Rendez-vous de l'Explo 2016

Niet te vergeten, binnenkort is er weer een

Rendez-vous de l'Explo 2016

zie:
https://sites.google.com/site/comexcommissionexploration/rdv-explo/rdv-explo-2016

Verandering van spijs...

 In de Echo de l'Egout van 2000 staat een verslag van de Résurgence du Tahaux met finaal een uitnodiging voor al wie zin heeft om te komen helpen. Na enig mailverkeer met daarin ook een beschrijving van het eindpunt zijn we 'full ops' vertrokken richting Tahaux. Klaar om te boren en te werken onder water staan we op de afgesproken plek. Ik had me die dag eerlijk gezegd net iets anders voorgesteld: Bij het verkennen van de grot werd snel duidelijk dat duiken in de eindsifon niet voor vandaag zou zijn. Na een check van het plafond net voor de sifon viel prompt een blok voor m'n neus die de hele passage versperde.

Het indrukwekkend aantal speleotoeristen heeft de dag verder mooi ingevuld met tal van interessante karstsitebezoeken in de omgeving.

Aan de bron van Tahaux

 Op de todo lijst van de explogroep van Cascade stond natuurlijk nog iets te blinken in de regio.
Wij naar Walzin.

Enkele weken terug is er een snorkelsessie aan vooraf gegaan op zoek naar de sifon in de Lesse, in een porche net onder het kasteel. In de CWEPPS staat te lezen dat er een sifon zou zitten die een 40 tal meter lang, en een 24 tal meter diep is. Er gaat zelfs een hypothese de ronde dat het zou kunnen gaan om een derde meanderafsnijding van het systeem van Furfooz. Echter heeft er nog nooit een kleurproef plaatsgevonden om dat te bewijzen. Tijdens het snorkelen leek het of ik het vertrek van de sifon had gevonden, al ontbrak er helder grotwater, maar misschien werd dat dieper wel zichtbaar want de Lesse stond in een lichte crue. Eenmaal aan het duiken kon ik tal van holtes vinden in de porche en in de omtrek, maar van een sifon of een résurgence was er geen sprake.

Mysterie! Heb ik geen ogen in m'n kop of hebben we te maken met fantasie?! Is er iemand die kan duiden?

 Na een inspirerend avondmaal ten huize Bibiche zijn we de volgende dag vertrokken naar Tahaux, met net iets minder entourage.

De clan van SCAIP heeft ons de toestemming gegeven om verder te werken in de bron, waarvoor dank! (de bron is afgesloten en onder beheer van SCAIP)
Geert en ik zijn gestart met het hele parcours in detail te bekijken om accidenten te vermijden. Eenmaal voorbij het lastig blok van de dag voorheen, bleek de sifon best pittig. Een smalle spleet verdwijnt in de diepte. Duiken lijkt me geen prioriteit gezien de opties boven water. We hebben dan ook het werk verder gezet dat de SCAIP's in de tijd hebben ingezet. Voorbij de sifon gaat de gang over in een versmalling waarachter stromend water te horen is.

Wij zijn alvast gemotiveerd om in deze aquatische omstandigheden verder te doen!
 S.

FSS the next episode

Onze exploratie in de Fosse Sinsin (Han-sur-Lesse) gaat zo zijn gangetje. Ondertussen werd er 2 weekends lustig verder gewroet aan een ambitieuze desobstructie, met zicht op nog meerdere werksessies...onze motivatie blijft echter hoog. Binnenkort is het weer lente en kunnen we ook onze buitenlandse projecten weer hervatten, dus we hebben veel ondergronds- en onderwater-plezier in het vooruitzicht!

 

Ons exploteam aan de FSS

 Ook een nieuwe grotdetector uitgetest...een warmtebeeldcamera...graaf speelgerief.
Een korte wandeling in het bos leverde snel een warme plek op die je anders niet zal opmerken. Met een beetje wind en de juiste ligging kan je zo de beste plekjes opsporen en kunnen we weeral dromen van nieuwe projecten. We gaan wellicht een selectie moeten maken...
G.

FSS

FSS alias Fosse Sinsin omvat 2 grote dolines op het massief van Boine. Sinds 2013 werken we er op 2 plaatsen en nu publiceren we hier de eerste maal een berichtje omtrent onze werkzaamheden te Han-sur-lesse.
In 2013 leerden we deze site kennen. Aangezien de lokale club verschillende andere werkplaatsen heeft (en dus geen tijd om aan FSS te exploreren), hebben wij vooreerst een oude werf hernomen, de Puits Promethée (PP). Deze werkplaats uit de jaren '60 en '70 omvat een put nabij de rand van de oostelijke doline. Na stabilisatiewerken van deze put en 4 dagen exploratie hebben we deze site reeds opgegeven wegens te onstabiel. Het is ten stelligste af te raden om de put af te dalen, onderin kan elk moment een instorting gebeuren. Om hier verder te werken zijn zware stabilisatiewerken nodig.
We hebben ons werkterrein verlegd naar een 'Abri' met eveneens een sterke luchtstroming. Een spleetje van 10 tot 15cm hebben we er verbreed over een lengte van 10 meter, een werkje van zo'n 15 dagen... Uiteindelijk ontdekten we begin 2015 een penetrabel vervolg...

