Weekend vol afwisseling

Voor zaterdagvoormiddag had Geert een presentatie voorbereid om op de Journées de spéléologie scientifique ten berde te bengen. Nadat iedereen weer op de hoogte is gebracht van de laatste nieuwtjes in de FAO werd de lokroep naar de grotten ons te groot. We zijn samen met Rudi d'Hoore van de groep La Corde op stap gegaan in de buurt van Furfooz. Zijn achtertuin zo ongeveer.
In totaal werden 5 grotjes aangedaan in een prachtig kader, 3 daarvan zijn werven van hen. De grootste grot die dag was de Puits de Vaux waar we zo goed als alle passages hebben verkend. Fijne grot.

Zondag rondleiding met opdracht in de FAO.

Geert heeft over de hele grot temperaturen genomen van de wanden. Benieuwd of we daar wijzer van worden. Bezoekers voor mijn eerste rondleiding waren onze vrienden van La Corde: Rudi, JC, Yves, en graafmachine Bibiche. Iedereen was dol enthousiast over de droomgalerij.
Voor sommigen waren enkele versmallingen over de limiet. Bijgevolg zijn we opgesplitst. Geert, Stijn en Bibiche hebben nog een duwtje gedaan aan de verbinding Entonnior-EB. (Echo Beach = ondergrondse Lomme, zie ook http://sc-cascade.blogspot.com/2010/10/stress-en-ontspanning.html ).

Dit keer werd aan de kant van de Entonnior gegraven. Resultaat is verbluffend dankzij een kwikke zestiger!
Het beginputje in de zaal was trouwens al wat groter geworden na de crue van 14 november, en dit wellicht door de werken langs de kant van Echo Beach. Het vervolg werd alsmaar duidelijker, maar er kwamen wel een aantal grote stenen roet in het eten gooien. Resultaat is nu een put van 1,6m diep. Het vervolg is echter niet in de verhoopte richting, horizontaal, maar wel schuin naar beneden. Misschiens staan ons dus nog verassingen te wachten wanneer we hier verder graven. Voorlopig kunnen we nog een metertje of 2 verder zien. Nog geen verbinding dus. Wie weet volgende keer.

Bibiche gaf ons ook de raad om van het vaste parcours een 'autostrade' te maken. Niet alleen voor de bezoekers maar vooral om het jezelf zo gemakkelijk mogelijk te maken. Gelijk heeft hij.
Stijn

Over het bezoek kan je ook meer lezen op :
http://speleodinant.blogspot.com/2010/12/la-fosse-aux-ours.html
http://dsobeur.blogspot.com/2010/12/visite-de-la-fosse-aux-ours-rochefort.html

Kaas en topo

Vorige zaterdag organizeerden we onze jaarlijkse kaas- en wijnavond, een initiatief dat beide een gezellig samenzijn en de nodige werkingsbudgetten wat aandikt. We maken van deze gelegenheid ook gebruik om een kleine informatiestand aan te bieden aan de deelnemers.

Tijdens deze editie van de kaasavond werd de eerste versie van de volledige topo van de FAO geafficheerd. Deze 'draft' versie zal dan verder worden uitgewerkt. Voorlopig een puzzel van 8 A3 bladen en de basisversie op grote schaal is 2m lang.

Geert

Grand Crue FAO

We zijn te weten gekomen dat de FAO perfect toegankelijk blijft bij een gemiddelde crue. Had de grot in Vlaanderen gelegen hadden we waarschijnlijk natte voeten gekregen. De rivier mag er dus gerust ruim 10m stijgen zonder voor problemen te zorgen.

We zijn op verschillende plaatsen gaan neuzen en rommelen. Eigenlijk zijn we de laatste potentiele werkplaatsen aan het testen. Een instorting in de Champagne leek onbegonnen werk. Iets wat meestal het geval is met die puinhopen. Die dag zijn we eigenlijk niet veel verder geraakt dan de Champagne.



