De Doorsteek !!!

In het boek ‘La Magne Souterraine’ staat te lezen dat de doorsteek van de Bellevaux naar Croisiers met 812m de 5e langste is van ons land (nu de 6e na de verbinding Manants-St.Anne hé). Maar we moeten eerlijk zijn, een doorsteek is nog niet gedaan. Sterker nog, de duiklijnen zijn nog niet verbonden. Als ons topowerk enigszins correct is uitgevoerd, zou de verbinding er wel moeten zijn.

Eén van de spelbrekers in de exploratie is de luchtkwaliteit. De lucht post sifon is namelijk erg onbetrouwbaar. Er is altijd minder zuurstof, terwijl het koolzuurgas niet in verhouding lijkt te stijgen. Is er meer stikstof in de plaats gekomen? Een grondige analyse lijkt ons erg nuttig.

Om die luchtkwaliteit te verbeteren is er recent een buis geplaatst doorheen de eerste sifon van de Bellevaux BelS1, een experiment eigenlijk. Is een buis van 25 m lang en 5 cm diameter in staat om een groot volume lucht te verversen waar er slechts 14% zuurstof in aanwezig is? Met dergelijk percentage zuurstof is het onverantwoord om grote inspanningen te doen. Een portage naar de BelS2 met duikspullen is uitgesloten.

Nicky Kuypers, die ook actief is in het systeem, heeft na de plaatsing van de buis verschillende metingen gedaan. Bij de laatste meting kwam hij op 17% O2 halverwege de post sifon, experiment geslaagd! De buis heeft er na ongeveer 4 maand voor gezorgd dat de lucht nu adembaar is.

De puzzelstukken vallen dus in elkaar, tijd om de lijnen aan elkaar te knopen, en eventueel een doorsteek te overwegen. Zaterdag 22 maart was het dan zover, een sterk team was op de afspraak.

Het duikers dreamteam (foto Patrice)

De aanpak: drie duikers via de Bellevaux, één steekt door, en wordt opgewacht door een vierde duiker in de Croisiers. De duiker in de Croisiers is tevens verantwoordelijk voor het plaatsen van de barrages om het water op te houden / te verhogen. Aan beide zijden is de lucht geanalyseerd. Voor zuurstof is dat momenteel een geruststellende 18%, en voor CO2: 1,8%.

Als een geoliede machine komt alles op gang, drie duikers passeren de BelS1 en lanceren mij (Stijn) in de BelS2. De duiker verdwijnt in het bruine sop, met de hoop de lijnen aan elkaar te knopen. Helaas, ik kan de lijnpiket, die Seppe in de oever heeft geplant, niet vinden. Mijn eindpunt is dus niet hetzelfde als dat van Seppe! Ik breek een stuk van mijn lijn af op een plek waar je als duiker niet verder kan. In de diepte zie ik een vertrek rond een blok, het zicht verdwijnt en op de tast raak ik voorbij het blok, maar ik kan geen evident vervolg voelen. Aangezien we 15 minuten wachttijd hebben afgesproken met de dragers beslis ik hen eerst op de hoogte te brengen dat het waarschijnlijk niet voor vandaag zal zijn. Ik pas vervolgens m’n duikset en de verse lijn aan om een tweede poging te doen. Het enige evidente vervolg is langs het blok. Bij de tweede poging kan ik ruimte voelen aan het plafond, de gang lijkt te stijgen en ik kan deze probleemloos volgen tot in een ruime klok, met piket in de oever! Het is de duiklijn die vanuit de diepe Croisiers sifon S5bis door Seppe werd geplaatst. De verbinding is een feit! Ik knoop de lijnen aaneen en keer terug om het goede nieuws te melden. Op het diepste punt van de minder evidente passage probeer ik nieuwe lijn zo goed als mogelijk te verankeren. De nieuwe sifon is 15 m lang en -5 m diep. Na het brengen van het heugelijke nieuws, en het controleren van de drukken op m’n flessen, beslis ik om de doorsteek een kans te geven. We hebben er gelukkig voor gekozen om grote flessen te voorzien, er is dus marge.

Tijdens de doorsteek ben ik erg onder de indruk van de diepe sifon en ik zwem verder van de ene naar de andere sifon. In de ‘koude’ rivier heb ik aangenaam zicht. In detail kan ik de concreties aanschouwen die het wateroppervlak doorklieven in de S3bis, en aan de samenvloeiing met de ‘warme’ rivier merk ik een vreemde aanslag op de wanden. Het lijkt wel een cultuur die daar ontstaan is op de overgang van de twee verschillende wateren!? Voer voor een analyse? Het vervolg van de duik gaat door compactere tunneltjes met ronduit uitstekend zicht, en een voelbaar aangenamere temperatuur. In de verte zie ik plots licht, en niet alleen Randy is blij dat ik er verschijn, hij heeft er ruim 1u in stilte doorgebracht zonder te weten wat er in de rivier gaande was.

Stroomafwaarts Salle des Castors (foto Stijn)

We transporteren de spullen over de blokken van de Salle des Castors, en eindigen de dag met het nemen van enkele foto’s in de zaal stoomafwaarts, het zijn mooie volumes en je ziet er de rivier in al z’n glorie.

De voor iedereen verschillende opdrachten blenden perfect in elkaar, en niet veel later zitten we gezellig, bovenop de berg, aan de apres speleo.

Heel erg bedankt aan iedereen om dit mee te helpen realiseren!! We hebben er een prachtige duikdoorsteek bij!!

Opgelet, enkele aandachtspunten voor een geslaagde doosteek zijn: 

- Gezonde lucht in de post sifons Bellevaux en Croisiers. In het duikgedeelte is het uit den boze om van je duikapparaat te gaan. De vele klokken bevatten onbetrouwbare, en zelf dodelijke lucht. De buis in de Bellevaux werd nu gepurgeerd, dit dient onderhouden te worden. Meten is weten!

- De duiklijnen zijn nu betrouwbaar, helaas zijn ze dat niet voor de eeuwigheid.

- Om het jezelf gemakkelijk te maken is het aangewezen om het waterniveau te verhogen aan de kant van Croisiers, 20 cm meer water is noodzakelijk om te zwemmen i.p.v. te ploeteren als een zeehond. 

- Ik heb nu ongeveer 3000 liter lucht verbruikt. Met 2x7L 300 bar zou dat betekenen dat je met 80 bar per fles eindigt om deze doorsteek te doen. Nipt!

Stijn