Dit vervolg blijkt te bestaan uit een complex van putten en horizontale stukken op de limiet van vaste rots en de FSS-doline. De opname van de topo wijst op een ontwikkeling van 200m+ en een diepte van -26m. Een vervolg werd niet direct gevonden, maar een 2-tal plaatsen met opnieuw een felle luchtstroming krijgen onze aandacht. We zijn er nu 30 dagen actief, en de werken gaan door ... 

Waarom heeft deze site nu onze bijzondere aandacht? De Grotte FSS ligt nabij het Réseau Sud van de Grot van Han, en richting Père Noël grot, dus in de nabijheid van de grootste grotvolumes in België...
Ter info: De grot is eigendom van de SA des Grottes de Han en is afgesloten.

Geert

De Puits des Machines à Laver in de Grotte FSS

De toegangsput van de PP

De scubadocter...

Samen met een duiker van SC Avalon kregen we de kans om ons OW desobset te perfectioneren. Wat oorspronkelijk op een formaliteit leek heeft ons toch het volledig weekend in de ban gehouden. Zo hebben we meer dan voldoende ervaring kunnen op doen in het harder gesteente. Het resultaat is navenant. Meer info later. Bij deze: Indien je explo onder water op een hardnekkig blok stuit:  Call the Scubadocter ;-)!

Een ander project is lopende samen met enkele Nederlanders van o.a. de grotmeetwerkgroep. Zij hebben recent enkele meters kunnen toevoegen in de Hadelin, een perte van de ondergrondse Magne. Een laatste poging in die regionen om de wind te volgen bleek om een rondgang te gaan. Voorlopig einde dus. Op initiatief van Erik werd het over een andere boeg geworpen. Nadat hij de nodige spullen bij elkaar verzameld had hebben we hem gelanceerd in de sifon van de Hadelin. Deze is ooit gedoken door Luc Funcken met einde op -3m op een muur van klei. Ook nu bleek dit het eindpunt te zijn, maar Erik kon toch een venster vinden met daarachter een stijgend vervolg. De bodem bestaat uit bagger en laat zich gemakkelijk uitgraven. Een probleem is het gebrekkige debiet dat alle sediment zou kunnen wegspoelen na het woelen. Na zijn positieve uitstap zijn we volop plannen gaan maken om door middel van waterwerken het debiet te verhogen. We gaan uit van een foutieve topo van de Wuinant en hopen via de sifon van de Hadelin de collecteur te kunnen bereiken.

Op naar een volgende!

het nieuwe explo team

Verder doen

“Verder doen” was het onderwerp van een mailtje dat kort na het geslaagde Halloween-exploweekend in Signy werd verstuurd. Na dit super leuke en vruchtbare weekend was de lokroep van het diepblauwe water in de toegangsholte die we in de Gibergeon hadden vrijgemaakt, te groot. Op zo een momenten krijgt de ontdekkingsreiziger, de explorateur in je de bovenhand. De drang naar het onbekende, nieuw en maagdelijk OW terrein.

Veel over en weer gemail was niet nodig om  maandag 9 november, in de herfstvakantie, vast te leggen. Het strijdplan was eenvoudig: duik in de Vaux met de bedoeling de tunnel en postsifon op foto en video vast te leggen. Daarna het beulenwerk: de toegang in de Gibergeon verder open te maken zodat kan worden ingeschat hoe gemakkelijk de OW sectie zal kunnen worden bedoken.

De wagens volgestopt met duikgerief, zoveel mogelijk duikflessen en onontbeerlijk natuurlijk het OW boormateriaal. Afspraak om 7u aan de luchthaven in Wevelgem zodat we konden samen rijden. Stijn besloot het zekere voor het onzekere te nemen en was al om 6u30 aanwezig. Een kleine miscalculatie van de wiskundige verhouding tussen afstand en gemiddelde snelheid. Enfin niet erg, het was wel dan maandag maar toch ook vakantie J.

Alhoewel het inderdaad vakantie was, bleken al de wegeniswerken en de daar aangekoppelde files toch langzamerhand de krijtlijnen uit te tekenen van wat die maandag nog allemaal te verwachten viel. Kwestie van de reisweg  wat aangenamer te maken werd halverwege een kleine verkenningstussenstop gehouden in Franstalig België.

Na nog meer wegeniswerken in Frankrijk bereikten we de Vaux toch nog op een redelijk uur. Het weer was uitermate zacht en zelfs de zon was van de partij. Het had de voorbije week absoluut niet veel geregend dus de verwachtingen voor de Vaux waren hoog. Echter die 2-3 mm regenval waren blijkbaar voldoende geweest om de zichtbaar in de Vaux tot bijna 0 te reduceren. Vermits fotografie en filmen hier op de agenda stonden werd de duik afgeblazen. Damned.

Niet getreurd, dat betekende dat we “meer” tijd hadden om de Gibergeon verder aan te pakken. Dus met hervonden moed op naar Signy. Zoals gewoonlijk was het er aan de poel heel rustig en was er plaats genoeg om dicht te parkeren. Nu en dan de gebruikelijke en intussen min of meer gekende passanten : “ aaa vous êtez de retour”.

Karel zou eerst duiken. Alle materiaal aan de waterkant klaargelegd, intussen in droogpak gereed om er aan te beginnen. Stijn maakte de OW booropstelling klaar en vroeg terloops: “waar ligt de boormachine ergens?”. “die ligt in de blauwe ton.”. “in die lege blauwe ton?”. Toen werd het opeens stil in het al zo rustige Signy. Een korte uitkamsessie bevestigde ons donkerbruin vermoeden. De boormachine bleek nog thuis bij Karel te liggen. Op zulke momenten kun je door de grond zakken, alhoewel dit hier in de Gibergeon nog zo slecht niet zou geweest zijn.

De optie om onverrichter zake terug naar huis te keren was out of the question. Failure is not an option. Dan maar in droogpak naar het nabije tankstation gaan vragen of ze geen pneumatische boormachine hadden. Uiteraard niet, maar blijkbaar was er een doe-het-zelf zaak in de buurt. Korte pijn: alles opruimen en er naartoe rijden. Als bij wonder werd de zaak vlot gevonden en in tegenstelling tot we hadden verwacht bleek dit een heel grote zaak te zijn met een serieus aanbod aan materiaal. En ja, dus ook pneumatische boormachines. Keuze werd rap gemaakt, plus nog een extra steenboor.

Poging 2. Een 3tal grote stenen moesten nog verwijderd worden van voor de spleet. De “high tech” steenboren met 4 snijkanten bleken toch niet zo goed te werken als werd gedacht. De klassieke boren met 2 of 3 snijkanten zijn eigenlijk de beste. Een aantal kleinere gaten werden geboord,... echter zonder succes. Grrrrrr

Dan maar teruggegrepen naar het betere gerief dat we ook het weekend ervoor hadden gebruikt. Met terug super resultaat. De grote blokken bleken nu handelbare stukken te zijn geworden. De toegang tot de Gibergeon is intussen een grote ruimte geworden opgedeeld in 2 kamers. Er kan nu echt al rond bewogen worden in de ruimtes en dit maakt de werkzaamheden er heel wat gemakkelijker op. Stijn had ook een grote sleepbak gemaakt en deze bleek heel nuttig. Als final touch werd er met 2 man, Stijn binnenin en Karel net buiten, terug heel wat kilo’s steenpuin geruimd.

De spleet komt bijna vrij te liggen, echter wegens de opgestapelde pech konden we deze niet volledig veilig maken. Er ligt nog een grote steen in de weg die constant naar beneden glijdt  op een lichte helling van kleine blokken. Ook is er tijdens de werkzaamheden een grote platte steen deels in de spleet gegleden.

De winter komt eraan en duiken zal er de komende maanden vermoedelijk niet inzitten. Dit is een goede zaak. Go with the flow en laat de stroming nu maar zijn werk doen en al de rommel uit de spleet blazen zodat we begin volgend jaar kunnen beginnen aan het echte werk: effectief duiken in de resurgence.

Stay tuned.

K.

3x Gibergeon

In kilos is het vast indrukwekkend wat de voorbije drie dagen uit de bron werd gesleurd. Er is dan ook onafgebroken gedoken met een totaal van ongeveer 14u onder water. Een waterrat alleen staat natuurlijk nergens, duiksteun kwam er van familie en vrienden onder de vorm van flessen vullen en het verzorgen van buikvulling. Een geweldig weekend met een prachtig resultaat!

Wat vooraf ging:
-belachelijk veel gezeul onder water met een kleine grot als resultaat.
-einde op twee versmallingen en verschillende te grote blokken...
-een zoektocht naar een manier om compact te kunnen boren onder water.

De grens tussen victorie en fail bleek ook deze keer erg dicht bij elkaar te liggen. Ineens kwam dan toch de gepaste boor op het perslucht boorset tevoorschijn. Naast de klassieke desobmethode (iets voor de kenners) werd ook gebruik gemaakt van wiggen. Dit bleek vrij handig te zijn om de kleinere blokken te bewerken, met als voordeel dat je een pak minder diep hoeft te boren.
Wat is nu het resultaat: We hebben opnieuw zicht op de tweede versmalling in de vorm van een dalende spleet. Enkele meter dieper gaat die spleet open een maakt plaats voor een blauw gat. Geen bodem te bespeuren...  Dromen staat vrij.

Tussendoor hebben we ook tijd gemaakt om een interessante perte in de buurt, met zeer onstabiele nijgingen, opnieuw wat vorm te geven. Wellicht zullen dit niet de laatste stabiliteitswerken zijn. Het is nog iets te vroeg om de grot volledig uit te vlooien aangezien de doorgang opnieuw onherkenbaar is. Zeker is dat er steeds een aanmoedigende tocht staat.

wordt vervolgd!

Stijn