Van Champagne gesproken. Dirk mocht z'n eerste premiere induiken. Een schouw werd open gemaakt en leverde ruim 10m kruipgang op.

Daarna, voor insiders: het "gat van Melissa" werd ruim genoeg gemaakt voor de dikkerdjes. We konden alleen maar bevestigen wat Melissa al gezien had. Moeilijke werkplaats. Daar juist boven merkte ik een tweede niveau op. Kotter kotter en hop. Jammer dat het niet altijd zo gemakkelijk gaat. Slechts enkele blokken moesten wijken om een kleine 10m te kunnen verkennen. Einde op een geventileerd gat.
Zondag hebben we verder gewerkt op die plaats om te besluiten dat er nog veel werk aan is en eigenlijk de "verkeerde" richting uit nijgt.
Uiteindelijk dan maar de pijlen op een ander gat gericht in de galerij er naast maar dan in de "goede" richting.
Resultaat bleef uit door een falen van het wondermiddel.
Ondertussen had Geert en co de hele grot bezocht met clubleden.
Iedereen had blijkbaar genoten van deze gezonde brok speleo.

Enkele bevindingen:
-Voorlopig is er geen enkele werkplaats waar we voluit voor moeten gaan. Overal twijfels dus. Al blijft het natuurlijk aards moeilijk te beslissen om je ergens volledig op een gat te richten. Behalve van vele uren hard labeur, ben je jammer genoeg nooit zeker van wat de uitkomst zal zijn.
-Er moet een miniscule doorgang zijn van EB naar de Etonnoir. Het water weet die in alle geval zonder problemen te vinden. De zaal was dan ook veranderd
in een klein meertje. Eens zien of we daar de volgende geen luchtstroom kunnen volgen bij het graven.
-De ingang is dankzij iedereen weer volledig in orde. Hopelijk kan het nu voor altijd zo blijven!
-We moeten onze aandacht op het duiken richten.
Stijn

Enkele waarnemingen ivm. de waterstand:
-De Lomme aan de Nou Maulin liep over (zondagochtend), maar stond nog niet vol.
-De Trou de l'egout spoot met kracht water (loopt weg in de Grotte du Tier des Falizes).
-In de FAO stond het water zondagmiddag op 166mASL (boven zeeniveau).
-Laagwater in de FAO is 153mASL, dus het water was 13m gestegen.
-de EB zaal (echo beach, de ondergrondse Lomme) was volledig onder gelopen, ruw geschat een volume van 3000m³!
Geert



Datum: 13-14 nov. 2010
Deelnemers:
Zaterdag: Dirk, Geert, Stijn
Zondag: -Geert, Woody, Chris, John
            -Christel, Steven, Dirk, Stijn

Pille met broches

Enkele jaren terug ontdekte Stijn deze canyon in de ardennen nabij Revin (F). Meer informatie met de ligging en het profiel van de canyon kan je vinden in de Spelerpes 2009-1.

Vrijdag 5 november

Vast equipment aangebracht in de Pille onder de vorm van enkele broches. Deze mini canyon bevat nu eigenlijk alles om de honger te stillen. De bedoeling was ook om de mogelijkheid te bieden "alle" touwtechnieken te kunnen oefenen in een realistisch kader. Er kan gekozen worden om in het water te equiperen maar ook hors-crue met een looplijn. Een tyrolienne behoort ook tot de mogelijkheden.

Er zijn wel weer enkele bomen gevallen in de bedding. Deze zullen bij een volgende wat meer plaats moeten maken.

De batterijen van het boormachien waren sneller leeg dan verwacht. Bijgevolg is het equipement nogal basic. Bij de volgende fase gaan we verdubbelen en afwerken waar nodig. Zoals steeds moet iedere gebruiker zich vergewissen van de staat van het equipement!

De foto's zijn nu met een laag waterdebiet. Hors-crue kan hier echt wel noodzakelijk zijn!

S.

                                     
                                          
                        

                                                    

                                      

Fosse aux Ours

Zondag 24 oktober 2010
Deelnemers: Stijn, Geert, Joël
Speleotocht in FAO.

Na een goedgevulde zaterdag (zie blog La corde), werd het WE vervolledigd met een exploratie in de FAO.
Nu we met 3 zijn hebben we vooreerst de ingang van de grot nog eens onder handen genomen. Er lagen nog een berg stenen en enkele boomrolletjes te veel. Na een uurtje werk ziet dit er nu veel beter uit, maar vooral veiliger.
Achterin het fossiel deel plannen we te werken aan een spleet in het blokkenstort. Voor Joël is het echter de eerste tocht in de FAO en dus wordt er ook wat rondgekeken.
Nabij de douche hebben we al eerder wat blokken verlegd en zicht gekregen op enkele uitnodigende spleten. In een blokkenstort is het altijd weer spannend om te werken en we zijn niet van plan om grote risico's te nemen, dus wordt er uiterst overwogen gedesobstrueerd en gepuzzeld met blokken. Resultaat is een ruim zaaltje onder enkele reuzeblokken, met zicht op een spleet en ruimte, echter in de richting van de zaal en dus verder tussen de blokken. Onze hoop was eerder direct naar beneden te gaan, en tegen de vaste wand te blijven, hieronder verder werken vergt toch nog wat denkwerk... Aangezien de luchtstroming niet overtuigend is zullen we eerst trachten een eind verder te kijken zonder alles open te maken.

Blokken stapelen

Tenslotte nemen we ook nog een aantal overbodige spullen mee uit de ingangszaal en is de zondagnamiddag alweer gepasseerd.

Geert.

Stress en ontspanning

Verslag exploweekend van 9-10 okt

Deelnemers: Geert en Stijn

Zaterdag: Mortier, Duches, Ail
Zondag: FAO

Zaterdag van start gegaan met twee duikjes van 20'. Duik één was in de perte van de Mortier.

Hoogstwaarschijnlijk is dit de eerste duikpoging daar. De laminior versmalt na 13m. Maximale diepte is 2m. Daarna stijgt het opnieuw flink. Het is telkens zoeken naar de breedste passage in de laminior. Goede verankering gevonden voor de lijn tot op het diepste punt 13m ver. Het zicht is dankzij de stroming niet slecht te noemen. Enkele grote vissen hebben voor de nodige animatie gezorgd. Misschien bij een volgende de flessen in een pakketje mee sleuren en ruimte scharten met de voeten in de blubber.

De tweede duik werd gedaan is de overloop van Les Duches. Van zicht onder water was hier geen sprake. Het was ook moeilijk te zeggen of het water nu resurgeerde of verdween. Ongeveer na 5m semi sifon duikt de vrij comfortabele gang steil naar beneden. Na een tweede poging 10m diepte bereikt maar geen versmalling gevonden zoals op het plan. Lijn werd niet achtergelaten. Voor herhaling vatbaar.

Het zijn hoe dan ook spannende momenten voor de duiker maar Geert horende had die meer stress dan ik.

Genoeg dus van dat. Vervolg van de dag was een beetje van de ongewoon warme zon genieten en hier en daar nog een werkje doen.

Zo werd de Trou de l'Ail afgewerkt. In de PrePre werd een balisage aangebracht op twee plaatsen. Bij een rijk versierde doodlopende schouw werd eveneens een bordje aangebracht dat het niet nodig is die te besmeuren. Na de laatste opruiming werd ook het bordje dat we er werken mee genomen.

Zondag één missie in de FAO: graven.

Aan de Echo Beach zijn we aan een gang beginnnen graven in de richting van de Salle de Etonnior. Er is alvast een auditieve verbinding gemaakt. Topo beweert dat er niet meer dan 4,6m tussen de twee topopunten zit. We hebben goed ons best gedaan met 3m comfortabele gang uit te graven. Het moet gezegd worden dat de klei nu een stuk moeilijker graaft deels omdat de gang volledig opgevuld zit. Hopelijk kunnen we bij een volgende sessie ons schup afkuisen. Dit zou ervoor zorgen dat er geen klimmateriaal nodig is om de rivier te kunnen zien. Alles in teken van de bezoekers dus.

S.

Een lang en afwisselend weekend

9-10-11-12 sept

Deelnemers:
9 sept: Stijn
10 sept: Stijn, Dries en Isabel
11 sept: Stijn en Geert
12 sept: Stijn, Dirk, Kris en Geert

Awan is een kleine ondergrondse groeve die ik voor het eerst bezocht. Veel lac, weinig sifon.

Parking voor de ingang en directe toegang tot het water. Luxe dus.

Er zou naar het schijnt een achtergebleven wagonnetje in gestaan hebben dat nu mysterieus verdwenen is....

Nu trokken twee goudvissen alle aandacht naar zich ;-))

Canyoning in de ardennen met een zeer aangename afdaling van de Tolifaz. Vorige keer viel me vooral het vele huisvuil op in de bedding. Op internet heb ik gelezen dat verschillende mensen zich hebben ingezet de beek te zuiveren. Het resultaat mag er echt wezen, Chapeau!

Het canyongevoel werd compleet gemaakt met enkele glijbanen in de Ninglingspo. 

Al blijft het natuurlijk toch altijd uitkijken, lees tasten, of de bassins diep genoeg zijn om je te laten gaan, zo is de waterval van Diane versperd door een boom. Het gelijknamige bad waar vroeger een klein sprongetje gemaakt kon worden is nu volledig opgevuld met stenen.

In de vooravond nog tijd gevonden om een eerste duikpoging te wagen in de perte van de Mortier. Eerdere testen in neopreen en tentstok deden vermoeden dat dit een krappe bedoening is en bijgevolg tijdverlies. Ons materiaal en techniek is ondertussen verbeterd en de eerste onderwatertest is positief bevonden. Volgende keer ziet die sifon een compleet uitgeruste sifonduiker a la anglaise.

FAO Réseau Annexe

Er leek maar geen einde aan te komen maar zaterdag bereikten Geert en Stijn uiteindelijk toch de finishlijn in de FAO, topogewijs wel te verstaan. Er werden nog ongeveer 120 meter opgemeten en mee naar huis genomen. Ik waag me nog niet aan eindcijfers want de grot is nog in volle exploratie. We kunnen wel al zeggen dat een lengte van 1130m ( in de FAO alleen wel te verstaan) een feit is en de diepte op 73m komt. Op naar de twee kilometer!

Verder werden ook twee passages ruimer gemaakt op het parcours.

  

In het Réseau Annexe

Geen woorden maar daden bij Cascade, en om onze zinnen te verzetten (met een trappist bij de hand) zijn we een nieuw graafproject gestart. Na een tiental megabakken bosgrond zijn we tegen een laag van stenen en klei op gebotst. We spreken hier over de Trou B. waar we hopen een missing link te vinden.

Een blaasgat in de Mortier lag al enkele weken geduldig te wachten op meer dan één speleo-graver. Er zijn minimum 3 man nodig om de bakken "vlot" af te voeren. De grot moet een supercrue te verduren hebben gehad want er was ongewoon veel slijk in de grot. Ook sporen op het plafond en materiaal dat voetjes gekregen heeft doet ons dat vermoeden. Slijk is al niet om te juichen en zeker niet als het zo stinkt als daar. Bah!
Er werd toch zeker twee meter verder gegraven en we zijn opnieuw aanbeland in natuurlijke gangen. Er kan zelfs voor het eerst gedraaid worden in de nu ruim 10m lange tunnel. Tot nu toe de zotste desobstructie van de werkgroep. Vervolg in hetzelfde elan. Het ziet er niet slecht uit, maar hoe krijg je dat verkocht?
Bij deze: Dirk sprak van een alcoholische beloning voor de gravers....
Eens zien wat daar van komt;-))

Einde in de l'Ail waar we twee netten en twee buizen mee naar huis namen.
Opgeruimd staat netjes!

Stijn

Exit Gouffre aux Mortier