bestaat uit 'kleinere eenheden'. Na enkele uren werk hebben we nu zicht op een kamikazewerkplaats, en we besluiten dat we dit project best laten voor wat het is.

Uiteindelijk passeren we ook nog de Trou en Formation, waar gewoonlijk een forse wind tussen de blokken waait, maar nu is het er door de juiste buitentemperatuur vrij kalm.

Eenmaal thuis wordt de topo ingevoerd, en het verdikt is; dat een droge toegang tot het gedeelte post-sifon mogelijk moet zijn. De onderwatertopo blijkt een verbazingwekkende nauwkeurigheid te hebben (reeds eerder gerealiseerd). Een dikke proficiat voor de duikers. Zonder in details te treden weten we nu zeker dat een verbinding tussen de galerij FAO-Champagne-amont en de ondergrondse lomme realiseerbaar is, en waar exact we deze moeten zoeken.

De spreuk :
"Met passen en meten wordt veel tijd versleten, maar wie het niet doet werkt niet goed"
mag duidelijk niet vergeten worden.

Steven aan de start-sifon

Paaszondag - werkdag

Door omstandigheden waren er velerlei wijzigingen in de planning voor paaszondag, maar uiteindelijk mocht de Gouffre au Mortier ons bezoek nog eens ontvangen. Hier wordt vooral ingezet op de duikactiviteiten, en Kevin mocht dan ook een plonsje doen in de stroomafwaardse sifon. Ter herinnering, hier zijn 2 sifons gedoken met einde in de sifon 2, waar er  onderwaterdesobstructiewerk is. Ondertussen zijn Stijn en Geert nog wat gaan graven aan de castratie. Dit is een never-ending-storry, een project van jaren. Er is ondertussen, een zeer slijkerige gang, uitgegraven over een 15-tal meter. We volgen er de wind...

Resultaat: in de sifon was weinig water, tussen sifon 1 en 2 werd een nieuw verdwijnpunt ontdekt, dat nader moet bekeken worden. De uitleg kan je volgen op dit filmpje.

Opmerking: Er zijn geen ondertitels, maar met het steeds groeiend aantal West-Vlaamse speleo's kan je best een taalbad nemen of direct gaan voor een cursus : http://nl.wikibooks.org/wiki/West-Vlaams  ;-)

Ondertussen in de castratie komen we op een punt dat de wind van boven blijkt te komen. Door de ligging van dit punt besluiten we dat de wind van buiten moet komen. Het uitgraven van deze tunnel heeft enorm veel mankracht gekost, maar we hebben deze keer besloten om er hier een punt achter zetten, er zijn andere plaatsen waar we ons nuttiger kunnen bezig houden.

Aangezien het, na de uitstap in de mortier, nog vroeg is besluiten we nog wat verder te gaan werken in de fao. Het nieuwe desobstructieproject ziet er goed uit, alles heel ruim en de wind op kop. Na een 4 tal uurtjes graven komen we echter op een plaats waar het vervolg akelig onstabiel is. Pfff die eboulies da's echt een sh.. om in te werken, in Roche-fort kan je precies geen sterke rots vinden. Resultaat: van hieruit is de rivier nog heel ver; te herbekijken.

't Is 6uur en in Rochefort schijnt nog steeds het zonnetje, dus maken we nog een wandelingetje tot aan de bron van Eprave. Het water is helder, dat wil zeggen dat er alweer kan gedoken worden in de FAO, maar da's voor binnenkort.

Geert

In de Gouffre au Mortier

Trou d'Haquin, siphon aval, na 23 jaar herdoken

Uit de snelle reactie op vorig bericht bleek dat ik niet de enige was die met het idee speelde om de sifon te herzien. Nico Hecq bleek reeds een afspraak te hebben en wij hebben hem met graagte geholpen. Nico was diegene die 23 jaar na Serge Cuvelier de situatie mocht herinspecteren.

Na de duik hebben we begrepen dat de sifon te smal is bevonden en dat het vorige eindpunt maar net overschreden werd.

Enkele dagen later lezen we tot onze grote verbazing dat Nico de sifon gepasseerd was en gestopt is aan een waterval....

Hebben wij elkaar niet goed begrepen? Speelde hij toneel? Is dit een grap misschien?

We moeten toegeven dat we allemaal op ons figuurlijk 'paard' zaten, tot we beseften wanneer het bericht gepost werd, en onze eurocent viel, en niet veel later kwam de bevestiging van Nico. Jawel, met onze twee voeten in deze 1 aprilgrap gelopen!

Deelnemers van de dag: Marc, Olivier, Benoit, Nico D, Steven, Ivan (jarige en initiant), Stijn, Kevin en duiker/grapjas: Nico!

Stijn

Voor meer details zie:
http://nicospeleo.blogspot.com/2012/04/haquin-ca-fait-du-bien.html