Voor het eerst sinds lang trokken we zondag 13 maart opnieuw naar de Fosse Sinsin. Deze grot op het Massief van Boine in Han-sur-Lesse ligt tussen de Réseau Sud en de Grotte de Père Noël en biedt dus heel wat potentieel. Ze is niet uitgespoeld door stromend water, maar is gevormd door tektonische krachten. Twee rotslagen zijn er als het ware uit elkaar gescheurd. Het gevolg is dat dit niet de meest stabiele grot is. Zo proberen we momenteel op -25 meter diepte de tocht te volgen in een blokkenstort. Eenvoudig is het niet en dat heeft de voorbije jaren gevreten aan onze motivatie. We waren dan ook bijzonder blij toen Marcel Dikstra en Jos Burgers van de Cave Survey Group van Speleo Nederland aanboden om mee te helpen met de exploratie. Hun meest recente project om de Grotte du Pré au Tonneau te topograferen is afgewerkt en de groep zocht een nieuwe uitdaging in de buurt van Rochefort. Met vier personen (Jos, Marcel, Christel Vandenberghe en Kris Carlier) daalden we daarom nog eens de Fosse Sinsin af.
Na zijn laatste bezoek had Stijn Schaballie op -25 meter diepte een mooi kamertje tussen de blokken achtergelaten. De rechterkant lijkt een vaste wand; de linkerkant is een twijfelachtige muur van losse stenen en klei. Het plafond wordt gevormd door een rotsblok ter grootte van een wasmachine, die gestut wordt door een stenen pijler. Stijn had die pijler bij zijn laatste bezoek verstevigd met wat cement. Het vervolg lijkt een donker gaatje recht vooruit. Jammer genoeg voelen we er geen tocht. Als Kris in de richting van het vermeende vervolg begint te graven, verschijnt in de bodem plots een gaatje waar wel tocht uit komt. Het gaatje laat zich bovendien vlug uitgraven en al gauw ontstaat in de bodem een trechter.
We zien echter een gevaar opdoemen. We gingen er van uit dat de stenen pijler die het loodzware rotsblok in het plafond draagt zelf stevig gefundeerd is. Maar de hele janboel rust gewoon op losse brol. Onze graafwerken hebben de stenen pijler al een stuk ondergraven. Hoe dieper we graven, hoe onstabieler alles opnieuw zal worden. Met z'n vieren nemen we de tijd om de situatie te evalueren, maar voorlopig zien we geen oplossing. Omdat het al wat later in de namiddag wordt, besluiten we weer naar buiten te gaan. Dit probleem moeten we even laten bezinken. Tijd brengt raad.
Kris.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten