maandag 14 februari 2022

Eén stapje achteruit en 2 stapjes naar voor

Zaterdagmorgen, parking Nasproue: Ik (Randy) ben vroeg van de partij. Het landschap ligt er wit, koud en verlaten bij, het heeft goed gevroren deze nacht. Het ochtendgloren ontwaakt een mooie lentedag, en ondertussen is het team compleet. We zijn deze maal met 3 duikers. Het klikt al vanaf de eerste minuut, wanneer we Seppe in ons team verwelkomen.

We hebben veel werk dit weekend, dus we gaan aan de slag. De eerste dag staan een meting aan de S6, recuperatie van het materiaal aan de S7 en een kleine verkenning stroomafwaarts van de zogenaamde S2 op het programma. We maken ons klaar en trekken richting het dorp, waar we sinds de overstromingen mogen gebruik maken van het terrein van een afvaldepot om de Vesder te bereiken. Vanaf hier moeten we enkel de rivier oversteken naar de tunnel in de spoorwegmuur die toegang geeft tot de Croisiers grot.

Het rivierwater is ijskoud, maar het water dat uit de tunnel stroomt voelt heerlijk warm. We maken ons klaar en weg zijn we. Seppe op kop, zodat hij voor de eerste keer wat kan genieten van het zicht, en een impressie heeft van de S1. We passeren vlot het blokkenstort en sleuren ons kapot in de shunt richting S3 (nu S4). Een 100-tal meter kruipen in te lage passages met 2 duikflessen en een speleozak achter je aan is moordend, zelfs voor de meest-getrainde onder ons kost het zweet en tranen.

Even uitrusten aan de S4 om op adem te komen. Ik doe een korte verkenning stroomafwaarts in de ‘S2’ (nu S3). Voor de juli-waterbom was het onmogelijk om hier te passeren, door een dikke laag blubber in combinatie met een lage passage. De overstroming heeft de grot goed gespoeld, waardoor veel slijkdepots zijn verdwenen, of zich hebben verplaatst. Dit is ook hier het geval, waardoor ik makkelijk kan passeren. Ik passeer de lage passage terwijl ik nieuwe lijn leg, en merk dat het direct terug naar boven gaat, dit blijkt slechts een korte sifon te zijn die uitkomt in een ruime tunnel die terug sifoneert na een paar meter. Enthousiast keer ik terug, dit was mijn eerste duikpremière, en ook al betreft het slechts een paar meter, trots doe ik mijn verhaal. 

Daarna beslissen we om eerst de meting aan de S6 te doen. We passeren makkelijk tot aan de klok in de S6. Ik neem hier plaats met een arva meettoestel terwijl Stijn zich begeeft naar de versmalling/rotsboog in de S6. Deze passage heeft ons in het verleden al moeilijkheden bezorgt waardoor we een shunt aan het graven zijn tussen de klok in de S6 en postsifon S6. Met de geplande meting willen we de afstand bepalen, hoe ver nog te graven. Na een paar minuten komt Stijn terug: er is geen passeren aan. Waar op andere plaatsen het effect van de overstromingen gunstig is geweest, hebben we hier minder geluk. Een dik pak modder bij de rotsboog maakt de passage onmogelijk. We beslissen dan maar om verder te graven in de klok. Afwisselend, en hard zwoegend slagen we erin om opnieuw een meter op te schuiven in de goede richting.

Daarna keren we terug naar de S3, waar Stijn nog wat nieuwe lijn legt. Hij passeert er 3 sifons en bereikt er de lang verwachtte samenvloeiing afkomstig uit de Bellevaux grot! Seppe profiteert van het moment en gaat snel ook even op verkenning. Ja, dat beloofd een leuke dag te worden voor jullie morgen zegt hij wanneer hij glunderend boven komt. Het zit erop voor vandaag, moe maar voldaan keren we terug. We reflecteren nog even op de dag in de warme mobilhome, waar we onszelf voorzien van een hapje en een drankje. Jammer genoeg moeten we afscheid nemen van Seppe, die ons enkel de zaterdag kon vergezellen.

Zondagmorgen zijn ook Geert, Patrice en Charlotte van de partij. Met hun team gaan ze verder graven aan een shunt in de Cure-Dents.

De planning voor de duikers was ‘glijdend’ en vooral afhankelijk van het resultaat zaterdag: enthousiast trekken de duikers terug naar de Croisiers, we zijn namelijk benieuwd naar wat de S2 nog voor ons in petto heeft.

We duiken door de S1, zwemmen naar de Salle Des Castors en dragen ons materiaal over het blokkenstort naar de S2. Deze sifon is  45m ver verkend tot wanneer het te laag werd. We vermoeden dat de veranderingen ook hier eerder positief van aard zullen zijn.  Stijn duikt, en gaat een poging doen om de S4 te bereiken. Zelf kruip ik door de beruchte laminoir om hopelijk Stijn op te wachten aan de S4. Zelfs zonder een caravaan aan duikgerief achter me aan merk ik hoe lastig deze is. Onderweg maak ik wat beelden terwijl ik uitrust en wacht daarna geduldig aan de S4.

Een 40-tal minuten later komt Stijn aan bij de S4 met meer dan goed nieuws: Er ligt nu 120m lijn, in een gang die ongeveer 135m lang is. In totaal zijn er 7 sifons, terwijl de intersifons gemakkelijk overgezwommen kunnen worden. Uit eerdere ervaring gaan we ervan uit dat de klokken niet adembaar zijn. Om daarover zekerheid te hebben zijn we van plan een multigasmeter aan te schaffen. Enkele ademteugen van het verkeerde gas kunnen namelijk fataal zijn. Naast het wegvallen van de portage in de laminoir, wat we ten zeerste appreciëren, is de toevoer van koud en groenig water vanuit de Bellevaux waarschijnlijk wel het grootste nieuws. Deze op het eerste gezicht ondiepe sifon en laat zich vermoedelijk vlot passeren….

Alvast een schematische voorstelling van het syteem, zoals het nu is. Daarbij hebben we de nummering van de sifons herzien. Achtereenvolgende sifons, waar de lijn meestal boven water verder loopt zien we als één sifon, maar we voorzien wel een tweede nummer. Bvb; 1.1, 1.2, enz. In de rivier richting Bellevaux zullen we in de toekomst spreken van 3.1 Bis, enz… Momenteel zijn er los van elkaar al 23 sifons gedoken in dit systeem!


Ook ik duik even het nieuwe traject heen en terug, en ben aangenaam verrast.

We keren terug en ontmoeten het ander team nog even op de parking. Zij hebben de shunt verder kunnen vrijmaken, en zijn daarbij herschapen als slijkduivels. De allersmalsten kunnen reeds passeren, maar voor het gros is er nog wat werk aan. Na nog even na te genieten ruimen we op en gaan we huiswaarts. Moe maar voldaan…


Waar we even hebben moeten terugschakelen zitten we nu weer 2 versnellingen hoger. Een nieuwe Croisiers episode is aangebroken…

Hier de link naar een filmpje van deze exploratie FILM.

2 opmerkingen:

Jos Beyens zei

Knap werk allemaal! Dan heeft de mega crue toch nog voordelen gehad.
En een mooi geschreven verslag!

Jos

Dirk Deroo zei

Prima verslag, nieuw talent bij Cascade?
En de slijkduivels mogen er ook zijn.