Er is al heel wat geschreven en gediscuteerd over de ruime omgeving van de Grotte de Chauvaux.
Dat de Grotte de Chauvaux en de resurgence verbonden zijn, was al lang duidelijk, alleen is die verbinding nooit fysiek gemaakt tot op vandaag. De Grotte de Chauvaux is slecht een inkijk op het stroomafwaards deel van een groot systeem. De veel belangrijkere GDT, zit helaas nog steeds in een diepe winterslaap veroorzaakt door een conflict uit de jaren 80/90. Zeker is dat op de resurgence twee voorname droge valleien aansluiten, waar enkele van de meest bezochte niet toeristisch grotten van ons land in gelegen zijn.
Terug naar de bron. De nooit opdrogende bron heeft ons koppijn bezorgd, want bij momenten lijkt er geen water uit te stromen. Uit recente foto’s hebben we kunnen afleiden dat het niveau van de Maas, en bijgevolg van de bron, want die staan in verbinding met elkaar onder de spoorweg door, niet constant is. De oorzaak daarvan moet verder stroomaf op de Maas gezocht worden aan het sluizencomplex. De rivier van Chauvaux is uiteraard niet opgewassen tegen de machtige Maas.
Duikgeschiedenis:
In 1962 duikt Lucienne Golenvaux tot voorbij de ingangsversmalling met een monofles na het gebruik van een verwoestende petard.
In 1984 duikt Serge Cuvelier ongeveer 40 à 50m ver tot aan een splitsing/versmalling. De literatuur is onduidelijk over de afstand.
1990: Dirk Roelandt slaagt er net niet in de bron met de grot te verbinden, maar maakt wel de meest recente topo.
Na desob van de ingangsversmalling begin 2018 kon er een veilige verkenning gedaan worden van de collecteur. Gemiddeld heeft deze tunnel een diameter van 1.5m en het zicht kan er oplopen tot 2m. Duiken vanuit de Grotte de Chauvaux was ook een optie, maar vergt toch iets meer engagement (er is zicht op water). Die tweede optie was nodig om de verbinding te maken van de bron naar het venster in de grot, want van onderuit zit het venster goed verstopt.
In totaal ligt er nu 34m lijn in de bron, inclusief de opstijg naar het venster. De eerste 8m tot voorbij de versmalling werd uitgerust met een speleotouw. Hoe Cuvelier indertijd ooit aan 40 a 50m is gekomen is mij een raadsel, want het nu bereikte eindpunt lijkt sterk op wat Serge beschreven heeft: ‘ splitsing van twee smalle doorgangen’. Het eindpunt is onstabiel, maar werkbaar, wordt dus vervolgd. Momenteel meet het systeem Chauvaux op papier 277m inclusief de bron, uitgaande van 50m ontwikkeling onder water. We weten nu dat dit herleid is tot 34m, dus is de grot nog 261m? Dat er soms nogal uiteenlopende cijfers verspreid worden blijkt ook uit volgend voorbeeld: de afstand in vogelvlucht van de Trou de l’Eglise en de Resugence de Chauvaux varieert van 800 tot 1750m. Ik kom uit op 1250m.
Wil je een bezoekje brengen aan de bron mag je vooral niet over de sporen lopen! Dus langs de Maas wandelen en daarna de spoorweg over steken is uiteraard verboden! Hoe kom je er dan wel: Tussen de spoorweg en de baan van Lustin naar Godinne, de Corniche genaamt is er een aangenaam wandelpad dat uit komt aan de grot. Dat pad start op een kleine 100m van de tunnel onder de spoorweg. In principe kunnen daar ook enkele wagens staan.
S.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten