woensdag 30 november 2011

Sometimes you win, sometimes you lose...

Geert en Stijn hebben zaterdag verder gegraven in de gang die we de Boyau sans Truffe hebben gedoopt. Truffels hebben we niet gevonden en voorlopig ook geen vervolg. De tunnel is ondertussen 7m lang en er zijn stokageproblemen opgedoken. Het eind van de tunnel verbergt nog steeds respectabele afmetingen, alleen is de opening herleid tot enkele centimeter. Naar mijn gevoel is er nog steeds een luchtcirculatie, herzien. De buitentemperatuur die dag was ongeveer gelijk met de grottemperatuur en misschien dat er uitsluitsel komt met grotere verschillen.
Er werd die dag afgesloten met de heraanleg van het equipement boven de lac van Echo Beach. In principe volstaat nu enkel een gordel en leeflijn voor de rondgang aan de samenvloeiing.

Zondag hebben we versterking gekregen van Kris. In de Salle 2000 hebben we tot nu toe twee opties. Eén daarvan, de Boyau staat voorlopig op hold. In de andere buis werd welliswaar een doorbraak gemaakt in een mini ruimte met daarin een uit te graven versmalling. Daarachter opnieuw een mini ruimte. In feite zijn we blokje om geraakt onder de zaal 2000. De vreugdekreten bleven niet duren want al snel was het allemaal niet zo duidelijk meer. Er is nog een opening met luchtcirculatie, maar het magische zwart werd niet gespot.

Tijdens het afdruipen werd nog een wanhoopspoging gedaan in wat we de leeuwenkuil heten. Deze zinkput in de Champagne-gang zit boven de rivier. Berekeningen geven aan dat en minimum 6kubiek erg vettige klei moet worden uitgespit voor een doorbraak. Het stokpaardje van Geert werd al snel een kwelling en we kozen het hazepad.
In de leeuwenkuil
Met iets teveel vraagtekens en geen concreet plan voor een volgende ronde zijn we huiswaarts vertrokken. Hopelijk zal de wind ons in de toekomst de weg wijzen.
Al bij al mogen we dik tevreden zijn met opnieuw 10 sportieve meter erbij in de grot.

Stijn

1 opmerking:

Rudi zei

Wacht maar eens wanneer het echt koud wordt...dan zal het overal wel blazen.