De Cuve, een project dat we in 2019 gestart zijn samen met enkele Franse speleoduikers, was onterecht ietwat op de achtergrond verdwenen.
Voorbije winter was er een boom in de plas gevallen. Ondertussen is die door de gemeente vakkundig verwijderd. De Franse collega’s wisten te vertellen dat de ingang er gelukkig niet onder geleden had. Het signaal voor ons om zelf ook eens een kijkje te gaan nemen. De omstandigheden, lees het zicht onder water belooft goed te zijn. Ook de afstand samen met de brandstoprijzen spelen hier natuurlijk een rol. Weinig neerslag afgelopen weken in combinatie met de voorspelling van een bijna zomers weekend voor eind oktober gaven het startschot.
De eerste dag werd de ingangszone herzien. Een lijn vertrekt nu van het oppervlak, gaat over in een speleotouw door de ingang en smalste zone van de grot. Waar mogelijk werd de ingang ruimer/veiliger gemaakt.
De rest van de dag neem ik tijd om enkele pertes in detail te bekijken. Eén daarvan houdt me al een tijdje bezig. Het is een smal tunneltje waar ik voorlopig geen eindpunt, of een plaats heb kunnen bereiken om te draaien. Het is er claustrofobisch. Ik kruip er nu een 20 tal meter ver in. Er is duidelijk luchtstroom naar binnen. Daarna achteruit terug. Liefhebbers kunnen zich melden!?
Ondertussen vliegen er honderden en honderden kraanvogels over richting Afrika. Heerlijk om zien!
Net voor ik in slaap val komt Herman toe. De volgende dag maakt hij een verkenning van de ingangszone en komt met een grote smile boven. We zijn het beiden eens. Dit is een mooie grot!
Mijn beurt. Ik duik naar het einde van de lijn, nu 362m ver. Zwem ook de lus die mogelijk is. Er is heel wat werk aan de lijn. Het is een hele tijd geleden dat er gedoken is in de grot, en de crues kunnen zichtbaar lelijk huishouden. Er zijn verschillende lussen ontstaan in de lijn doordat blokken waar de lijn aan vastzit verschoven zijn. De laatste 70m werd al knutselend en voor het eerst getopografeerd. Het eindpunt, op -6m is nog steeds 2 op 2m en loopt gewoon verder. En dat op een afstand van 362m, geen plaats voor improvisatie. Wordt vervolgd.
We raken aan de praat met de eigenaar van een aanpalend park met vijver. Het komt aan onze oren dat er een bron is in de vijver. Meer is niet nodig om ons te triggeren. We gaan een kijkje nemen en op -3m vinden we een zandfonteintje.
Herman focust zich daarna op de rondgang tot op 170m. Het is ondertussen bijna 3u geleden dat ik gedoken heb. Het zicht is aanvaardbaar maar niet optimaal. Dit is dus geen site om een clubduik te organiseren.
Op zondag hebben we met verschillende mensen afgesproken om te gaan klimmen in Beez. We hangen er verschillende keren 70m touw uit. Fantastisch! De zon doet ons deugd. Hopelijk is dit geen vaarwel tot na de winter.
Stijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten