Grotte de la Sépulture, duik 3

‘Waaraan heb ik deze uitnodiging  te danken’. Dat was m’n eerste reactie na het lezen van een mail over de nieuwe ontdekking  in het Parc van Furfooz. Het zou gaan om een missing link tussen de Puits des Vaux en de GDS. Super interessant dus. Eindpunt gedoken door Michel Pauwels tot op -6m met ‘arrêt par manque de visibilité’.

Eenmaal ter plaatse vraagt Jean Christophe, alias desobeur of ik op de hoogte ben van de situatie…arret par manque de vis zeg ik..nee nee zegt hij: een versmalling in de blubber…Ah zo, geen cadeau dus!

En inderdaad, op diepste punt van een vrij grote poel, kom ik plots voor een opening  van 20 op 150cm waar vers, helder water uit komt. Ik probeer wat te graven in blubber die je nog het best kan vergelijken met pudding. Bij een poging om me door de opening te wringen, verdwijn ik volledig in de smurrie. Het voelt gewoon niet lekker om door te duwen in die klevende substantie waar je geen houvast in hebt, maar anderzijds lonkt het vervolg wel. Het is uiteindelijk maar een korte scherpe rand aan het plafond die de passage bemoeilijkt. Na het weghakken van de grootste weerhaken aan de ‘baillonnette’ hou ik het voor bekeken.

Hoe pakken we zoiets aan…Ik beloof de ontdekkers van de grot terug te komen met nieuwe middelen, wanneer het waterpeil in de grot wat hoger is.

Toen plots een filmpje de revue passeerde van een home made air lift dacht ik: dat is het.

Simpel en compact, zo hebben we het graag. Lucht persen en verdelen over een sectie buis, niet te ver van de mond, bellen stijgen en er ontstaat een zuigeffect aan de mond. Uit sympathie wordt het slijk dan meegenomen met de lucht die alsmaar meer uitzet. Veel tijd voor tests hadden we niet dus hop, met het prototype de Sepulture in.

Ik heb een put gezogen, maar spectaculair kunnen we die niet noemen. Zo zorgt de afvoer, bestaande uit een brandweerslang voor te veel weerstand. De lucht kan zo niet voldoende uitzetten, en de duiker ondervindt teveel trekkracht. Ander pijnpuntje is dat de bediening van de luchttoevoer niet op de zuigmond zit. De toevoer regelen aan de duikfles, die ergens rondslingert op de bodem van een troebel bassin is niet optimaal. Fijn regelen is nodig voor de zuigkracht, maar ook voor de veiligheid van de duiker, want die zou wel eens gelanceerd kunnen worden richting oppervlak , als die niet tijdig uitgezet kan worden.

We moeten dus nog een beetje verder borduren aan het project, maar ik hoop die sifon ooit veilig te kunnen verkennen. Om een volgende duik alvast goed in te zetten is er een speleotouw gelegd tot aan de versmalling.

Ondertussen aan de overkant van Lesse zijn de onderwatertunnels van de Galerie Des Sources verkend en goedgekeurd door Tom en Herman.

Zondag Chauvaux dag: dezelfde twee funduikers mochten het splinternieuwe parcours in de bron verkennen. Sherpa’s van dienst: Raf en Stijn. Tom slaagde erin het eindpunt te bereiken en kon meteen aan de slag. Alles wat los lag kreeg een nieuwe vaste plaats. Wordt vervolgd!

Na een spoelduik in de Carriere  St Laurent (Bauche) werd het vroege lenteweekend afgesloten.

S.